eitaa logo
کانال سخنرانی وحدیث مجمع الذاکرین ع ایتا
6.8هزار دنبال‌کننده
608 عکس
694 ویدیو
102 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
3. نورانى شدن مکه و جهان با نور ولادت فاطمه(سلام الله علیها) کرامت دیگرى که براى آن بانوى بزرگ اسلام ذکر شده، این است که چون آن مولود مقدس پا به دنیا نهاد، نورى از طلعت او ساطع شد که پرتو آن به تمام خانه هاى مکه وارد گردید، و در شرق و غرب زمین محلى نماند که از نور او بى بهره باشد، چنان که در روایتى از امام صادق(علیه السلام) می خوانیم: «فَلَمَّا سَقَطَتْ إِلَى الْأَرْضِ أَشْرَقَ مِنْهَا النُّورُ...؛ (7) زمانى که [فاطمه(سلام الله علیها)] به دنیا آمد، نور از او ساطع گشت.» در قسمت دیگرى از این روایت می خوانیم: «وَ بَشَّرَ أَهْلُ السَّمَاءِ بَعْضُهُمْ بَعْضاً بِوِلَادَةِ فَاطِمَةَ(سلام الله علیها) وَ حَدَثَ فِی السَّمَاءِ نُورٌ زَاهِرٌ لَمْ تَرَهُ الْمَلَائِکَةُ قَبْلَ ذَلِکَ؛ (8) بعضى از اهالى آسمان به برخى دیگر ولادت حضرت زهرا را بشارت می دادند، و نور بسیار درخشانى در آسمان حادث شد که فرشتگان قبل از آن نظیرش را ندیده بودند.» در روایت اهل سنت نیز آمده است: «فلمّا تم امد حملها وانقضى وضعت فاطمة فاشرق بنور وجهها الفضاء (9)؛ آن هنگام که مدت حمل فاطمه تمام شد، خدیجه او را به دنیا آورد، و به نور جمال او، فضا روشن و منور گردید.» این نور در روز قیامت آشکارتر خواهد شد، چنانکه از ابن عباس نقل شده است که: «در روز قیامت، اهل بهشت ناگهان متوجه می شوند که بهشت همانند روشنى روز توسط خورشید روشن شد، سؤال می کنند: خدایا! فرمودى در بهشت خورشیدى وجود ندارد، (10) پس این نور چیست؟ جبرئیل جواب می دهد: این نور خورشید نیست؛ بلکه نور خندهٔ فاطمه و على(علیه السلام) است.» (11) 4 . سجدهٔ هنگام ولادت کرامت دیگر آن حضرت این است که به هنگام ولادت به سجده افتاد، چنانکه از حضرت خدیجهٔ کبرى نقل شده است: «فولدت فاطمة، فوقعت على الارض ساجدة رافعة اصبعها (12)؛ هنگامى که فاطمه(سلام الله علیها) به دنیا آمد، به روى زمین به حال سجده افتاد، در حالى که انگشت خویش را بالا گرفته بود.» 5.گفتن شهادتین هنگام ولادت کرامت دیگر آن حضرت این است که هنگام ولادت، به توحید، رسالت و ولایت شهادت داد. امام صادق(علیه السلام) در این رابطه می فرماید: «فَلَمَّا سَقَطَتْ... فَنَطَقَتْ فَاطِمَةُ(سلام الله علیها) بِالشَّهَادَتَیْنِ وَ قَالَتْ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ أَبِی رَسُولُ اللَّهِ سَیِّدُ الْأَنْبِیَاءِ وَ أَنَّ بَعْلِی سَیِّدُ الْأَوْصِیَاء ِوَ وُلْدِی سَادَةُ الْأَسْبَاطِ (13)؛ بعد از اینکه پا به دنیا گذاشت... سخن خود را با شهادتین آغاز نمود و گفت: شهادت می دهم که خدایى جز الله نیست، و پدرم فرستادهٔ خدا و سید و سالار پیامبران است و همسرم سید اوصیاء، و فرزندانم سید و سالار نوادگان رسول خدا(صلی الله علیه و آله) هستند.» روایت فوق، اولا نشان می دهد که آن حضرت به هنگام تولد سخن گفته و دیگر اینکه از آینده و همسرى خود با على(علیه السلام) و