دوباره نشست ... نفس عمیق و سنگینی کشید... –تا همین جاش رو هم جون دادم تا گفتم... #قسمت_سی_چهارم: دو اتفاق مبارک با خوشحالی پیشونیش رو بوسیدم... –اتفاقا به نظر من خیلی هم به همدیگه میاید ... هر کاری بتونم می کنم... گل از گلش شکفت ... لبخند محجوبانه ای زد و دوباره سرخ شد... توی اولین فرصت که مادر علی خونه مون بود ... موضوع رو غیر مستقیم وسط کشیدم و شروع کردم از کمالات خواهر کوچولوم تعریف کردن ... البته انصافا بین ما چند تا خواهر ... از همه آرام تر، لطیف تر و با محبت تر بود ... حرکاتش مثل حرکت پر توی نسیم بود ... خیلی صبور و با ملاحظه بود ... حقیقتا تک بود ... خواستگار پر و پا قرص هم خیلی داشت... اسماعیل، نغمه رو دیده بود ... مادرشون تلفنی موضوع رو باهاش مطرح کرد و نظرش رو پرسید ... تنها حرف اسماعیل، جبهه بود ... از زمین گیر شدنش می ترسید... این بار، پدرم اصلا سخت نگرفت ... اسماعیل که برگشت ... تاریخ عقد رو مشخص کردن ... و کمی بعد از اون، سه قلوهای من به دنیا اومدن ... سه قلو پسر ... احمد، سجاد، مرتضی ... و این بار هم علی نبود... #قسمت_سی_پنجم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: برای آخرین بار این بار هم موقع تولد بچه ها علی نبود ... زنگ زد، احوالم رو پرسید ... گفت؛ فشار توی جبهه سنگینه و مقدور نیست برگرده... وقتی بهش گفتم سه قلو پسره ... فقط سلامتی شون رو پرسید... –الحمدالله که سالمن... –فقط همین ... بی ذوق ... همه کلی واسشون ذوق کردن... –همین که سالمن کافیه ... سرباز امام زمان رو باید سالم تحویل شون داد ... مهم سلامت و عاقبت به خیری بچه هاست ... دختر و پسرش مهم نیست... 🌷 @majles_e_shohada 🌷