مصيبت حضرت زينب سلام الله عليها اختر بُرج حيا زهرۀ زهرا زينب دُر درياي وفا گوهر يكتا زينب بَضعة پاك نبي وارث ادراك علی دختر نامور حضرت زهرا زينب يار و غمخوار حسن محرم اسرار حسین صدف هر دو گُهر در ره سودا زينب ديد پاره جگر پور نخستين درطشت سر سبط دگر درطشت مُطـلا زينب داشت بـرروي سِنان جاي چورأس شه دين بوُد او را به قفا مَحو تماشا زينب گفت اي ماه چرا بر سر ني جلوه گري به فداي سر پُر خون تو بادا زينب توسرت غرقه به خون باشد وسالم سر من مَصلحت هست شود با تو هم آوا زينب زده برچوبة محمل سرش آنگونه كه گشت چهره اش رَشك رُخ لالة حَمرا زينب خشك لب تير عيون دست جدا مَشك تهي همه را ديد در آن معركه يكجا زینب بی جحاز اُشتر و خـلخال به پا با اُسرا بوده تا شام بلا باديه پيما زينب راه پُوييد حسين با سر و زينب با پا آه آه كرد در آن راه چه غوغا زينب به چهل منزل و خون دردل وپايش در گِل مي زد از سيل بُكا طعنه به دريا زينب رفت تا مَحو شود نهضت عاشورايش زنده اش كرد از آن خُطبة غَرّا زينب دردش ازبس كه گران زخم زبس بود عميق مانده در ماهيت وكرده مداوا زينب غافل هرگز نشد از پردگيان حَرمش تا مگر مرگ در آورده اش از پا زينب #رونق امروز از آن پاي فشارد درحُزن كه ورا دست طلب گيرد فردا زينب. #زینبیه_شهادت #رونقی_مازندارنی