📬 حکمت ۴: الْعَجْزُ آفَةٌ، وَ الصَّبْرُ شَجَاعَةٌ، وَ الزُّهْدُ ثَرْوَةٌ، وَ الْوَرَعُ جُنَّةٌ، وَ نِعْمَ الْقَرِينُ الرِّضَى. ناتوانی آفت است و شکیبایی دلیری. زهد ثروت است و پرهیزکاری سپر و حالت رضا [و خشنودی از حکم خدا] خوب همنشینی است. پ.ن: در مقابل تیر گناه سپر انداخته ام. بر گناهان صبر ندارم و زهد در وجودم کمرنگ است.. چگونه با رضا و خشنودی تو همنشین شوم؟ #یک‌جرعه‌نهج‌البلاغه 💌

📬 حکمت ۷۱ چون عقل كامل گردد، سخن اندك شود. پ.ن:کم نبوده وقتایی که از اضافه حرف زدن پشیمون شدیم مگه نه؟! #یک‌جرعه‌نهج‌البلاغه 💌