eitaa logo
مجمع‌الذاکرین‌سلمان‌فارسی
252 دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
731 ویدیو
308 فایل
*نه‌ هر کس‌ شد‌ مسلمان‌ می‌توان‌ گفتش‌ که‌ سلمان شد‌ که‌ اول‌ بایدش‌ سلمان شد و‌ آنگه‌ مسلمان‌ شد.* «مجمع‌الذاکرین‌سلمان‌فارسی» ‌درمنطقه‌مرکزی‌تهران‌دائرشده‌وباهدایت‌ خادم الشریعه شیخ محمدحسین شکروی ودیگراساتیدانجام‌وظیفه‌می‌کند.
مشاهده در ایتا
دانلود
زبانحال زائرحرم حضرت امام رضا(ع) آمده ام عقده گشایی کنم از درت ای شاه گدایی کنم بر حرم دست پرستو شوم ریزه خور ضامن آهو شوم هیچ دری را نزنم غیر دوست دیده و دل هر دو بدنبال دوست روضۀ تو بوی جنان میدهد کوی رضا خط امان می دهد جز قدح اشک مرا ظرف نیست من که سراپا بدم و حرف نیست حرف در این است غبار درم بر تو و جد و پدرت نوکرم خانه تو خانه آل عباست فوج ملک زائر قبر رضاست بقعه تو قبله اهل دل است نام رضا چاره هر مشکل است ای به دو صد موسی عمران امیر زنده شد از معجزه ات نقش شیر ای پسر سبز قبای علی در تو بود جود و عطای علی رو چو به ایوان طلا میکنم گریه کنان رضا رضا میکنم قهر مکن با من درد آشنا اذن دخولی که گدایم گدا فیض تو فیضی است که بی خاتمه است خوان تو خوان کرم فاطمه است کوچه تو کوچه پیغمبریست گر سگ این کوچه شوم سروریست ای خلف با ادب بوتراب جان جوادت تو ز من رو متاب ای علوی ای رضوی ای رضا ای نمکین وارث شیر خدا صحن و رواق و حرمت آرزوست آب و غذا و کرمت آرزوست دل ز حدیث لب تو شاد شد نام تو ذکر لب شد.
مدح و میلادیه حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام حسن زیباترین سیمای هستی است حسن آئینه یکتاپرستی است حسن یعنی صفا یعنی محبت حسن یعنی شباب اهل جنت حسن یعنی بزهرا نور عین است حسن وجه تجلای حسین است الا ای آشنا ی ناقص الفکر چرا نام حسن کمتر شود ذکر به آیاتی که در قرآن نوشتند یکی لولو یکی مرجان نوشتند اگرنام حسن نقش نگین است رضای حضرت زهرا همین است بزهرا گوشوارهردوگوشند قریشی زادگان سبز پوشند حسن منشور عزت رارقم زد حسین نام حسن را زنده میکرد اگرنام حسین ذکر زبانهاست حسن پیرایه بخش آسمانهاست حسین گر نوح کشتی نجات است حسن لنگربرای کائنات است حسین گر شاهکار کربلائیست حسن صلحش ز اسرارخدائیست مسلمان اهل قرآن هرکه باشی حسن را تا چه حدی می شناسی مدینه زادگاهش قبله راهش دوصد یوسف فدای یک نگاهش عجب قنداقه ای دست رسول است شب میلاد او حاجت قبول است چرا مستان عاشق می گریزید سراپای حسن راگل بریزید خوشا و دیدار مدینه بزن سنگ ولای او به سینه.
