🌕 یک وقت از مرحوم آقا سؤال کردم: «در وقتی که ما حرکت می‌کنیم یا پیاده راه می‌رویم و می‌خواهیم به جایی برویم، باید به چه چیزی مشغول باشیم؟» ایشان فرمودند: انسان نباید از ذکر خالی باشد. سالک در هرجا که می‌تواند و می‌بیند که برایش مناسب است باید به ذکر لا إله إلّا اللَه اشتغال داشته باشد! 🔹حالا لازم هم نیست که انسان ذکر را بلند بگوید، بلکه آهسته بگوید: «لا إله إلّا اللَه!» همۀ اینها تأثیر تکوینی دارد و لقلقۀ زبان نیست، نوار که نیست! با گفتنِ هر لا إله إلّا اللَه، یک اثر تجرّدی در نفس ایجاد می‌شود. 🔹مرحوم آقای حدّاد فرمودند: اگر انسان نمی‌تواند فلان ذکر را (مثلاً ذکر یونسیّه) در سجده بگوید، در حرکت بگوید و خود را در حال سجده فرض کند. 🔹شما چه راهی را نزدیک‌تر و سهل‌تر و آسان‌تر از راه سلوک دیده‌اید؟! این‌قدر راحت و این‌قدر با تبعات و نتایج و مواهب! می‌گویند: «اگر توانستی ذکر را در سجده بگو؛ و اگر نتوانستی در همان حال بگو! اگر توانستی در وقتش انجام بده؛ و اگر نشد قضایش را انجام بده! اگر انسان می‌تواند نماز نافله‌اش را ایستاده بخواند، اگر نمی‌تواند نشسته بخواند، اگر نمی‌تواند در راه و مسیر، خودش را در حال نماز فرض کند و نماز بخواند!» 🔺یعنی همان اثر وجود دارد. 📝 حضرت آیة‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📚 #آموزه‌های_معرفت، ج 3 ص 59 #سلوک #عرفان #عبادت #ذکر #مراقبه #کیفیت_ذکر @maktabevahyorg 🌸..🌸..🌸..🌸