به سر بستم اگر با شوق سربند شهیدان را به سر هم می‌دهم‌ در پای باورهایشان جان را گرفتم دست‌های بیعتم را سمت مظلومان که حتی مرگ هم از من نگیرد عهد و پیمان را چه باک از گرگ‌های تشنه‌ی خون همچو اسراییل شهادت بیشتر کرده‌است مردانِ رجزخوان را بگو بیرون کند این فکرهای خام را از سر که این آشوب‌ها خالی نخواهد کرد میدان را بخوان منظومه‌های تلخ هر روز فلسطین یا بیاور پیش چشمت باز هم اندوه لبنان را برای گریه‌ی بیروت مرهم باش بی پروا کمی آرام کن بغض بلندی‌های جولان را به پا خیز ای مسلمان! شعله‌های خشم را بردار! بسوزان ریشه‌های سست جنگل‌های عصیان را رسیده لحظه‌ی فتح الفتوح لشکر سجیل که اینجا آهِ مظلومان به پا کرده‌است طوفان را شب اندوه طی خواهد شد و در صبح آزادی به نیکی باز خواهد بُرد دنیا نام #ایران را... ✍🏻 #معصومه_سادات_اسدیان #شعر_پایداری #مرگ_بر_اسرائیل 🌱 @mahjur_1390