🔰احادیث حکمت نامه؛ صفحه ۱۲۶_( سومین بخش) حضرت عبد العظيم(ع) : امام جواد عليه السلام .....نماز مغرب را خوانْد و پس از پايان نماز. چون نيّت روزه كرد. دست برداشت و چنين عرض كرد: اى مهربان‏ترينِ مهربانان و گرامى‏ ترينِ گراميان! بر محمّد و دودمان پاكش درود فرست و روزه‏ دارىِ ما را بپذير؛ و به نيكى و تقوا پيوسته ساز؛ نيز تلاشمان را پاداش يافته؛ عبادتمان را پذيرفته؛ قرآن‏ خوانى‏ مان را بالارفته؛ و دعاهايمان را شنيده قرار بده. و ما را به بهترين كار. #هدايت_كن. و از سختى دورمان ساز؛ و آسانى را برايمان هموار گردان؛ و درجات ما را بالا ببر؛ و حسنات ما را بيفزاى؛ و روزه و #نمازمان را بپذير؛ و دعاهايمان را بشنو؛ و خطاهايمان را ببخشاى؛ و از بدى‏ هايمان در گذر؛ و ما را از عمل كنندگانِ كامياب قرار بده ؛ و از آنانى قرار مده كه بر آنان خشم گرفته ‏اى و نه گم‏راهان. .... همانا تو معبود اجابت كننده و پروردگار نزديكى. و تو بر هر چيز. احاطه دارى». 1.الإقبال : ج ۱ ص ۷۶. مستدرك الوسائل : ج ۷ ص ۴۴۴ ح ۸۶۲۰.