زبان حال حضرت زینب کبری(س) عهد و پیمان نه چنین بود، میان من و تو با فلک نیز نه این بود گمان من و تو که توام نیم‌ره از یاد فراموش کنی یا کند دور ز هم، چرخ، مکان من و تو ما به هر واقعه و حادثه همره بودیم شد چو بر لوح، رقم، نام و نشان من و تو اوفتد کاش جداییش میان سر و تن! آن که انداخت جدایی به میان من و تو کر شود گوش فلک، تیره رخ شمس و قمر به فلک گر برسد، آه و فغان من و تو غم دل با که توان گفت به جز ذات خدا؟ نیست آگاه کس از درد نهان من و تو موج زن آب فرات و تو لبِ تشنه شهید «وا اخا»، «وا اعطشا»، وِرد زبان من و تو کوفیان حُرمت ما خوب رعایت کردند بودشان چون خبرازحشمت وشان من و تو تو لبِ تشنه شدی کشته و من نیز اسیر دیگر این قوم چه خواهند زجان من و تو؟ جای من بود به ویرانه، تو در قعر تنور دوش درکوفه چه خوش بودمکان من و تو! سر تو نوک سِنان کرده سَنان در برِ من داده تا دست سنان، چرخ، عنان من و تو خواست آتش به نُهم کنگره‌ی چرخ زند گفت این مرثیه«ذوقی»به زبان من و تو. #امام_حسین علیه السلام #حضرت_زینب سلام الله علیها #ذوقی_اصفهانی