نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی  من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی  چنگ در پرده همین می دهدت پند ولی وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی  در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است حیف باشد که ز کار همه غافل باشی  نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف گر شب و روز در این قصه مشکل باشی  گرچه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی  #حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی.