👆 این دقیقاً همان اتفاقی‌ست که باید می‌افتاد!... برنامه طبق نقشه در حال پیشروی است! ✔️اینگونه است که رژیم صهیونیستی نابود می‌شود، نه با #جنگ_نظامی. درگیریِ نظامی تا آنجا لازم است که این روند به نهایت برسد. طرفه‌آنکه این وضعیت را مقاومت شگفت‌انگیزِ مردم غزه است که رقم زده است. اگر ایرانِ عزیزمان با تهدید نظامی، بحران را به این نقطه رسانده، بخاطر بستری است که مقاومت فلسطین فراهم کرده است. @Maktabkhaaneh

📹 چرا عقب نشینی در مقابل جنگ روانی دشمن در عرصه های مختلف ،خشم و غضب الهی را بدنبال دارد؟منظور از عقب نشینی تاکتیکی و غیر تاکتیکی چیست؟ رهبر انقلاب به آیه ۱۶ سوره اَنفال استناد می کنند. 💻 Farsi.Khamenei.ir

این دقیقاً همان آیه‌ایست که ایشان در کتاب «دو امام مجاهد» در تحلیل صلح امام مجتبی علیه‌السلام بیان کرده و آن صلح را مصداق این آیۀ شریفه دانسته و «قیام عاشورا» را همان ضربۀ شدیدترین عنوان میکند که امام حسن علیه‌السلام در پشت‌صحنۀ پیمان آتش‌بس، تدارک دیده بودند... @Maktabkhaaneh

💢 بنر جالب در مسیر پیاده روی اربعین @StrategicNews_ir

💯 تعابیر عجیب رهبر انقلاب دربارۀ #دکتر_شریعتی در خلال مبارزات انقلابی در آبان ۱۳۵۷ که جمعی از روحانیون و دانشجویان در دانشگاه علوم پزشکی مشهد تحصّن میکنند، آیت‌الله خامنه‌ای که در سخنرانی‌ای که در میان تحصّن‌کنندگان داشت، چنین گفت: 🎙 «ای کاش در میان ما #دکتر_شریعتی بود!... به راستی و با تمام وجود احساس میکنم که «اذا مات العالم ثَلُمَ فی الإسلام ثلمةٌ لایسُدُّها شیء» وقتی یک دانشمند آگاه می‌میرد، در پیکرۀ امت اسلامی ثمله‌ای به وجود می‌آید که هیچ‌چیز جای آن را پر نمی‌کند. دیگران هرکدام و هر یک جای خود را دارند؛ جای آن ستارۀ فروزندۀ زود خاموش شده خالیست!... پروردگارا آن روح منوّر را مشمول رحمت خود قرار بده.» @Maktabkhaaneh

