#دعوا_سر_اسباب_بازی ❤️❌❌❌ بچه‌ها یک احساس مالکیت خاصی روی متعلقات خودشون دارن و حتی تا حدود چهار پنج سالگی معنی شریک شدن رو به سختی درک می‌کنن. این احساس مالکیت یک امر کاملا طبیعیه. اگر مالکیت اون روی اشیاء و وسایل مور علاقه‌اش به رسمیت شناخته نشه به معنی اینه که «من حقی ندارم و به مرزهای من اهمیتی داده نمیشه». اینجوری در بزرگسالی ممکنه خیلی راحت در جایی که باید محق باشه، پا پس بکشه و مورد زورگویی قرار بگیره. هیچ وقت بچه نوپا رو مجبور به دادن اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش به بچه دیگه نکنین. خود شما حاضر هستین لباس یا شیء مورد علاقه‌تون رو وقت و بی‌وقت یا به اجبار به دیگران بدین؟ قبل از حضور بچه مهمان با فرزندتون در این باره صحبت کنین که کدوم اسباب‌بازی‌ها رو خیلی دوست داره و دلش نمی‌خواد به کسی بده؟ اونا رو داخل کمد بذارین و چندتایی که اونقدرها روشون حساس نیست رو دم دست بگذارین تا بچه مهمان هم بتونه باهاشون بازی کنه. مهمه که خود شما الگوی مناسبی برای فرزندتون باشین و هر از گاهی سهیم شدن با دیگران رو نشون بدین تا فرزندتون شاهد این نوع رفتار باشه. و کم‌کم مفهوم مشارکت رو یاد بگیره. مساله شراکت رو با تعریف «مفهوم مالکیت» بهش یاد بدین: «این لباس منه، این لباس تو هست» «این کیف مال منه، این اسباب‌بازی مال تو هست». بچه‌ها خیلی از هم تقلید می‌کنن و وقتی یه بچه‌ای به اسباب‌بازیی علاقه نشون میده، اونها هم میرن سمتش و سر تصاحبش دعوا می‌کنن. در اینجور مواقع بهتره شما وارد عمل بشین و اون بازی رو تبدیل به یک فعالیت گروهی کنین. مثلا دوتایی یه توپ رو می‌خوان بگین بیاین سه تایی بشینیم کنار هم و توپ رو به نوبت قل بدیم سمت کناری‌مون. بعد از مدت کوتاهی یکی از بچه‌ها توجهش رو از توپ بر‌می‌داره و میره سمت کار دیگری. هیچ وقت اجازه ندین کارشون به کتک کاری برسه. تو صحنه مداخله کنین و اونها رو از هم جدا کنین. اگر فرزند شما اهل قاپیدن اسباب‌بازی و یا هل دادن هست، باید کنارش بنشینین و حواستون بهش باشه. اگر قشقرق به پا کرد خونسردی خودتون رو حفظ کنین و قاطعانه باهاش برخورد کنین. اجازه آسیب زدن به دیگری رو ندین و بگین «بابت این کار یه عذرخواهی به فلانی بدهکاری». البته این مورد آخر در مورد بچه‌های سه سال به بالا صادقه که کلام توشون شکل گرفته و معنی یکسری اتفاقات رو بهتر درک می‌کنن. شما تو اینجور موارد چه واکنشی نشون میدین؟ @mama_bardari👶