حضرت سیّد الشّهداء (علیه السّلام) ندا کرد که اى امّ کلثوم و اى زینب، اى سکینه، اى رقیه و ای عاتکه و ای صفیه از من بر شما سلام. به زودی فحایع و مصائبی به شما می رسد
پس ام کلثوم با ناله و زاری فرمود: ای بردار گویا تسلیم مرگ شدی. حضرت امام حسین (علیه السّلام) فرمودند: ای خواهرم چگونه تن به مرگ ندهد کسى که یاور و معینى ندارد. عرض کرد: پس ما را به حرم جدّمان باز گردان.
حضرت (علیه السّلام) در جواب بدین مثل تمثّل جست:
هیهات لو ترک القطا لنام:
اگر صیّاد از مرغ قطا دست بر مى داشت آن حیوان در آشیانه خود آسوده مى خفت.
(کنایه از آن که این لشکر دست از من بر نمى‌دارند، و نمى‌گذارند که شما را به جایى برم)،
سکینه به شیون و گریه صدا بلند کرد. و حضرت امام حسین (علیه السّلام) او را بر سینه شریف خویش فشرد و بوسید و اشک او را با آستینش پاک کرد و فرمود:
سیطول بعدی یا سکینة فاعلمی منک البکاء إذا الحمام دهانی
لا تحرقی قلبی بدمعک حسرة ما دام منّی الرّوح فی جثمانی
فإذا قتلت فأنت أولى بالّذی تأتینه یا خیرة النّسوان (1)
نکته ⤵️⤵️
در جلاء العیون درباره وداع امام با اهل حرم آمده است:
«و پردگیان سرادق عصمت را طلبید و دختران و خواهران را در بر کشید و هر یک را به ثوابهاى حق تعالى تسلّى بخشید و صداى شیون از خیمه هاى حرم بلند گردید و صداى الوداع الوداع و ناله الفراق الفراق از زمین به آسمان مى رسید
پس سکینه دختر آن حضرت مقنعه از سر کشید و گفت:
اى پدر بزرگوار تن به مرگ در داده اى و ما را به که مى‌گذارى، آن امام مظلوم گریست و فرمود
: اى نور دیده من هر که یاورى ندارد یقین مرگ را بر خود قرار مى‌دهد، اى دختر یاور همه کس خداست و رحمت خدا در دنیا و عقبى از شما جدا نخواهد شد، صبر کنید بر قضاى خدا و شکیبایى ورزید که به زودى دنیاى فانى منقضى مى گردد، و نعیم ابدى آخرت زوال ندارد.
امام حسین(ع)
پس حضرت امام زین العابدین (علیه السّلام) را طلب نمود و اسرار امامت و خلافت را به او سپرد و او را خلیفه و جانشین خود گردانید و او را وصیّتها نمود.
چون حضرت از شهادت خود خبر داشت😭😭
