مدح و مرثیه امام حسن مجتبی علیه السلام هر که باشد نوکر و عبد و گدای مجتبی می‌خرد او را به لبخندی خدای مجتبی دردمندانِ دو عالم را بگویید اینچنین دردِشان را می‌دهد تسکین دوای مجتبی شامل لطف و عطای حضرت زهرا شود هر کسی گریه کند در روضه های مجتبی صاحب فیض است در دنیا و عقبی هر کسی قطره اشکی بریزد در عزای مجتبی بنده ی درگاه او شاه دوعالم می شود چون که می‌گیرد شرف از خاک پای مجتبی هر که می‌آید به درگاهش مدالش می‌دهند شهره در دنیاست آری.. مبتلای مجتبی جان ما ارزش ندارد جان یک دنیا فداش اصلاً این دنیاست از اول فدای مجتبی صلح او آغاز فریاد و قیام کربلاست شد مدینه عاقبت کرببلای مجتبی آرزوی عاشقانش در ظهور مهدی است ثبت تصویری دم ایوان طلای مجتبی عاقبت با زهر جعده جان او بر لب رسید تا پُر از خون شد دل غرق نوای مجتبی علت مرگش نه زهر است و نه اینکه بی‌کسی علتش یک کوچه‌ی تنگ است و وای مجتبی ...کوچه ای که مادرش را زد عدو در پیش او سخت گردیده تمام این غم، برای مجتبی پیکرش زخمی غم ها بود، زخمی تر شده تیر باران شد تن در غم رهای مجتبی گفت «لایوم..»و حسینش را کمی آرام کرد خوانده آخر روضه ها را های های مجتبی «ملتمس» با روضه های مجتبی خون گریه کن گریه در می آورد چون ماجرای مجتبی #مجتبی_دسترنج_ملتمس #مدح_مرثیه_امام_حسن_ع