امامت فرزندان خود خبر داشته است. 6. جامهٔ بهشتى از «ابن جوزى» نقل شده است: «در هنگام زفاف فاطمه(سلام الله علیها) (بعد از دادن جامهٔ عروسى خود به فقیر) جبرئیل به محضر رسول خدا(صلی الله علیه و آله) آمده، عرض کرد: یا رسول الله! پروردگارت سلام می رساند، و مرا نیز فرمان داده که به فاطمه(سلام الله علیها) سلام برسانم و براى فاطمه(سلام الله علیها) جامه اى از دیباى سبز و از جامه هاى بهشتى فرستاده است. فاطمه(سلام الله علیها) بعد از پوشیدن لباس نزد پدر آمد، حضرت با عباى خود، و جبرئیل با بالهاى خود آن جامه را پوشاندند تا نور آن باعث آزار دیدگان نشود.» (14) روزى بعضى از یهودیان خدمت پیامبر(صلی الله علیه و آله) رسیده، عرض کردند: «ما حق همسایگى داریم، درخواست می کنیم دخترت فاطمه(سلام الله علیها) را به عروسى ما بفرستى تا مجلس جشن ما به قدوم آن حضرت زینت گیرد.» پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود: «فاطمه، زن على بن ابیطالب(علیه السلام) است و در اطاعت او می باشد.» اما آنها اصرار کردند که تو شفاعت کن که على(علیه السلام) به او اجازه دهد. بعد از اجازه، یهودیان خود را به هر آنچه از لباسهاى خوب و فاخر و جواهرات داشتند، آراستند و گمان می کردند که فاطمه(سلام الله علیها) با لباس فقیرى می آید و او را استهزا می کنند؛ اما جبرئیل نازل شد و لباسی بهشتى با جواهرات بى نظیرى - که چشم روزگار مانند آن را ندیده بود - با خود آورد و فاطمه(سلام الله علیها) آن را پوشید و به مجلس عروسى رفت و زنان چون این منظره را دیدند، به سجده افتاده، مسلمان شدند و به سبب آن بسیارى دیگر از یهودیان نیز مسلمان شدند. (15) 7. هم‌صحبتى با ملائکه دانشمندان شیعه و سنى معتقدند که بعد از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) یقیناً انسانهایى بوده اند که هم‌سخن ملائکه قرار می‌شدند؛ منتهى در مصداق آن اختلاف دارند. از کرامتهاى مهم حضرت این بود که بعد از پدر، با ملائکه هم‌صحبت بود. امام صادق(علیه الس
لام) در این باره می فرماید: «فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ(صلی الله علیه و آله) کَانَتْ مُحَدَّثَةً وَ لَمْ تَکُنْ نَبِیَّةُ إِنَّمَا سُمِّیَتْ فَاطِمَةُ مُحَدَّثَةً لِأَنَّ الْمَلَائِکَةَ کَانَتْ تَهْبِطُ مِنَ السَّمَاءِ فَتُنَادِیهَا کَمَا تُنَادِی مَرْیَمَ بِنْتَ عِمْرَان (16)؛ فاطمه(سلام الله علیها) دختر رسول خدا(صلی الله علیه و آله)، محدثه بود، ولى پیامبر نبود. فاطمه(سلام الله علیها) از این جهت محدثه نامیده شده است که فرشتگان از آسمان نازل می شدند و با او همانند مریم دختر عمران گفت وگو داشتند.» فاطمه بعد از رحلت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) 75 روز بیشتر زنده نماند و غم جانسوز داغ پدر، قلب او را لبریز کرده بود، به این جهت جبرئیل پى در پى به حضورش می رسید و او را در عزاى پدر تسلیت می گفت (17) و تسلى بخش خاطر غمین زهرا بود، و گاه از مقام و منزلت پدر بزرگوارش سخن می گفت و گاه از حوادثى که بعد از رحلت او بر فرزندانش وارد می گردد، خبر می داد.
