دلی که با پروانه به دور شمع روشن گردد بی شک عطش عصیانش در خواب گردد گر برسی به سر منزله یار خویش دست خواهی کشید از کار خویش رخ یار دیدن تو در خواب شود روزی که گویی شده جز محالات تو در گرداب عشق اسیری پس بیهوده غم مخور که طناب را خود کشیدی ... #بهار🌸🌸🌸