خیز و بیا دلبرا مهدی ما می رسد دلبر و دلدار ما مهدی ما می رسد می شکفد باغ گل از گل ختم رُسُل جان و دل مصطفی مهدی ما می رسد می رسد امشب ز ره ماه شب چارده با نظری دلربا مهدی ما می رسد پنجره را وا کنید آینه برپا کنید باز دهید این ندا مهدی ما می رسد دشت و دَمن لاله خیز آمده گل ای عزیز از طرف سامرا مهدی ما می رسد عطر بهاران ببین خنده ی یاران ببین صاحب لطف و صفا مهدی ما می رسد از قدم یار ما یار وفادار ما خیمه به پا شد بیا مهدی ما می رسد یوسف زهرای دل سرو دلآرای دل جانب بستانسرا مهدی ما می رسد گوهر دُردانه و ، شاخه ی ریحانه و همنفس لاله ها مهدی ما می رسد سوره ی شمس و قمر آیه ی فتح و ظفر عطر گل هَل اَتی مهدی ما می رسد جلوه ی حبل المتین حامی شرع مُبین رایت دین خدا مهدی ما می رسد دادگر مطلق و ، معنی جاءَالحق و والی مُلک ولا مهدی ما می رسد شام و سحر موی او صبح ظفر روی او چشمه ی آب بقا مهدی ما می رسد کوثر جان مکتبش آب بقا بر لبش موج به بحر سخا مهدی ما می رسد نرگس نرجس شکفت از رخ خورشید گفت گفت بیا ای سما مهدی ما می رسد باغ تکلم کند غنچه تبسم کند عشق شده در نوا مهدی ما می رسد عشق کند دلبری در بغل عسکری با نفس جانفرا مهدی ما می رسد چهر بر افراخته پرده بر انداخته در بر هر آشنا مهدی ما می رسد گشت عیان در جهان مهدی صاحب زمان بر همگان رهنما مهدی ما می رسد با رخ همچون قمر حجت ثانی عَشَر با کرم کبریا مهدی ما می رسد نور رخ مشرقین جلوه ی جان حسین منتقم کربلا مهدی ما می رسد «یاسر» شیرین زبان با قلم گل فشان شهد بریزد بیا مهدی ما می رسد. #محمود_تاری_یاسر #ولادت_امام_زمان_عج

امشب علی مرتضی، عازم به عقبا می شود با چهره ی غرقِ به خون، مهمان زهرا می شود امشب غریبانه رود، جسمش به روی شانه ها مظلومی آن مقتدا، بنگر که امضا می شود امشب یتیمی غرقِ غم، دارد فغان با چشم تر حال علی را خونجگر، پرسان و جویا می شود امشب ز هجر مرتضی، در موجی از اشک عزا زینب پر از فریاد غم، از داغ بابا می شود امشب اگر ظلمت سرا، می گردد ای یاران جهان پنهان به زیر خاک ها، رخسار مولا می شود امشب رود سوی جنان، مولای حق جویان علی چشمان فرزندان او، از اشک دریا می شود امشب ز داغ مرتضی، آوای واویلا رسد کرب و بلای دیگری، در کوفه برپا می شود امشب ز هر ویرانه ای، گردد بلند آوای غم یعنی که هر بیچاره ای، مشغول نجوا می شود امشب ز شعر «یاسر» و اشک روان از دیده اش بر کودکان بی پدر، عرضِ تسلّا می شود. #محمود_تاری_یاسر #امام_علی_ع

آمده ام شکسته دل، تا که خدا خدا کنم هرچه گناه و جرم را، از دل خود جدا کنم ناله ی من شده فزون. می روم از خودم برون رو به خدا برم کنون، بر همه من دعا کنم از گل خود، بهار خود، می طلبم قرار خود من که به یادِ یارِ خود، با گل خود صفا کنم ای عرفه ببین مرا، بی گل خود غمین مرا با غم وی قرین مرا، من که ورا صدا کنم این من و روی ماه او، منتظر نگاه او آمده ام به راه او، هستی خود فدا کنم چشم کبود خویش را، بود و نبود خویش را مِسِ وجود خویش را، با نگهش طلا کنم پرده ز رخ کشیدنش، وقت سحر دمیدنش من به هوای دیدنش، طایر دل رها کنم گرچه فتاده ام به چاه، گشته دو چشم من سیاه آمده ام به اشک و آه، تا مگرش رضا کنم با کرم دوباره اش، یک نظر و اشاره اش تا که کنم نظاره اش، دیده ی بسته وا کنم آمده ام به سوی او، دیده و دل چو روی او از عرفات کوی او، راهیِ نینوا کنم داده به دل زمینه را، عطر گل مدینه را تا که حریم سینه را، کوفه و کربلا کنم حال سرشک نم نم و شیون و ناله در غم و گریه برای ماتم و غربت لاله ها کنم «یاسر» دل شکسته را، در غم گل نشسته را ز قید تن گسسته را، لایق این عطا کنم. #محمود_تاری_یاسر #روز_عرفه

عطر گل حیدری، یا حسن عسکری وارث پیغمبری، یا حسن عسکری ای نفست جانفزا، در حرم کبریا آینه ی کوثری، یا حسن عسکری ای خَلَف مصطفی، در صدف هَلْ اَتیٰ جلوه ی هر گوهری، یا حسن عسکری جلوه ی اشراق° تو، در همه آفاق° تو یازدهم رهبری، یا حسن عسکری چون گل شمشاد خود، چون همه اجداد خود از همگان برتری، یا حسن عسکری گرمی بازارها، در همه گلزارها از همه گل ها سری، یا حسن عسکری چشمه ی هر چشمه سار، حجّت پروردگار آینه ی داوری، یا حسن عسکری چون پدر اِبْنُ الرِّضا، نور دل مرتضی فاطمه را اختری، یا حسن عسکری پور تو صاحب زمان، نور تو در آسمان روی زمین سروری، یا حسن عسکری ظلم بسی دیده ای، خار و خسی دیده ای آه که بی یاوری، یا حسن عسکری از ستم افسرده ای، زهر جفا خورده ای شعله به جان می بری، یا حسن عسکری شد دل تو آتشین، از شرر زهر کین مثل گل پرپری، یا حسن عسکری "یاسر" غم دیده را، خسته و نالیده را شافعِ در محشری، یا حسن عسکری. #محمود_تاری_یاسر #امام_حسن_عسکری_ع