میلاد امام حسین علیه السلام بر جهان دلبند ختم الانبیا آمد خوش آمد جان زهرا و علیّ المرتضی آمد خوش آمد چرخ دین راسیّمین مه ازپی شمس رسالت سبط دوّم خامس ال عبا آمد خوش آمد اصل عشق وعاشقی انگیزۀ شور و محبّت بحر رأفت گوهر مهر و وفا آمد خوش آمد آبروی آب زمزم اعتبار بیت اعظم با صفا آئینۀ صدق و صفا آمد خوش آمد آنکه جبریل امینش شد بدو گهواره جنبان گفته با صد افتخاری لای لا آمد خوش آمد آن حسینی که حسینٌ منّی اش فرموده احمد شیر خورده از بنان مصطفا آمد خوش آمد آن که نام نامیش را گوشوار عرش خوانند شد قماطش زینت عرش خدا آمد خوش آمد آن حسینی که نماید با غم دین آشنایی میکند بیگانگان را آشنا آمد خوش آمد آن حسینی که به بازار وفا با نقد جانش شد بصدق دل خریدار بلا آمد خوش آمد آنکه با هفتاد و دو قربانِ جانباز شریعت کربلا را میکند رشک منا آمد خوش آمد آن حسینی که براه دوست از جان دست شسته فی سبیل الله کند خود را فدا آمد خوش آمد آن حسینی که به عاشورای خون بازد بخونش افکند غوغا به دشت کربلا آمد خوش آمد آن حسینی که در آن دشت همایون عراقش با نواها افکند شور و نوا آمد خوش آمد آن حسینی که بود ذکرش شفا بر هر مریضی تربتش خاک شفا اسمش دوا آمدخوش آمد آنکه گردد زخمها درپیکرش چون گل شکوفا کربلا را میکند باغ صفا آمد خوش آمد آنکه شوید گرد از رخسار دین باخون سرخش خسرو گل پیرهن گلگون قبا آمدخوش آمد آنکه اصحابش بخون غلطیده در یک کهف خوابند قتلگاهش کهف وخود کهف الورا آمد خوش آمد «#تائبا»شد «پروری» بانی بر این اشعار نغزت نوک کلک خوش نگارت برصدا آمد خوش آمد مطلع اشعار بر دل مینشیند گو دوباره بر جهان دلبند ختم الانبیا آمد خوش آمد. #حسینیه_میلادیه #تائب_تبریزی