eitaa logo
کانال متن و روضه مجمع الذاکرین اهل بیت علیه السلام🎤
40.1هزار دنبال‌کننده
8.1هزار عکس
3.3هزار ویدیو
370 فایل
﷽ 💚مقدمتان را به کانال ✅ خوب ✅ پرمحتوا ✅ و ارزشمند مجمع الذاکرین گرامی میداریم💚 مدیریت 👇 @khadeem110 @majmazakerinee لینک کانال👆 https://eitaa.com/joinchat/272171029Cdda5575628 لینک گروه 👆 https://rubika.ir/maajmaozakerine کانال ما درروبیکا👆
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحيم به مناسبت ۲۸ رجب المرجب سالروز ▶️ وقتی که می رفتند دنیا گریه می کرد شهر مدینه مثل زهرا گریه می کرد وقتی که می رفتند پشت پای آن ها چشمان جبرائیل حتی گریه می کرد پائین پای ناقه مریم گریه می کرد دورِ سر گهواره عیسی گریه می کرد این است آن داغ عظیمی که برایش حتّی میان تشت یحیی گریه می کرد این است زینب بانویی که زیر پایش زانوی لرزه دار سقا گریه می کرد بوسید اکبر دست های مادرش را در زیر چادر، ام لیلا گریه می کرد بر روی دامن مادری در گوش طفلش آهسته تا می گفت لالا گریه می کرد یک کاروانِ گریه شد وقتی رقیه با گفتن بابا، بابا گریه می کرد در زیر پای محمل مستوره ی عشق منزل به منزل ریگ صحرا گریه می کرد وقتی که می رفتند عالم سینه می زد وقتی که می رفتند دنیا گریه می کرد @majmaozakerine
از خاک تا به خاک تربت فرق دارد جنات هم جنت به جنت فرق دارد ما سعیمان این است این شبها نمیریم در مسلک عاشق ریاضت فرق دارد پایی که مشهد میرود رفته مدینه هرچند به ظاهر مسافت فرق دارد هرروز مبعوث نماز صبح صحنیم پبش رضا صور قیامت فرق دارد یک‌ غار کوچک عرش را جاداده در خود با چشم باطن وسع و وسعت فرق دارد وقتی وظیفه گفتن از اوصاف مولاست پس مطمئنا این نبوت فرق دارد یا ایها المزمل از جا زود برخیز حرف از علی شد باز آقا زود برخیز
🏴 به مناسبت ۲۸ رجب المرجب سالروز اجل چون سایه ای دور و برش بود و شمشیر بلا روی سرش بود شبانه از مدینه رفت بیرون شبانه رفتن ارث مادرش بود
به مناسبت ۲۸ رجب المرجب سالروز ای اشک‌هـا ببارید از چشم‌هـا چـو باران کـز بـاغ وحـی، بـا هـم رفتند گلعـذاران خون از دو دیده جاری‌ست هنگام سوگواری‌ست چشم مدینـه گرید چون چشم سوگواران دیشب عزیز زهرا بگذاشت سر به صحرا خورشید وحی گردید پنهان به کوهساران خالــی شـده مدینـه از لاله‌های توحیـد پُـرگشتـه کـوه و صحـرا از نالـۀ هزاران ای دوستان برآریـد آهـی ز سـوز سینـه این بیت را بخوانیـد همـراه آن سـواران بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران دیشب تو خواب بودی وقت سحر، مدینه! یک عمـر شـد نصیبت خون جگر، مدینه! دیدی چگونه از تـو هجده ستاره گم شد؟ دیدی که قرص ماهت رفت از نظر، مدینه؟ روزت سیـاه باشـد چشمـت بـه راه باشد تــا از مسافــرانت آیــد خبـر، مدینــه! دستی سوی سماء کن عبـاس را دعا کن ترسم شود در این ره بی‌دست و سر، مدینه! آه از جگــر بــرآرم خــون از بصر ببـارم ایـن بیـت را بخـوانم بـار دگـر، مدینــه! بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران بگــذار همـره یــار اشکـم بــود روانـه بگــذار از درونــم آتـش کشــد زبانــه امشب سرشک سرخ است جاری زچشم زینب فـردا تنش کبـود اسـت از ضـرب تازیانه امشب نگاه عباس بر صورت حسین است فردا شود دوچشمش بـر تیر کیـن نشانه امشب نهاده بلبل صورت بـه دامن گل فـردا زننـد او را آتــش بــر آشیــانه سوزم درون سینه آهم به بـام گردون خون دلم به دیده اشک غمم به شانه بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران آهـت ز سینـه خیـزد بـر آسمان، مدینه! پشت سـر مسافـر قـرآن بخـوان مدینه! آبــی بریـز از اشـک پشـت سـر مسافر دنبـال ایـن سـواران برگـو اذان مـدینه! سوغات دخت زهرا از کوه و دشت و صحرا یک پیرهن بـود از هجـده جوان، مدینه! بعد از حسن گـرفتی بر چهره گرد غربت بعد از حسین، دیگـر تنهـا بمان مـدینه! با سوز دل سحر کن فریاد و ناله سرکن با من بنال تا صبح با من بخوان مدینه! بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران خورشید روی احمد در کاروان عیان است یا قرص ماه لیـلا در بین کـاروان است؟ ای چشم‌هـا بگرییـد ای اشک‌ها ببارید از چشم ناقه‌ها هم سیلاب خون روان است ای کودکـان مبــادا از دشمنـان بترسید در این سفر شما را عباس، پاسبان است هرجا که تشنـه گشتید عباس را بخوانید عبـاس از ولادت سقـای تشنـگان است شـرح وداع خوانـدم خون جگـر فشاندم گویی مرا هماره این بیت بـر زبان است بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران @majmaozakerine