🔰 درباره‌ی ارتباطات رهبری و دکتر شریعتی آقا و دکتر شریعتی از دوستان قدیمی بودند و به نظرم بهترین شخص برای شناخت دقیق شریعتی ، رهبری هستند که یک مصاحبه ی مفصل در مورد شریعتی دارد که حتما مطالعه کنید. رهبری در مصاحبه ای که داشتند میفرمایند: به نظر من شریعتی برخلاف آنچه که همگان تصور می کنند یک چهره همچنان مظلوم است و این به دلیل طرفداران و مخالفان اوست؛ یعنی از شگفتی‎های زمان و شاید از شگفتی‎های شریعتی این است که هم طرفدارانش و هم مخالفانش نوعی همدستی با هم کرده‎اند تا این انسان دردمند و پرشور را ناشناخته نگهدارند و این ظلمی به اوست. مخالفان او به اشتباهات دکتر شریعتی تمسک می کنند و این موجب می شود که نقاط مثبتی که در او بود را نبینند. بی‎گمان شریعتی اشتباهاتی داشت و من هرگز ادعا نمی‎کنم که این اشتباهات کوچک بود. اما ادعا می‎کنم که در کنار آنچه که ما اشتباهات شریعتی می‎توانیم نام بگذاریم، چهره شریعتی از برجستگی‎ها و زیبایی هایی هم برخوردار بود. پس ظلم است اگر به خاطر اشتباهات او برجستگی های او را نبینیم. (منبع مصاحبه) خاطره ای را آیت الله سیدجعفر شبیری رفیق قدیمی آقا نقل کردند که آقا به ایشان فرمودند: زمانی من با اتفاق هاشمی رفسنجانی با دکتر علی شریعتی درباره خلافت بلافصل امیرالمؤمنین(ع) بحث کردیم. دکتر در آن جلسه مطرح کرد که حضرت رسول بحث ولایت حضرت امیر(ع) را مطرح نکردند بلکه در واقعه غدیر، حضرت رسول(ص) به مردم یادآوری کردند که اگر نمی خواهید گمراه شوید حضرت امیر(ع) را پیشوا قرار دهید. رهبر انقلاب یادآور شد: یک روز در تهران در پیاده رو داشتم می رفتم دکتر شریعتی مرا دید و صدا زدند و گفتند آقای خامنه ای من تحقیق کردم و سخن شما درست است. ( منبع خاطره ) یک‌مطلبی را هم رهبری فرمودند که دقیق است؛ بر فرض چنین باشد که نیست چه لزومی دارد این مسائل مطرح شود؟! آقا فرمودند: اگر شخصی با دکتر شریعتی مخالف است، آیا امروز این یک مسأله است؟ آیا واقعاً الان در کشور ما جای این هست که بحث بشود چه کسی با شریعتی موافق و چه کسی مخالف است؟ آیا دیگر همه‌ی بحثها و همه‌ی دودستگیها و اختلافات حل شده و تمام گردیده و حالا نوبت این مسأله رسیده است؟ یعنی واقعاً یک چیز جدید و بسیار آماده‌ساز ذهنها برای برخورد و استفاده، به وجود آمده است؟ طرح این مسایل، چه لزومی دارد؟ (منبع مطلب ) پس اینکه شریعتی اشتباهاتی داشته قطعا مثل همه اشتباهاتی داشته و معصوم نیست و چون دین شناس هم نبود ، اشتباهات فاحشی دارد ولی مگر دیگران چنین اشتباهاتی ندارند؟!... 📌 منبع: کانال شیخ فرهاد فتحی @Maktabkhaaneh

💢پیشنهاد ویژه‌ی شنفتن💢 🔹پیشنهاد می‌کنم این سه جلسه ارائه‌ی جناب آیت‌الله صادق لاریجانی آملی در خصوص نسبت علوم انسانی با موضوع‌شناسی فقهی را حتماً گوش دهید. 🔹این سه جلسه توضیحی گویا از وابستگی استنباطات فقهی به فهم موضوعات از منظر علوم انسانی است و این در حالی است که علوم انسانی حاضر، از مناشیء مختلف تحت تأثیر بنیان‌های نظری و نظام ارزشی دنیای مدرن است. 🔹درک وابستگی اجتهادات فقهی به تحلیل‌های علوم انسانی و همچنین عدم امکان وثوق و رکون به علوم انسانی مدرن، یکی از چالش‌های اصلی حدود 150 ساله فقاهت شیعی است. 🔹بی‌تردید فهم دقیق و سدید این وضعیت، مهمترین عامل حل این چالش است؛به قول یه بنده خدایی «تشخیص درست»، مقدمه «تجویز درست» است! لینک جلسه اول: https://eitaa.com/alimohammadi1389/1767 لینک جلسه دوم: https://eitaa.com/alimohammadi1389/1768 لینک جلسه سوم: https://eitaa.com/alimohammadi1389/1769

