شعر کودکانه وفات حضرت زینب (س) مادرم اِی مهرَبان روشنی بخشِ شَبام میشه لطفاً تو بِگی از صِفاتِ خوب بَرام ؟ تا که روشن تر شود کوله بارِ باوَرام گفت که بِنشین دخترم تا شود کارَم تمام پاسُخَت را می دهم باشه رو جُفتِ چِشام مادرم با جان و دل خوبی ها را هر کدام یک به یک گفت و نِوِشت در یکی از دَفتَرام چون رسیدیم ما به صبر مادرم با احترام زیرِ لب با گریه گفت حضرتِ زینب (س) سلام مادرم گفت دخترم صبر یعنی یک کلام زینبِ کُبریٰ گلم خواهرِ خوبِ امام او که در کَرب و بَلا دیده ظُلمی نا تمام او که بوده شاهدِ آن ستم های مُدام شاهدِ جان دادنِ هر شهیدِ تشنه کام شد پرستارِ حرم در مسیرِ شهرِ شام زیرِ آن بارونِ سنگ از زمین و پُشتِ بام او بِمانْد با بچه ها شد بَراشان اِلتیام بانوی صبر و حیا زینبِ والا مقام خوانده او در شهرِ شام خُطبه ای با این پیام حقْ حسین است و علی (ع) غیر از این نیست وَالسَّلام شاعر : علیرضا قاسمی #شعر_کودک_و_نوجوان #شعر_کودکانه_وفات_حضرت_زینب(س) #شعر_حضرت_زینب(س)