مکتب‌خانه
. 📍بهترین زمان برای آتش‌بس ◀️ #آتش_بس از منظری دیگر (۲) 🔻 یکی از دلایلی که مخالفین آتش‌بس به آن اس
.
🆘 آیا اسرائیل #بی‌چاره شد؟
◀️ #آتش_بس از منظری دیگر (۳)
🔻 هدف ایران در این جنگ چه بود؟ حضرت آقا هدف ما را در این جنگ «بی‌چاره‌کردنِ رژیم» اعلام کردند. چطور می‌توانیم ارزیابی کنیم که آیا این هدف محقّق شد یا نه؟ به‌دلیل سانسور شدید رژیم، ما اطلاع دقیقی از هزینه‌هایی که به رژیم غاصب وارد شد نداریم؛ امّا به‌نظر می‌رسد بررسی مسئله به‌شیوه‌ی «برهان إنّ» میتواند کمک کند. یعنی با نگاه پسینی ماجرا را از آخر به اوّل مرور کنیم:
🔹 حالا دیگر همه می‌دانند که درخواست آتش‌بس از سوی آمریکا بوده و خب مسلّماً آمریکا هم نه سرخود بلکه از طرف رژیم نجس درخواست آتش‌بس داده بود؛ آن‌هم «آتش‌بسِ یک‌جانبه بدون پیش‌شرط»! اما چرا؟ چه چیزی باعث شد آنها چنین درخواستی بدهند؟ مسلّماً دلش به حال ایران و ایرانی نسوخته بود! اگر اوضاع بر وفق مرادشان بود، آمریکایی که چندروز قبل گفته بود «ایران باید تسلیم شود»، امکان نداشت حالا درخواست آتش‌بس بدهد. پس ماجرا چیز دیگری‌ست...
↩️ برای اینکه اهمّیت این درخواست را بهتر بفهمیم، باید برگردیم به سخنان نتانیاهوی کثیف و دیگر سران رژیم در همان شب اوّلِ حمله به ایران؛ آنجا که او این جنگ را «جنگ سرنوشت‌ساز» عنوان کرد و از این سخن گفت که خود را برای «شرایطی سخت» آماده کرده‌اند و حتی پیش‌بینی کرده بودند این جنگ «تا چند هفته ادامه داشته باشد».
🔘 اسرائیل واقعاً آمده بود تا کارِ ایران را یکسره کند. برای این حمله یک‌سال کار سنگین اطلاعاتی و آماده‌سازیِ عملیاتی کرده بود. بخاطر همین اصلاً تصوّر فانتزیِ مثبتی از این جنگ نداشت و اتفاقاً سعی کرده بود کاملاً واقع‌بینانه واکنش ایران را حدس بزند. لذا خودش را برای شرایط سختی آماده کرده بود. امّا با وجود همه‌ی اینها، دیدیم که حتی دو هفته هم نتوانست دوام بیاورد و خودش یک‌جانبه و بی‌قیدوشرط آتش‌بس داد! اکنون یک‌بار دیگر سؤال را تکرار کنیم: چرا؟
🔸 اسرائیلی که ریسک ورود به چنین جنگ سرنوشت‌سازی را به‌جان خریده بود حتماً از آمادگی بالای خودش و نتیجه‌ی مثبت این جنگ به نفع خودش اطمینان داشت؛ با این وجود چرا خیلی زودتر از آنچه فکرش را می‌کرد، به چنین آتش‌بس ذلیلانه‌ای تن داد؟
علاوه‌بر اینها، رژیم خبیث ذرّه‌ای رحم و مروّت هم که ندارد؛ از هیچ تلاشی برای به‌ذلّت کشاندن دشمنش ابا ندارد (چنانکه در غزّه داریم نمونه‌اش را می‌بینیم). پس اگر راهی داشت برای غلبه، بی‌تردید تن به آتش‌بس نمی‌داد. اما داد! چرا؟
✔️ پاسخ را باید در همان یک‌کلمه‌ای جستجو کرد که رهبر انقلاب (روحی‌فداه) فرمودند: اسرائیل به‌معنای واقعی کلمه «بی‌چاره» شده بود؛ یعنی هیچ چاره‌ای جز عقب‌نشینی و خاتمه‌دادن به این جنگ نداشت. اگر جز این بود امکان نداشت تن به آتش‌بس بدهد؛ آن‌هم چنین ذلیلانه!
🔰 این بی‌چاره‌گی البته دو وجه داشت:
1⃣ یک چهره‌اش به بن‌بست خوردن او در برنامه‌هایی بود که در این جنگ دنبال می‌کرد و عملاً در تحقّق اهدافش شکست خورد. (اینکه به چه دلایلی، مجال دیگری مطلبد)
2⃣ چهره‌ی دیگرش -و البته مهمّ‌تر- اینکه حملات ایران انقدر ویران‌گر و کوبنده و لِه‌کننده و پرهزینه بود که از حدّ تصوّر رژیم فراتر رفته بود. او هیچ‌وقت فکر نمی‌کرد با وجود ۷ لایه پدافندی قوی از عراق و خلیج‌فارس تا فلسطین اشغالی، که در لبه‌ی تکنولوژی دنیا هم بود، این حجم از موشک‌های ایران اینچنین به آنجا برسد که چنین کوبندگی و سرگشتگی برایشان رقم بزند. آنها جنگی «تا این‌حد ویران‌گر و لِه‌کننده» و شرایطی «تا این‌حد سخت و پرهزینه» را برای خود پیش‌بینی نکرده بود.
این دو امر در کنار هم «بی‌چاره‌گیِ واقعی و تمام‌عیارِ رژیم» را رقم زد.
👈 اینها همه را گفتم که نتیجه بگیرم:
دشمن در این جنگ رسماً شکست خورد و ما هم که به هدف خودمان رسیده بودیم؛ اکنون چه دلیلی داشت که جنگ را ادامه دهیم؟ مهم‌تر اینکه با وجود چنین وضعیتی، حاکمیّت چه حجّت شرعی و عقلی داشت برای ادامه‌دادن و هزینه‌های مالی و جانیِ بیشتر که چیزی جز حاصل طمع نبود؟؟
#آتش‌بس را از این‌منظر که ببینیم، از قضا کاملاً منطقی و به‌موقع بود.
✅ شجاعت و عقلانیت اینست که به موقع شمشیر را از نیام بیرون بکشی و به‌موقع آن‌را به غلاف برگردانی.
🖌 ملااحمدی
(واکاوی مسئله‌ی آتش‌بس ادامه دارد...)
@Maktabkhaaneh