دلتنگ حرم: #السلام_علیک_یا_ام‌المصائب کوچه به کوچه پای سرت گریه می‌کنم با لاله های خون جگرت گریه می کنم از روی نیزه بی کسی ام را ببین حسین در این مسیر یکسره خوردم زمین حسین حقّم بده اگر که شدم محتضر حسین با قاتلین تو شده ام همسفر حسین حقّم بده که پیرم و قامت خمیده ام زیرا به دوش، بار جسارت کشیده ام دشمن به زخم ِداغ تو هی می زند نمک هر جا که نام تو ببرم می خورم کتک وقتی که ناله ای بزند، پاره ی تنت با تازیانه می رسد از راه دشمنت تا آن که از عزیز تو دفع خطر کنم مجبور می شوم که تنم را سپر کنم بنگر رسیده است به آخر توان من تقسیم شد میان همه سهم نان من دارد نشان ز پیکر رنجور وخسته ام در این مسیر نافله های نشسته ام در بین راه بوده مرا بدتر از عذاب زخم زبان حرمله بر همسرت رباب تا که به همسر تو غمی بی امان دهد گاهی کمان و تیر خودش را نشان دهد گاهی به روی نیزه سری را نشان دهد ترسم رباب از غم شش ماهه جان دهد از چشم کلّ قافله برده همیشه خواب هر نیمه شب شراره ی لالایی رباب #علی_مهدوی‌نسب