امیرالمؤمنین(علیه السلام) نیز آنچه جبرئیل املاء می کرد، همه را به رشته تحریر در می آورد و مجموعه این سخنان در کتاب ویژه اى جمع آورى شده، که به نام «مصحف فاطمه» یاد می شود. در زیارت نامه حضرت می خوانیم: «السلام علیک ایتها المحدثة العلیمة. (18)» 8 .گردش آسیاب میمونه می گوید: «پیامبر(صلی الله علیه و آله) مقدارى گندم را توسط من نزد فاطمه فرستاد تا با دستاس آن را آرد نماید. گندم را نزد حضرت بردم، دیدم حضرت ایستاده (ظاهراً نماز می خواند)؛ ولى آسیاب می چرخد و حرکت می کند. این خبر را به پیامبر(صلی الله علیه و آله) عرض کردم، فرمود: خداوند ناتوانى و ضعف جسمانى فاطمه(سلام الله علیها) را می داند؛ لذا به آسیاب و دستاس دستور می دهد که خود دور بزند، او هم می گردد.» (19) 9. حرکت گهواره در روایتى می خوانیم: «رُبَّمَا اشْتَغَلَتْ بِصَلَاتِهَا وَ عِبَادَتِهَا فَرُبَّمَا بَکَى وُلْدُهَا فَرَأَى الْمَهْدَ یَتَحَرَّکُ وَ کَانَ مَلَکٌ یُحَرِّکُه (20)؛ گاهى حضرت مشغول خواندن نماز و عبادت بود، فرزندش گریه می کرد، گهواره به حرکت درمی آمد، و فرشته اى بود که آن را حرکت می داد.» 10. غذاى بهشتى روزی امام على(علیه السلام) دینارى قرض گرفته بود که با آن چیزى تهیه کند، تا شدت گرسنگى را از فاطمه(سلام الله علیها) و فرزندانش رفع نماید. مقداد را دید که از گرسنگى شدید اهل و عیالش خبر می دهد. حضرت دینار را به او بخشید. بعد از خواندن نماز ظهر و عصر، پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود: «اى ابالحسن! آیا شما چیزى در منزل دارید تا به منزل شما بیایم؟» امام على(علیه السلام) بر اثر خجالت و حیا از پیامبر(صلی الله علیه و آله) عرض کرد: «تشریف بیاورید.» پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) دست على(علیه السلام) را گرفته و با هم وارد خانهٔ زهرا(سلام الله علیها) شدند، او در حال نماز بود و پشت سر وى ظرفى بود که از آن بخار برمی خاست. وقتى صداى پیامبر(صلی الله علیه و آله) را شنید، از محراب نماز خارج شده و به پدر بزرگوار خویش سلام کرد. پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) بعد از جواب سلام فرمودند: «براى ما غذایى بیاور، خداوند رحمتش را بر تو نازل کند.» فاطمه(سلام الله علیها) ظرف غذا را آورده، در مقابل پیامبر(صلی الله علیه و آله) و على(علیه السلام) نهاد. على(علیه السلام) سؤال کرد: «اى فاطمه! این طعام از کجاست؟ من هرگز طعامى به این خوشرنگى ندیده و خوش‌بوتر از آن بویى استشمام نکرده و خوش مزه تر از آن نخورده ام.» رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) دست مبارک خود را بین دو کتف على(علیه السلام) نهاد، مختصرى فشرد و فرمود: «این پاداش دینارى است که تو در راه خدا دادى.» آن گاه اشک رسول خدا(صلی الله علیه و آله) جارى شد و فرمود: «سپاس خداى را که ابا می کند شما را بدون مزد و پاداش از دنیا ببرد. اى على! پروردگارت می خواهد آنچه را که بر زکریا(علیه السلام) جارى فرموده، بر تو نیز جارى نماید. آنگاه رو به حضرت زهرا(سلام الله علیها) کرد و فرمود: «وَ یَجرِیکَ یَا فَاطِمَةُ فِى المَجرَى الَّذِى اَجرَى فِیهِ مَریَمَ (( کُلَّمَا دَخَلَ عَلَیهَا زَکَریَا المِحرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزقَاً قَالَ یَا مَریَمُ اَنِّى لَکِ هَذَا؟ قَالَ: هُوَ مِن عِندِاللهِ ))؛ و تو را اى فاطمه(سلام الله علیها) در همان مسیرى که مریم را حرکت داد، پیش برد. [چنان که قرآن می گوید:] «هر گاه زکریا وارد محراب او می شد، غذاى مخصوصى در آنجا می دید، از او می پرسید: اى مریم، این را از کجا آورده اى؟! می گفت: این از سوى خداست.» (21) قابل دقت است که هرچند این غذا پاداش عطاى امام على(علیه السلام) است و کرامتى براى او به حساب می آید؛ ولى براى فاطمه(سلام الله علیها) نیز کرامت محسوب می شود؛ چرا که خداوند به احترام او چنین میوه اى را از بهشت فرستاده است. 11. زیان نرساندن آتش به بدن فاطمه(سلام الله علیها) انس می گوید: «حجاج بن یوسف از این حدیث که عایشه دیده بود فاطمه(سلام الله علیها) با دست خود، غذاى داغ دیگ را به هم می زند، پرسید. گفتم: بله، عایشه بر فاطمه زهرا(سلام الله علیها) وارد شد، در حالى که غذا براى حسنین(علیه السلام) آماده می کرد، ظرف غذا کاملاً می جوشید، دید فاطمه با دست خود (بدون هیچ وسیله اى) دیگ جوشان را به هم زد. هراسان و فریاد زنان نزد پدر خود (ابوبکر) رفت، ماجرا را تعریف کرد، ابوبکر گفت: این صحنه را کتمان کن [و با کسى مطرح نکن]؛ زیرا امر بسیار بزرگى است. این خبر به پیامبر(صلی الله علیه و آله) رسید، حضرت بالاى منبر رفت، بعد از حمد و ثناى الهى، فرمود: ماجراى دیگ و آتش فاطمه زهرا(سلام الله علیها) را خیلى بزرگ و عجیب تلقى می کنند... «لَقَد حَرَّمَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ النَّارَ عَلَى لَحمِ فَاطِمَةَ وَ دَمِهَا وَ عُصبِهَا وَ شَعرِهَا وَ فَطَمَ مِن النَّارِ ذُرِّیَّتِهَا وَ شِیعَتِهَا... الوَیلُ ثُمَّ الوَیلُ، الوَیلُ لِمَن شَکَّ فِى فَضلِ فَاطِمَة
(22)؛ خداوند آتش را بر گوشت و خون و رگ و موى زهرا(سلام الله علیها) حرام نموده است (هرگز به او زیانى نمی رساند) و شیعیان و فرزندان او را از آتش [جهنم] به دور داشته است.... واى بر شما، خشم و عذاب خدا بر کسى که در فضیلت فاطمه(سلام الله علیها) شک کند.» این نوع کرامت، ریشهٔ قرآنى هم دارد؛ چرا که خداوند آتش را بر ابراهیم(علیه السلام) سرد و گلستان قرار داد: (( قُلْنا یا نارُ کُونی بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهیمَ )) (23) پس بُعدى ندارد که بدن فاطمه(سلام الله علیها) را که انبیا به او توسل جسته اند، بر آتش حرام گرداند. @manbarmajma
فرازهایی از زندگی حضرت زهرا علیها السلام از منظر امام صادق (ع) ولادت حضرت فاطمه‏ علیها السلام مفضل بن عمر گوید: به امام صادق‏ علیه السلام‏ عرض کردم: ولادت فاطمه زهرا چگونه بوده‏ است؟ حضرت فرمود: آرى، وقتى خدیجه با پیامبر ازدواج کرد، زنان مکه او را ترک کردند.هیچ فردى بر او وارد نمى‏شد و بر او سلام ‏نمى‏کرد و هیچ زنى اجازه نداشت تا با حضرت‏ خدیجه ملاقات داشته باشد. همسر رسول الله‏ صلى الله علیه وآله از این وضعیت رنج‏ مى‏برد تا زمانى که به فاطمه باردار شد.حضرت زهرا علیها السلام در رحم مادر، شریک غم و غصه‏ هاى او بود و ایشان را به صبر و بردبارى‏ دعوت مى‏کرد. مونس تنهایى مادر بود و با او سخن مى‏گفت. حضرت خدیجه، موضوع مکالمه با جنین‏ را با پیامبر اکرم ‏صلى الله علیه وآله ابراز نمى‏کرد. تا این که ‏روزى حضرت رسول‏ صلى الله علیه وآله وارد منزل شد وسخن گفتن حضرت فاطمه‏ علیها السلام با مادرش راشنید! پیامبر پرسید: چه کسى با تو سخن ‏مى‏گفت؟ حضرت خدیجه فرمودند: جنینى که دررحم دارم. پیامبر صلى الله علیه وآله فرمودند: جبرئیل به من بشارت ‏داد که این جنین، دختر است و او دخترى ‏پاک و بسیار مبارک است. خداوند نسل مرا از او به وجود مى ‏آورد و از نسل او پیشوایانى‏ براى این امت‏ به وجود آمده و بعد از انقطاع ‏وحى، خلفاى خداوند در زمین خواهند بود. (1) فَلَمَّا حَمَلَتْ بِفَاطِمَةَ سلام الله علیها صَارَتْ تُحَدِّثُهَا   فِی بَطْنِهَا وَ تُصَبِّرُهَا وَ کَانَتْ خَدِیجَةُ تَکْتُمُ ذَلِکَ عَنْ   رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلم فَدَخَلَ یوْماً وَ سَمِعَ  خَدِیجَةَ  تُحَدِّثُ فَاطِمَةَ فَقَالَ لَهَا یا خَدِیجَةُ مَنْ  یحَدِّثُکِ قَالَتِ  الْجَنِینُ الَّذِی فِی بَطْنِی یحَدِّثُنِی وَ  یؤْنِسُنِی؛ هنگام ولادت امام صادق‏ علیه السلام مى‏فرماید: هنگامى که فاطمه‏ علیها السلام متولد شد و روى‏ زمین قرار گرفت، نورى از چهره‏ اش درخشید و وارد همه خانه ‏هاى مکه شد و در شرق و غرب زمین جایى نماند مگر آنکه آن نور بر اوتابید. (2) لَمَّا سَقَطَتْ إِلَی الْأَرْضِ أَشْرَقَ مِنْهَا النُّورُ حَتَّی دَخَلَ بُیوتَاتِ مَکَّةَ وَ لَمْ یبْقَ فِی شَرْقِ الْأَرْضِ وَ لَا غَرْبِهَا مَوْضِعٌ إِلَّا أَشْرَقَ فِیهِ ذَلِکَ النُّورُ؛ اسامى ویژه فاطمه‏ علیها السلام امام صادق‏ علیه السلام مى‏فرماید: حضرت فاطمه در پیشگاه خداوند 9 اسم(مخصوص) دارد: فاطمه، صدیقه، مبارکه،طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه، و زهرا سلام الله علیها. (3) لفاطمة علیها السلام تسعة أسماء عند الله عزوجل : فاطمة ، و الصدیقة ، و المبارکة ، و الطاهرة ، و الزکیة ، و الراضیة ، و المرضیة ، و المحدثة ، و الزهراء . انتخاب نام فاطمه ‏علیها السلام امام صادق‏ علیه السلام مى‏فرماید: فاطمه را براى آن فاطمه نامیدند که مردم‏ نمى‏توانند حقیقت او را درک کنند. (4) سمیت فاطمة فاطمة لان الخلق فطموا عن کنه معرفتها. چرا بتول؟ امام صادق‏ علیه السلام مى‏فرماید: فاطمه را بتول نامیدند، زیرا بى ‏نظیر است. (5) سمیت بتولا لانقطاعها عن نساء زمانها فضلا و دینا و حسبا. چرا زهرا؟ امام صادق‏ علیه السلام مى‏فرماید: براى آن که هرگاه در محراب عبادت‏ مى ‏ایستاد، نور او بر اهل آسمان‏ ها مى‏تابید; هم چنان که نور ستارگان بر اهل زمین‏ مى‏تابد. (6) باز فرمود: زیرا که خداوند او را از نور عظمتش بیافرید. او چون طلوع کرد، آسمان و زمین به نورش‏ پرتو افکن شد و چشمان فرشتگان توانایى‏ دیدن نورش را نداشتند. آنان گفتند: پروردگارا! معبودا! این چه نورى است؟ خداوند به آنها وحى کرد: این نور از نور من‏ است که در آسمان جاى دادم و از عظمتم‏ بیافریدم. او را از صلب پیامبرى از پیامبرانم -که بر تمامى آنها برترى دارد.- خارج مى‏کنم. از این نور رهبرانى به وجود مى‏آید که امر مرا به ‏پاى مى‏دارند و مردم را به سوى حق هدایت‏ مى‏کنند. من این پیشوایان را بعد از سپرى ‏شدن وحى، جانشینان خود بر روى زمین‏ مى‏گردانم. (7) چرا محدثه؟ @manbarmajma