📍کتاب «بررسی فقهی حفظ نظام و مسائل آن» اثر سید ضیاء مرتضوی منتشر شد. 📘کتاب مذکور در پژوهشکده فقه و حقوق پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تهیه و به همت نشر این پژوهشگاه در ۶۸۲ صفحه به چاپ رسید 📘در این پژوهش، در راستای تبیین نظام عام سیاسی و نظام جمهوری اسلامی ایران، در چارچوب موازین اجتهادی، افزون بر تبیین موضوع شناسی حفظ نظام و ادله آن، در دو بخش به بررسی گسترده «الزامات استنباطی حفظ نظام در ساختار سیاسی» و «کارکردهای استنباطی حفظ نظام در قلمرو قانونگذاری و اجرا» پرداخته شده است 📘یکی از چشم اندازهای اساسی در بحث، نگاه به حفظ نظام سیاسی در راستای حفظ نظام اجتماعی به عنوان یک اصل و زیربنایی و الزامات مهم آن است؛ امری که به نظر نگارنده راهگشای بسیاری از مشکلات و بحران‌های موجود است و این پژوهش، عطف به آنها صورت گرفته است. 🌐 علاقه مندان برای خرید اینترنتی این کتاب می توانند به نشانی اینترنتیhttp://shop.isca.ac.ir/ مراجعه کنند. _ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ #فقه #نشر #قم 🔳 با #مفتاح_اندیشه همراه باشید 🆔 @meftahandishe_com

یکی از معروف‌ترین فرمایشان حضرت امام (رضوان الله علیه) که به همان اندازۀ معروفیّتش دچار بدفهمی هم شده، این گزاره است که «حفظ نظام از أوجب واجبات است». هر کس از راه میرسد از دوست و دشمن با فهم غلطی که از این جمله دارد، نتایج غلط‌تری میگیرد! حالا شکرخدا بالأخره کتابی منتشر شده که اختصاصاً به تشریح ابعاد این موضوع پرداخته است. @Maktabkhaaneh

❇️ ابن سینا، اعجوبه بی‌همتا ابن سینا، آن نابغه بزرگ و اعجوبه ‌‏سترگ که در تندذهنی و تیزهوشی همتا ندارد به نظر بوعلی سینا، شیخ الرئیس ‌‎توجه کن که می‌گوید: ‏ ‌‏ «من از طبیعیات و ریاضیات و طب، جز اندکی نزد استاد نخواندم، و در مدت یک‎ ‌‏کوتاهی بدون سختی خود مسائل آن را حل کرده و بر حل آن بدون مشکلی پیروز ‌‎ ‌‏گشتم. امّا در الهیات، از آن چیزی نفهمیدم مگر پس از ریاضت‌ها و توسّل به مبدأ‌‎ ‌‏حاجات و تضرع و درخواست باطنی به برآورندۀ درخواست‌ها. حتی یک مسئله آن ‌‎را چهل بار مرور و مراجعه کردم و از آن چیزی نفهمیدم تا اینکه از حل مسائل این‌‎ ‌‏علم ناامید شدم. تا اینکه با رجوع به مبدأ کل و گریه و زاری به درگاه خداوند ‌‎ ‌‏متعال (که همه چیز به دست اوست) مسائل آن برای من کشف شد.»‌‎ ‌‏با این همه، اشتباهات شیخ الرئیس در این علم اعلی بسیار زیاد است که در مراجعه‌‎ ‌‏به کتابهای وی آشکار می‌گردد. وقتی حال شیخ الرئیس، آن نابغه بزرگ و اعجوبه ‌‏سترگ که در تند ذهنی و تیزهوشی همتا ندارد، چنین باشد، حال دیگر افراد معمولی چه‌‎ ‌‏خواهد بود! این نصیحتی است از من به برادران ایمانی خودم که مبادا نادانسته به ورطۀ ‌‎هلاکت سقوط کنند. ‏ 📚 ترجمه مصباح الهدایه الی الخلافة و الولایة، صفحه ۱۱۷ 📆 روز بزرگداشت ابوعلی سینا ✅ @EMAM_COM

❇️ تعبیر عجیب ابن‌سینا دربارۀ شخصیّت امیرالمؤمنین(ع) آیت‌الله جوادی آملی: 🔹 ابن‌سینا در رساله «معراج‌نامه» به زبان فارسی بیانی در وصف امیرالمؤمنین علیه‌السلام دارد که چنین وصفی از غیرِمعصوم دربارۀ منزلت امیرالمؤمنین بی‌نظیر است! جناب بوعلی میگوید: 🔹 «علی‌بن‌ابي‌طالب (عليه‏السلام) در بين ديگر صحابۀ رسول خدا (صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) مانند معقول در ميان محسوس بود؛ «كَالْمعقول بين‌ المحسوس». او عقل است و ديگران حسّ. حواس به عقل نيازمندند و عقل رهبر آنهاست؛ علی رهبر صحابه است و صحابه به او نيازمندند. 📖 حكمت‏علوی، ص ۴۰ ✅ متن سخن ابن‌سینا در معراج‌نامه: 🔹 شريف‌ترين انسان و عزيزترينِ انبياء و خاتمِ رسولان (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) با «مركز حكمت» و «فلك حقيقت» و «خزينۀ عقل» اميرالمؤمنين (عليه‌السلام) چنين گفت كه: «يا على! اذا رأيتَ الناسَ يَتَقَرَّبونَ إلَى خالِقِهِم بأنواعِ البِرِّ تَقَرَّب ألَيهِ بأنواعِ العَقلِ تَسبِقُهُم» و اين‌چنين خطاب، جز به چون او بزرگى صحیح نمی‌بود... «كه او در ميان خلق، آن‌چنان بُوَد كه معقول در ميان محسوس است» فرمود: يا على! چون مردمان در كثرت عبادت رنج برند، تو در ادراكِ معقول رنج بَر تا بر همه سبقت ‏گيرى. لاجرم چون به ديدۀ بصيرتِ عقلى به درک اسرار نائل گشت، همۀ حقايق را دريافت و ديدن يك حكم دارد كه گفت: «لَو كُشِفَ الغِطاءُ ما ازدَدتُ يقيناً» که آدمى را مقامی هيچ برتر از درکِ معقول نيست‏. 📙 معراج‌نامه، ص ۱۵ @Maktabkhaaneh

