✅ محاربه 🔻 قسمت دوم 🔺۳. عدم امکان عفو: اگر عنوان اتهامی، #محاربه و #افساد فی الارض باشد با عفو صاحب دم، حد محاربه و افساد ساقط نمی‌شود. بدین علت که در محاربه و افساد، جنبه عمومی (حق الله) بر جنبه خصوصی (حق الناس) ترجیح دارد. بازگشت حکم محاربه به امنیت و ابعاد اجتماعی آن است. این نظر میان فقهاء، اجماع دارد بنابر این گذشت اولیاء دم، مسقط حد محاربه نیست. قانونگذار هم چنین می‌گوید: 🔹ماده ۱۹۲ قانون مجازات اسلامی: حد محاربه و افساد فی الارض، با عفو صاحب حق، ساقط نمی شود» 🔹 ماده ۳۸ قانون مجازات اسلامی در محاربه و افساد، از جهات مخففه مجازات نیست. 🔺۴. مبنای محاربه: آن چه مبنا و تشکیل‌دهنده جرم محاربه می‌باشد، #سلب آرامش و #سلب امنیّت عمومی بوده و این هدف با هر وسیله‌ای اعم از سلاح گرم یا سرد انجام شود، بر آن جرم محاربه صدق می‌کند. 🔺۵. عناصر محاربه: 🔹الف. عنصر مادی: عنصر مادی یا رفتار فیزیکی در جرم محاربه اسلحه کشیدن (تجرید السلاح) برای ایجاد ناامنی در محیط (ِلاخافه الناس) است. سلاح با لحاظ ریشه واژه محاربه (حرب: در مفهوم نزاع و جنگیدن)، ناظر به هر وسیله‌ای است که عرفاً سلاح و وسیله نزاع تلقی شود اعم از سرد یا گرم. 🔹ب. عنصر روانی: عنصر روانی جرم محاربه #قصد تجاوز به جان، مال یا ناموس مردم و یا #قصد ارعاب مردم است. بنابراین اگر کسی با انگیزه شخصی به سوی یک نفر سلاح بکشد، محاربه محسوب نمی‌شود چرا که عمل او جنبه شخصی داشته نه جنبه عمومی. به‌علاوه این عنصر در برگیرنده سوءنیت اعم از سوءنیت عام که عمد بودن عمل ارتکابی از سوی مرتکب را نشان می‌دهد یا سوءنیت خاص که رسیدن به نتیجه است را بیان می‌کند و در این جرم ایجاد نا امنی و خواستن محیطی نا امن و ضرر زدن را در برمی‌گیرد.