مشکی بپوشید روضه بخونید زبان بگیرید خانه ای مادر جوان از دست داده... زن ها را خبر کنید، دختر دارد این خانه! مرد ها را صدا کنید، مردش داغدار شده.. بچه کوچک هست اینجا، دلداریشان بدید پسر بزرگ خانواده را اما، کاری نداشته باشید بگذارید او باشد و تنهایی اش حالا حالا ها گریه دارد...

....

وَ وَصْلُكَ مُنَي نَفْسِي وَ إلَيْكَ شَوْقِي . . .

بیا خیال کنیم... دستانمان بین ضریح گره خورده‌اند! بیا خیال کنیم... کفش‌ هایمان را از کفش‌داری گرفته‌ایم و... عقب‌عقب قدم بر می‌داریم و می‌گوییم: ولا جعله الله آخرالعهد منی لزیارتکم! بیا خیال کنیم امشب کربلاییم!

ما عاشقِ توییم! همین است ماجرا...

نوبت به روضه هاى لهوفت نميرسد تركيب بند محتشمت مى‌کُشد مرا!

ما گرفتار علمدار تو هستیم حسین :)

شب بود و هوای کربلا عالی بود در مصرع قبل جای ما خالی بود...

حواله‌ی‌ حرمت را‌ به‌ دیگران‌ دادی؟ غمت حواله‌ی من‌ کن، غمت ‌اَزآن من‌ است!(:

ناله های غربت حسین بی جواب بود...‌

※ اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة شاید حسین علیه‌السلام، آخرینِ بند دلم باشد به آسمان! شاید هم اولینِ همیشگی‌اش که پاره نمی‌شود... ※ آن روز که یکی یکی، لابلای بندهای دنیا گم شدم، و یکی یکی بریدم ریسمان‌هایی که محکم به آسمان بندم کرده بودند؛ او آب حیات شد و مفرّح ذات! ※ و من در هیاهوهای روضه‌های او بود، که به زیستی از جنس آب، بازگشتم .... از جنس اشک، از جنس استغفرالله و أتوب الیه. ✨ ویژه ولادت #امام_حسین علیه‌السلام @Ostad_Shojae