#پست_اینستاگرام #نجوا #دعای_افتتاح خدایا! دیگِ گِله‌ام به جوش آمده! که چرا سایه‌ی پیامبرمان... بالای سرمان نیست! از وقتی هم که چشم باز کردیم... گفتند: امام‌تان چون خورشیدِ پُشتِ ابر است! ما آفتاب می‌خواهیم! به خودت قسم! که خسته شده‌ایم... از حجم دشمن و دشمنی‌ها! مگر ما چند نفریم؟! که بلا و مصیبت... این‌طور دست به دستِ هم داده‌اند... تا نشانی از ما... روی زمین باقی نماند! خودت فکری به حال و روزِ ما کن! تا پای تو وسط نباشد... تا تو نخواهی که بشود... تا پادرمیانی نکنی... اوضاع، همین است که همین است! خدایا! به عزت و جلالت سوگند که... خسته شده‌ایم! آستین بالا بزن و... قفل فرج را بگشا! رحم کن به ما... [برگرفته از بخش پایانی دعای افتتاح]

#پست_اینستاگرام #هیئت #خانواده قدیم‌ترها... هیئت‌های هفتگی... #سیار بودند! (یعنی هفتگی یا ماهانه... در خانه‌ی یکی از اعضاء آن جلسه... برگزار می‌شد!) شب‌های سه‌شنبه... شب‌های جمعه... جمعه صبح‌ها... هفتم‌ماه و... هم برکت #روضه... در خانه می‌آمد... هم ذکر مصیبت برپا می‌شد... و هم موعظه و نصیحت... به گوش اهالی می‌رسید! مستمعین... از حال هم باخبر بودند... دختر و پسر عروس می‌کردند... گرفتاری‌شان... بینِ خودشان برطرف می‌شد... و با همدلی... روزگارشان می‌گذشت! از آن روز تا حالا... همه‌چیز تغییر کرده... اما ماهیّت آن جلسه‌ها؛ نه! قالب‌ها... ممکن است عوض شده باشد... اما اصل آن را... نباید از یاد برد! 『@parovan』

#پست_اینستاگرام #عشق #عزیزم_حسین روز ازل... آن‌جا که اراده کردی و... روح را دمیدی... من... جان گرفتم؛ وقتی... قالوُا بَلی گفتم! از آن روز تابحال... عشق در من جریان دارد و... دارم با خودم فکر می‌کنم... شاید تو از من پرسیده‌ای: الَستُمْ تَعشقونَ الحُسَين 『@parovan』

#پست_اینستاگرام #عزیزم_حسین شهر به شهر می‌آییم... برای دیدارت در اربعین! عشق تو... ما را آواره‌ی کوه و بیان کرده! #اربعین 『@parovan』