بسم الله الرحمن الرحيم به مناسبت ۲۸ رجب المرجب سالروز مدینه حسینت کجا می‌رود؟ اگر می‌رود شب چرا می‌رود؟ غریب وطن نیمه‌شب از وطن غریبانه پیش خدا می‌رود دلِ شب خدا را صدا می‌زند چرا ساکت و بی‌صدا می‌رود؟ اجل پیش رو، مادرش فاطمه به دنبال او از قفا می‌رود به تعجیل رو در کجا می‌برد؟ مگـر سـر بـرای خدا می‌برد؟ صدای جرس آه جان بر لب است جگرسوز چون ناله زینب است «طرماح» یک لحظه محمل مران! خدا را که وقت نماز شب است نفس‌ها همه نالۀ یا حسین دعاها همه سوز و تاب و تب است به هر منزلی مرگ چشم انتظار به هر محملی نغمۀ «یارب» است شما هم چو مرغ شب ای ناقه‌ها بنـالیـد بـا زینـب ای ناقـه‌ها شب است و بیابان پر از ولوله مدینه دعا کن به این قافله همانا به شوق وصال خدا گرفتند از دیگران فاصله خدا رحم آرد به حال رباب که بر کف گرفته کمان حرمله پدر را ببرّند لب تشنه سر پسر را ببندند در سلسله شرار جگر شمع محمل شده نـوای جـرس آتش دل شده مدینه دعا کن برای حسین که خالی بوَد در تو جای حسین مدینه مدینه دگر نشنوی دل شب صدای دعای حسین مدینه به اهل مدینه بگو که فرداست روز عزای حسین خدایت دهد صبر ام‌البنین که عباس گردد فدای حسین دلش یاد رخسار پیغمبر است نگاهش به روی علی‌اکبر است مدینه دعا کن که این انجمن بیایند بار دگر در وطن از آن بیم دارم که دخت علی ز شش یوسف آرد یکی پیرهن از آن بیم دارم که رأس حسین لب تشنه گردد جدا از بدن از آن بیم دارم که پرپر شود چو گل پیکر قاسم‌بن‌حسن الهــی بــه دنبــال ایــن کاروان بوَد روز و شب اشک «میثم» روان
بسم الله الرحمن الرحيم به مناسبت ۲۸ رجب المرجب سالروز ▶️ پنهان ز خواهر می کنی چشم ترت را شاید ندیدی اشک های خواهرت را بار سفر بستی مدینه شعله ور شد در یاد دارم آن نگاه آخرت را ام البنین روی سرت قرآن گرفته تا پر کند یکبار جای مادرت را گریه طبیعی بود هنگامی که بردی نوزاد چندین روزه ات را همسرت را اما نفهمیدم چرا آهی کشیدی وقتی نظر کردی قد آب آورت را فقدان پیغمبر دوباره می شد احساس وقتی که می بردی علی اکبرت را یا که بگو آوردن خلخال ممنوع یا که درآور گوشوار دخترت را از چشم های عمهء سادات پیداست آماده کرده بوسه های حنجرت را من آرزو دارم فقط زینب نبیند روزی سر و موی پر از خاکسترت را @majmaozakerine
به مناسبت ۲۸ رجب المرجب سالروز وقتی که می رفتند دنیا گریه می کرد شهر مدینه مثل زهرا گریه می کرد وقتی که می رفتند پشت پای آن ها چشمان جبرائیل حتی گریه می کرد پائین پای ناقه مریم گریه می کرد دورِ سر گهواره عیسی گریه می کرد این است آن داغ عظیمی که برایش حتّی میان تشت یحیی گریه می کرد این است زینب بانویی که زیر پایش زانوی لرزه دار سقا گریه می کرد بوسید اکبر دست های مادرش را در زیر چادر، ام لیلا گریه می کرد بر روی دامن مادری در گوش طفلش آهسته تا می گفت لالا گریه می کرد یک کاروانِ گریه شد وقتی رقیه با گفتن بابا، بابا گریه می کرد در زیر پای محمل مستوره ی عشق منزل به منزل ریگ صحرا گریه می کرد وقتی که می رفتند عالم سینه می زد وقتی که می رفتند دنیا گریه می کرد @majmaozakerine
به مناسبت ۲۸ رجب المرجب سالروز وقتی که می رفتند دنیا گریه می کرد شهر مدینه مثل زهرا گریه می کرد وقتی که می رفتند پشت پای آن ها چشمان جبرائیل حتی گریه می کرد پائین پای ناقه مریم گریه می کرد دورِ سر گهواره عیسی گریه می کرد این است آن داغ عظیمی که برایش حتّی میان تشت یحیی گریه می کرد این است زینب بانویی که زیر پایش زانوی لرزه دار سقا گریه می کرد بوسید اکبر دست های مادرش را در زیر چادر، ام لیلا گریه می کرد بر روی دامن مادری در گوش طفلش آهسته تا می گفت لالا گریه می کرد یک کاروانِ گریه شد وقتی رقیه با گفتن بابا، بابا گریه می کرد در زیر پای محمل مستوره ی عشق منزل به منزل ریگ صحرا گریه می کرد وقتی که می رفتند عالم سینه می زد وقتی که می رفتند دنیا گریه می کرد @majmaozakerine شاعر: