🌀 مرز امیدواری و ناامیدی
🖋 محمد حقپرست
‼️ «امروز جامعه ما تشنه توحید و امامشناسی و معرفت است و مدعی پرچمداری هم الی ماشاالله... و هیچکس هم از دست خالی خود خجالت نمیکشد. آیا کسی هست که برای جامعه جرعهای از معرفت بیاورد؟»
🔸 یکبار دیگر متن بالا را بخوانید بدون اینکه درباره گویندهاش فکر کنید: «آیا کسی هست...؟»!!
🔹 در پاسخ باید گفت: آری، طلاب و روحانیون زیادی هستند که رنج غربت و بی پولی را تحمل میکنند و به شهرها و روستاها هجرت میکنند. حداقل به احترام این طلاب، آیه یأس نخوانید و بیاطلاعی خود را حمل بر عدم فعالیت نکنید.
🔹 ما هم قبول داریم که تا هدف مطلوب فاصله داریم و در عرصه تبلیغ، بسیار جای کار و ترقی هست؛ اما آیا هیچ کاری تابحال نشده و نمیشود؟ به قول مردم، صبح تا شب سخنرانی، در هر خیابان و کوچه، حتی در روستاهای کوچک، مجلس سخنرانی و روضه برپاست. آیا این همه تبلیغ در محرم هیچ ثمره و فایدهای ندارد؟
🔹 وظیفه ما «بلاغ مبین» است، اما بر کسی «مصیطر» نیستیم. واقعا اگر کسی خواهان معارف باشد، معارف خوبی در اختیارش قرار میگیرد و نیاز به سیاهنمایی نیست.
🔹 تفاوت است بین اینکه گفته شود «هیچ کاری نمی شود»، با اینکه گفته شود «کارهای زیادی شده، ولی هنوز قانع کننده نیست.»:
نگاه اول فقط نقاط ضعف را میبیند و آن را به کل سرایت میدهد. نگاه دومی اما ضعف و قوت را در کنار هم میبیند و هرکدام را به اندازه خودش تحلیل میکند. اولی #افسردگی میآورد، دومی #امیدواری و همت برای برطرفکردن نقایص و ضعفها. اولی صرفا غر میزند و ناله میکند، اما دومی تلاش و کوشش دارد برای رفع مشکلات و آسیبها.
#سیاه_بینی
#ناامیدی
#امیدواری
@Manahejj