از سر کوی تو گیرم که روم جای دگر کو دلی را که سپارم به دلآرای دگر عاقبت از سر کوی تو برون باید رفت گیرم امروز دگر ماندم و فردای دگر مگر آزاد کنی، ورنه چو من بنده ی پیر گر فروشی، نستاند ز تو مولای دگر عاشقان را طرب از باده ی انگوری نیست هست مستان تو را نشئه ز صهبای دگر بهر مجنون تو این کوه و بیابان تنگ ست بهر ما کوه دگر باید و صحرای دگر ما گدائی در دوست به شاهی ندهیم زان که این جای دگر دارد و، آن جای دگر گر به بتخانه ی چین نقش رخت بنگارند هرکه بیند، نکند میل تماشای دگر راه پنهانی میخانه نداند همه کس جز من و زاهد و شیخ و دو سه رسوای دگر دلِ "فرهنگ" ز غم های جهان خون شده بود #غم_عشق آمد و افزود به غم های دگر ✍ #ابوالقاسم_فرهنگ_شیرازی 🌱 @parvaz_90