حاج محمد إسماعيل دولابي: 💫‍ روزی با یکی از روحانیون که سابقه‎ی دوستی با او داشتم، در مجلسی به هم برخورد کردیم. او به عنوان شوخی به من گفت: از آن غیب‎هایی که می‎گویند شما از آنها صحبت می‎کنید، یک مقدار برای ما هم بگویید. من هم به او گفتم این شما هستید که غیب می‎گویید. یک عمر که سر منبرها از خدا و پیامبر و ائمّه علیهم السّلام و بهشت و دوزخ و ملائکه صحبت کرده‎اید، آیا هیچ یک از آنها را دیده‎اید؟ پس هر چه گفته‎اید، غیب گفته‎اید. امّا من هر چه می‎گویم، می‎بینم و می‎گویم؛ لذا اصلاً غیب نگفته‎ام و نمی‎گویم. 💫 من هیچ ظلماتی نمی‎بینم؛ هر چه هست، نور و خوبی است. 💫 همه جا خلوت است. در شلوغی‎ها هم جز خلوتی نمی‎بینم. 💫 بشر خدا را می‎پوشاند و خودش را ارائه می‎دهد. مردم چشم که باز می‎کنند، زمین و آسمان و خلایق را می‎بینند و دائم از آنها می‎گویند، ولی من هر چه چشم‎هایم را می‎مالم که بلکه خدا را نبینم و آنچه را مردم می‎بینند ببینم، باز هم نمی‎شود و هر جا نگاه می‎کنم فقط خدا را می‎بینم. 📘 #مصباح_الهدي، ص ١٦٧ 🎤شرح و توضيح مصباح الهدي مبحث شانزدهم: غيبت خوبان ناشي از شدّت ظهور آنها و غفلت ماست ٣/ استاد مهدي طيّب @OstadMahdiTayyebb