اینجا، غبار گرفته! هوا، دل‌ها، مغزها‌‌ ،نگاه‌‌ها و حنجره‌ها! نفس که می‌کشی انگار یک عالم پسمانده‌ و دود سیاه از گدازه‌های جگرت‌ را خارج و یک مشت هوای زنگار بسته را وارد می‌کنی. هوا سنگین است از گناه. آسمان بالای سرمان نعره می‌کشد و رودها طغیان می‌کنند و بادها خشمگین آدمیان را خطاب قرار می‌دهند اما دریغ اینجا گوش‌ها نمی‌شنوند، چشم‌ها نمی‌بینند و حنجره‌ها هم‌چنان هوای سنگین می‌بلعند هوای سنگین از گناه را. امام حسین جانم! ما ما همین آدمیان زنگ زده! با همه‌ی بدی‌مان، دلمان می‌خواهد صدای تو را بشنویم. دلمان می‌خواهد دستمان را بگیری ببریمان گوشه‌ی بین الحرمین آنقدر اشک بریزیم که سبک شویم که رقیق شویم که لطیف شویم... [زهرا سادات]🌱 #دل‌تنگی #کربلا