🌹ازشهدا بیاموزیم! @salmanerey🇮🇷 👌نذر به سبک 🌹سپهبدحاج قاسم #سلیمانی و سرلشگر خلبان عباس #بابایی🌹 📆 یک روز درماه را نذر جانباز ۷۰ درصدکرده بود، از حمام بردن تاشستن لباس و نظافت فقط #برای_خدا 💚🍃❤️ «دو سه ماه مانده به شهادت عباس بابایی، یکی از آشنایان، او را می‌بیند که #پیر_مردی_را_روی_دوش_گذاشته و جایی می‌برد؛ و برای اینکه شناخته نشود، دستمالی روی سر خود انداخته است. ❓می‌پرسد: ـ عباس! این کیه روی دوشت؟ کجا داری میری؟ 🌹جواب می‌دهد: «کسی رو نداره! #چند_وقت_یکبار_می‌برمش_حمام!» 👮خادمین اداره آموزش وارزشیابی آستان حضرت عبدالعظیم(ع) #جان_فدا

@salmanerey🇮🇷 🟢 نماز برای خدا روزی دو شتر بزرگ و چاق برای رسول خدا (ص) هدیه آوردند. حضرت به اصحاب خود فرمود: ❓ آیا کسی هست در میان شما که دو رکعت نماز بخواند و در قیام و رکوع و سجود و وضو و خشوع اهتمام به #امور_دنیا نداشته و در قلب او #فکر_دنیا نبوده باشد، تا من یکی از این دو شتر را به او بدهم؟ 🔴 کسی جواب نگفت. سه مرتبه این جمله را فرمود. کسی جواب او را ند اد مگر #علی_بن_ابی‌طالب (ع) برخاست و عرض کرد: یا رسول الله! من می‌خوانم و از اول نماز تا آخر چیزی از دنیا به خاطرم راه نداده فکر دنیا را نمی‌کنم. 🟣رسول خدا (ص): بخوان. 🟠علی (ع ) نماز را خوانده و تمام کرد. جبرئیل نازل شد و عرض کرد: یا رسول الله! یکی از دو شتر را به علی بده. 🟤 رسول خدا (ص): من با علی شرط کرده بودم چیزی از دنیا به قلبش راه ندهد ولی علی در سلام نماز به خاطرش آورد من کدام یکی را بگیرم بزرگش را یا چاقش را؟ 🔵جبرئیل: یا محمد ! خداوند می‌فرماید که: علی فکر می‌کرد بزرگ را بگیرم یا چاق را گرفته قربانی کنم و در راه خدا #صدقه بدهم و این فکر علی در سلام نماز #برای_خدا بود، نه برای دنیا. 🟡رسول خدا یک شتر از آن دو شتر را به علی (ع) داد .[۱] [۱]. مناقب، ج ۱، ص ۳۰۲. ━💠🍃🌺🍃💠━

Khabaronline www-khabaronline-ir › news ❓حضرت علی (ع)چگونه در حال رکوع 💍خاتم بخشی کرد؟ @salmanerey🇮🇷 ✍پاسخ به شبهه ای در این مورد نویسنده : مجتبی صداقت 🔰«إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ»(مائده، 55) «سرپرست و وليّ شما، تنها خداست و پيامبر او و آن‌ها كه ايمان آورده‌اند. همان‌ها كه نماز را برپا مي‌دارند و در حال ركوع زكات مي‌دهند» سورۀ مائده مشتمل بر قسمت مهمي از آيات ولايت است؛ 📚پژوهشکده باقرالعلوم (ع) ❓سؤالي که باقی می‌ماند این است که: کسی که در حالات او نوشته‌اند؛ آن قدر غرق در عبادت و توجه به خدا بود كه وقتی 🏹تير از پاي مباركش بيرون آوردند متوجه نشد، چگونه در نماز توجه به حال فقير و سائل نمود و #انگشتر به او بخشيد؟ چگونه اين دو حالت با هم جمع مي‌شوند؟ ✍اوّلاً: اینکه حضرت علي (ع) در #نماز از خود، بيخود مي‌شد يك حقيقي است، اما اين طور نيست كه همه حالات اولياي الهي، هميشه مثل همديگر بوده باشد. خود پيغمبر اكرم (ص) هر دو حال برايش نقل شده؛ گاهي درحال نماز يك جذبه‌اي پيدا مي‌كردند، كه اصلاً طاقت نمي‌آورند اذان تمام شود، مي‌فرمودند: «اَرِحْنا يا بلال» «زود باش كه نماز را شروع كنيم»،گاهی هم که به نماز ايستاده بودند كسي جلوي محل نماز ايشان آب دهان انداخته بود. پيغمبر اكرم يك قدم درحال نماز به جلو برداشتند و با پايشان روي آن را پوشاندند و بعد برگشتند.[19] 🟢 ثانياً: بايد توجه داشت كه ميان خارج كردن پيكان از بدن و بخشيدن انگشتر به فقير تفاوت بسياري است؛ زيرا خارج‌ كردن تير از پا صرفاً جنبۀ شخصي و جسمي دارد و از مقام توجه كامل به خداوند و استغراق در ذات او دور است؛ ولي توجه به حال بنده فقير و محرومي كه در مسجد پيغمبر اسلام، نالۀ مظلومانه سر داده و استرحام مي‌كند، يك #عمل_خدايي و قربي است و با توجه به خدا تناسب دارد. 🔴در حقيقت او توجه به #خود نداشت؛ زيرا توجه به حال بينوا، توجه به خود نيست بلكه توجه به #خدا است. كمك به خلق خدا و مستمندان و فقيران، يكي از #عبادات_بزرگ است و با نماز كه عبادت بسيار بزرگي است، سنخيّت كامل دارد. 🟣 بنابراين جاي تعجب نيست كه نالۀ سوزان و نافذ آن فقير محروم و استرحام او در برابر مسلمانان، دلِ آگاه علي (ع)را هنگام نماز متوجه خود سازد و در ضمن آن عبادت، عبادت ديگري كه هر دو #براي_خدا و جلب خشنودي او بوده است انجام دهد حتي اين عمل به قدري شايسته و ارزنده بود كه #آيه‌اي_دربارۀ_آن_نازل_گرديد.[انما ولیکم الله.....] 🟠ثالثاً: آن حضرت گرچه به طور طبيعي به خاطر حضور قلب ويژه‌اي كه در حال نماز داشته، به سخن غير توجه نمي‌كرده است، ولي مانعي ندارد كه خداوند «مقلب القلوب» و تحول‌ بخش دل‌ها، توجه وي را در لحظۀ سؤال سائل به جانب وي معطوف نازل شود. احاديث شأن نزول دليل بر آن است كه آن حضرت به سائل توجه كرده و #صدقۀ مذكور به دست وي انجام شده است.[21] 📚۱-مجموعه آثار شهيد مطهري، ج4، ص 930. ۲- مكارم شيرای پاسخ به پرسش‌هاي مذهبي، قم، مدرسه امام علي بن ابي طالب ع، اول، ص 186-185 ۳- كاردان، رضا؛ امامت و عصمت امامان در قرآن،،اول، ص 181.