‍ 🔴 جوزف شولتز، سربازِ نازیِ فداکار در ۲۰ جولای ۱۹۴۱ و در کوران جنگ دوم جهانی، در دهکده‌ای به نام اسمدرفسکا پلانکا (واقع در صربستان کنونی) ۱۶ تَن از مردان یوگسلاوی به جرم حمایت از پارتیزان هایِ تحت رهبری مارشال تیتو، توسط نازی ها دستگیر و حکم اعدام شان صادر می‌شود. هشت سرباز آلمانی وظیفه داشتند این عده را تیرباران کنند. اما در این میان، سربازی به نامِ #جوزف_شولتز(Joseph Schultz) اعلام می‌کند که نمی‌خواهد به افراد بی‌گناه شلیک کند! افسر ارشد می‌گوید: هر کس نمی‌خواهد شلیک کند خودش هم با افراد دشمن تیرباران می‌شود. جوزف، اسلحه، کلاه آهنی و سایر وسایل نظامی‌اش را به زمین گذاشته و به صف اعدامی‌ها می‌پیوندد. لحظاتی بعد شولتز در کنار مردان یوگسلاو، #تیرباران شده و در گور دسته‌جمعی دفن می‌شود. نازی‌ها برای پوشاندن نافرمانی سربازشان، علت مرگ او را «کشته شده در جنگ» ثبت می‌کنند. اما با شکست نازی‌ها تصاویر این جنایت از آرشیوهای نظامی آلمان بیرون می‌آید و کمی بعد هم، هنگامی که اجساد قربانیانِ پس از جنگ نبش قبر شد، بقایای تجهیزات نظامی منسوب به یک سرباز آلمانی نیز کشف گردید. قریب سی سال بعد در ۱۹۷۲ والتر، برادر جوزف برای یافتن سرنخی از برادرش به یوگسلاوی سفر می‌کند و در تصاویر منتشر شده از جنایت دهکدهٔ پلانکا، برادرش را شناسایی می‌کند. ضمن اینکه یکی از خبرنگاران یوگسلاوی به نام جانکوویچ قضیه را تعقیب کرده و جریان دقیق ماجرا را در نشریه «پولیتیکا» منتشر می‌سازد. با آشکار شدنِ ماجرا، نام او به عنوان یک قهرمان بر سر زبان‌ها افتاد. در اوایل دهه ۱۹۸۰، دومین یادبود در محل #اعدام در پالانکا برپا شد، جایی که نام شولتز در کنار نام شانزده قربانی یوگسلاوی اضافه شد. در حالی که افسانه شولتز در آلمان چندان محبوب نیست، سفیران آلمان غربی هورست گرابرت و ویلفرد گروبر به ترتیب در سال‌های ۱۹۸۱ و ۱۹۹۷ در مراسمات یادبود در پالانکا شرکت کردند. با #درواقع همراه باشید ... 🆔@darvaqe1