🔴ابن‌سینا و عیاشی! 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ برخی از گزارشگران زندگی #ابن‌سینا سعی کرده‌اند او را فردی عیاش و خوشگذران و به ویژه شراب‌خوار و در نتیجه بی‌اعتنای به احکام شرعی و حتی نامتشرع معرفی کنند. شهید مطهری نیز درباره ابن‌سینا می‌گوید: افزون بر مشغله‌های سیاسی، اهل عیش و بزم هم بود! «و مقدارى از وقتش صرف اين كارها شده است و بالاخره جانش را روى اين دو كار- عياشى و وزارت- گذاشت.» بنده نمی‌دانم منبع #شهید_مطهری برای چنین انتسابی به ابن‌سینا چه بوده است؛ گویا منبع اصلی چنین انتساباتی به ابن‌سینا، دو بخش از زندگی‌نامه کوتاه‌نوشت اوست که بخش اول آن را خودش و مابقی آن را شاگرد همراه و وفادارش ابوعبید جوزجانی نوشته‌اند: خود ابن‌سینا می‌گوید: «شبها به خانه می‌آمدم و چراغ را روشن می‌کردم و مشغول خواندن و نوشتن می‌شدم و هرگاه خواب به سراغم می‌آمد یا احساس ضعف می‌کردم، ظرفی «شراب» می‌نوشیدم و قوت خود را باز می‌یافتم و دوباره مشغول خواندن و هرگاه دیگر توان مقاومت در برابر خواب را نداشتم و اندکی خواب می‌رفتم، خواب آن مسائل را می‌دیدم تا جایی که پاسخ بسیاری از آنها را عیناً‌ در عالم رؤیا می‌یافتم» به نظر می‌رسد چنین عباراتی هرگز دال بر عیاشی و شراب‌خواری ابن‌سینا نیست؛ «شراب» در عربی یعنی «نوشیدنی» و ابن‌سینا در این عبارات می‌گویید یک «نوشیدنی خواب‌زدا» و «نیروزا» می‌نوشیدم تا بتوانم با قوت بیشتر به فعالیت‌های علمی‌ و فلسفی‌ام ادامه دهم و این غیر از می‌‌خواری و می‌گساری است! افزون بر این، خود ابن‌سینا در جملاتی قبل از آن جملات پیش‌گفته، چنین می‌نویسد: «هرگاه در پاسخ مسأله‌ای می‌ماندم و نمی‌توانستم حد وسط قیاس آن را بیابم، به مسجد می‌رفتم و نماز می‌گذاردم و به درگاه خالق هستی تضرع و زاری می‌کردم تا آنکه گره آن گشوده می‌شد و مشکل بر من آسان می‌گشت» و چنین باوری و رفتاری با عیاشی و شراب‌خواری و مستی و می‌گساری نمی‌تواند سازگار باشد. بخش دیگری از زندگی‌نامه ابن‌سینا که مستند ادعای شهید مطهری و دیگران بوده است گزارشی است که ابوعبید #جوزجانی از ملاقات شیخ‌ ابوالقاسم کرمانی با ابن‌سینا نقل کرده است. وقتی کرمانی در یک روز تابستانی و خیلی گرم، مجموعه نقدهای اهل علم شیراز درباره کتاب الاصغر فی المنطق ابن‌سینا را در کتابچه‌ای به ابن‌سینا تقدیم کرد، «شیخ از من خواست تا برای او کاغذ سفید حاضر کنم» پنجاه ورق را در پنج دسته ده‌تایی برای او آماده کردم «سپس نماز عشاء را خواندیم و شمعی را جلوی خود گذاشت و دستور داد «شراب» را آماده کنند. من و برادرش نشستیم و از ما خواست تا شراب بنوشیم و خودش مشغول نوشتن پاسخ آن مسائل شد. پیوسته می‌نوشت و می‌نوشید تا نیمه‌های شب. تا آنکه خواب بر من و برادرش چیره شد. شیخ از ما خواست که به خانه برویم و استراحت کنیم. صبح‌هنگام، فرستاده شیخ آمد و گفت شیخ با تو کار دارد. من خدمتش رسیدم دیدم که در «نمازخانه» و مصلای خود نشسته» و پاسخ‌ نقدهای منطق‌دانان شیرازی را در پنجاه صفحه آماده کرده بود و «به من گفت اینها را بگیر و به شیخ ابوالقاسم کرمانی بده!» دقت در این داستان و توجه به صدر و ذیل آن نیز نشان می‌دهد که منظور از «شراب» در اینجا نیز نوعی نوشیدنی خواب‌زدا و نیروافزا بوده است و نه خمر و می مست‌کننده! وصیت‌نامه مشهور او که خطاب به عده‌ای از دوستانش و طبق برخی از گزارش‌ها خطاب به ابوسعید ابوالخیر نوشته است گویای شدت التزام او به احکام شرعی است: «بدان که برترین حرکات، نماز است؛ و عالی‌ترین سکنات روزه است و نافع‌ترین خیرات، صدقه داده و کمک به مستمدان است و ... برترین کارها کاری است که با خلوص نیت انجام گرفته باشد و ام الفضائل، حکمت است ...» حالات شیخ‌ در واپسین روزهای عمر پر برکتش نیز از شدت التزام عملی او به شریعت تا واپسین نفس‌های زندگی‌اش حکایت می‌دهد: «هنگامی که ضعف و ناتوانی او شدید شد، غسل کرد و به درگاه الهی از ناکرده‌ها یا بدکرده‌های خود طلب مغفرت کرد و همه اموالش را به مستمندان و نیازمندان بخشید و خدمتکاران خودش را آزاد کرد و رد مظالم کرد و پیوسته مشغول تلاوت قرآن شد تا اینکه جان به جان آفرین تسلیم کرد.» 🌐#موسسه_حکمت_و_فلسفه #شعبه_قم 🆔@irip_ir