شهادت حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) مرحوم سید حسن خوشزاد مدینه حال و هوایى چو کربلا دارد مدینه در دل خود خیمه عزا دارد مدینه داده ز کف گوهر ولایت را مدینه ماتم فرزند مرتضى دارد چهار قبر غریب اند در کناره هم چهار زهره به یک محور اتّکا دارد نظیر حضرت صادق کجا شود پیدا جهان شیعه بنازم چه مقتدا دارد گشوده باب دوصد علم بر دوصد جابر امام عشق چه حاجت به کیمیا دارد به حوزه هاى قم وکاظمین وشهرنجف چه جلوه ها که ز انوار کبریا دارد امام صادق ما افتخار تاریخ است بلوک غرب چنین نخبه اى کجا دارد ابوبصیر به شاگردیش سر از آصف که شهرتى به بلنداى نٌه سما دارد ستارگان همه ذرّات خاک نعلینش گداى درگه او پنجۀ عطا دارد اگر چه فاقد سرسبزی است خاک بقیع به چشم دل چو تماشا کنى صفا دارد به خاک وحى قدم پابرهنه بگذارید مزار گمشده خیرة النساء دارد رئیس مذهب شیعه چه غم به روز جزا که شیعه در خطر واپسین تو را دارد تو را به پیش عدو پابرهنه مى بردند کسیکه پیرو حق نیست بس خطا دارد حرامیان به حریمت ز بام حمله کنان که قصد قتل تو منصور بى حیا دارد ولى به همسر تو هیچکس نزد سیلى حدیث غربت صدیقه ماجرا دارد میان کوچه چه گویم چه دید چشم على گلوى فاطمه فریاد وا أبا دارد ز تازیانه قنفذ شراره مى ریزد عروس عرش چرا قامتى دوتا دارد کسى کسالت را چه میداند امید عافیت از حضرت رضا دارد.
زبانحال زائر حرم باصفای حضرت امام رضا علیه السلام مرحوم سید حسن خوشزاد آمده ام عقده گشایی کنم از درت ای شاه گدایی کنم بر حرم دست پرستو شوم ریزه خور ضامن آهو شوم هیچ دری را نزنم غیر دوست دیده و دل هر دو بدنبال دوست روضۀ تو بوی جنان میدهد کوی رضا خط امان می دهد جز قدح اشک مرا ظرف نیست من که سراپا بدم و حرف نیست حرف در این است غبار درم بر تو و جد و پدرت نوکرم خانه تو خانه آل عباست فوج ملک زائر قبر رضاست بقعه تو قبله اهل دل است نام رضا چاره هر مشکل است ای به دو صد موسی عمران امیر زنده شد از معجزه ات نقش شیر ای پسر سبز قبای علی در تو بود جود و عطای علی رو چو به ایوان طلا میکنم گریه کنان رضا رضا میکنم قهر مکن با من درد آشنا اذن دخولی که گدایم گدا فیض تو فیضی است که بی خاتمه است خوان تو خوان کرم فاطمه است کوچه تو کوچه پیغمبریست گر سگ این کوچه شوم سروریست ای خلف با ادب بوتراب جان جوادت تو ز من رو متاب ای علوی ای رضوی ای رضا ای نمکین وارث شیر خدا صحن و رواق و حرمت آرزوست آب و غذا و کرمت آرزوست دل ز حدیث لب تو شاد شد نام تو ذکر لب شد.
┄━═✿♡﷽♡✿═━┄ شهادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) مدینه حال و هوایى چو کربلا دارد مدینه در دل خود خیمه عزا دارد . مدینه داده ز کف گوهر ولایت را مدینه ماتم فرزند مرتضى دارد . چهار قبر غریب اند در کناره هم چهار زهره به یک محور اتّکا دارد . نظیر حضرت صادق کجا شود پیدا جهان شیعه بنازم چه مقتدا دارد . گشوده باب دوصد علم بر دوصد جابر امام عشق چه حاجت به کیمیا دارد . به حوزه هاى قم وکاظمین وشهرنجف چه جلوه ها که ز انوار کبریا دارد . امام صادق ما افتخار تاریخ است بلوک غرب چنین نخبه اى کجا دارد . ابوبصیر به شاگردیش سر از آصف که شهرتى به بلنداى نٌه سما دارد . ستارگان همه ذرّات خاک نعلینش گداى درگه او پنجۀ عطا دارد . اگر چه فاقد سرسبزی است خاک بقیع به چشم دل چو تماشا کنى صفا دارد . به خاک وحى قدم پابرهنه بگذارید مزار گمشده خیرة النساء دارد . رئیس مذهب شیعه چه غم به روز جزا که شیعه در خطر واپسین تو را دارد.