#غزل #داغ_با_شکوه ای داغ با شکوه زمین و زمان حسین اندوه مانده بر جگر کهکشان حسین هفت آسمان گرفت و پر از لرزه شد زمین بد می‌زند بدون تو نبض جهان، حسین آه از صدای صاعقه‌ها درک می‌کنم دنیا شده برای غمت روضه خوان، حسین شب‌ها لباس مشکی خود را می‌آورد با گریه می‌کند به تنش آسمان، حسین داغت اگرچه قلب مرا آب می‌کند در قلب من برای همیشه بمان حسین دشمن خیال کرد تو را کشته است، نه در شام و کوفه دید که یک کاروان حسین، دارند (لا یبایع مثله) به روی لب یعنی که تا همیشه بود جاودان حسین #علی_گلی_حسین_آبادی

#غزل #فاطمیه حتی نسیم با ادب اینجا وزیده است خورشید نور تازه از این خانه چیده است جایی که ابرهای جهان نیز با وضو هر بار روی پنجرۀ آن چکیده است جایی که قلب کوچک دنیا تمام عمر تنها به عشق خانۀ زهرا تپیده است از عطر و بوی سفره زهراست بی گمان نانی اگر به سفره انسان رسیده است ای کینه با لگد در این خانه را نزن این خانه خنده بر لبمان آفریده است از ترس شعله‌ها در خانه شتابناک خود را به سوی مادر هستی کشیده است دارد برای فاطمه خون گریه می‌کند میخی که آه سینۀ او را شنیده است آهسته‌تر قدم بزن ای کوه بر زمین در ناکجای خاک گلی آرمیده است #علی_گلی_حسین_آبادی