امام صادق‏ علیه السلام در مورد محدثه بودن‏ حضرت زهرا علیها السلام مى‏فرماید: از این جهت‏ یکى از نامهاى فاطمه ‏علیها السلام،محدثه بود که ملائکه به حضور او مى ‏آمدند ومانند مریم با وى سخن مى‏گفتند. از جمله به‏ او مى‏گفتند: اى فاطمه! همانا خداوند تو رابرگزید و تو را پاکیزه گردانید و بر زنان دیگر جهان برترى داده است. (8) انما سمیت فاطمة محدثة ، لان الملائکة تهبط من السماء کما تنادى مریم بنت عمران ، یا فاطمة ان الله اصطفاک و طهرک و اصطفاک على نساء العالمین ، یا فاطمه اقنتى لربک واسجدى و  ارکعى مع الراکعین فتحدثهم و یحدثونها.)) همچنین ملائکه به سخنان او گوش‏ مى‏دادند و با وى سخن مى‏گفتند.فاطمه یکشب از ملائکه پرسید: مگر مریم ‏برترین زنان جهان نیست؟ملائکه گفتند: مریم سرور زنان زمان خود بود; ولى خداوند سبحان تو را سرور زنان‏ زمان خود، سرور زنان عصر مریم و حتى سرور زنان از اولین تا آخرین قرار داده است. (9) ازدواج حضرت زهرا علیها السلام «امام صادق ‏علیه السلام درباره قول خداوند سبحان که دو دریاى ژرف را پیوست تا به هم‏ برسند.» (10) «علىّ و فاطمة علیهما السلام بحران عمیقان، لا یبغى احدهما على صاحبه، یخرج منهما اللؤلؤ و المرجان، الحسن و الحسین‏ علیهما السلام» فرمودند: على و فاطمه دو دریایى ژرفند،هیچ کدام بر دیگرى نمى‏خروشند. از آن دو، لؤلؤ و مرجان یعنى حسن و حسین‏ علیهما السلام‏ بیرون آید. (11) فدک حضرت صادق ‏علیه السلام فرمود: وقتى که آیه «و ات ذاالقربى حقه والمسکین‏» نازل شد، پیغمبر اکرم‏ صلى الله علیه وآله به‏ جبرئیل فرمود: مسکین را مى‏شناسم ولى ‏ذوالقربى چه کسانى هستند؟ عرض کرد: نزدیکان تو مى‏باشند. پس رسول خدا صلى الله علیه و آله‏ حسن و حسین و فاطمه‏ علیهم السلام را نزد خویش فرا خواند و فرمود: خدا به من دستور داده که حق ‏شما را بدهم. بدین جهت فدک را به شما واگذار کردم. (12) لَمّا نَزَلَتْ هذِهِ  الآیَة وَ آتِ ذَا الْقُرْبَی  حَقَّهُ... دعا رسول اللّه فاطمة فأعطاها فَدَکا........ نماز زهرا علیها السلام هر کس چهار رکعت نماز بخواند (هردو رکعت‏ به یک سلام) و در هر رکعت پس از سوره حمد پنجاه مرتبه «قل هوالله احد» رابخواند، این نماز، نماز فاطمه‏ علیها السلام است. (13) سرور زنان بهشتیان مفضل گوید: به امام صادق‏ علیه السلام عرض کردم:این که پیامبر صلى الله علیه وآله فرموده است، فاطمه سرور زنان بهشتیان است، آیا سرور زنان روزگارخود بود؟ حضرت فرمودند: آن مریم بود که سرور زنان روزگار خود بود; ولى فاطمه سرور زنان ‏اهل‏ بهشت از اولین و آخرین است. (14) تسبیح حضرت زهراعلیها السلام امام صادق ‏علیه السلام مى‏ فرماید: تسبیح  فاطمه زهرا علیها السلام در هر روز بعد از هر نمازى در نزد من محبوب‏تر است از هزار رکعت نماز (مستحبى) که در هر روز خوانده‏ شود و ما فرزندانمان را به گفتن تسبیح‏ فاطمه‏ علیها السلام امر مى‏کنیم; چنان که آنان را به‏ نماز فرمان مى‏دهیم. (15) درجاى دیگر مى‏فرماید: هر کس پس از نماز واجب با صدر بار تسبیح‏ فاطمه زهرا، خداوند را به پاکى یاد کند و به ‏دنبال آن «لااله الا الله‏» بگوید، خداوند او رامى‏آمرزد. (16) باز فرموده است: هر کس تسبیح فاطمه‏ علیها السلام را بعد از نماز واجب و قبل از این که پاهایش را باز کند(برخیزد) به جا آورد، خدا بهشت را بر او واجب مى‏کند. (17) @manbarmajma
🦋در راه مشهد شاه عباس تصمیم گرفت دو بزرگ را امتحان کند!! به شیخ بهایی که اسبش جلو میرفت گفت: 🌷این میرداماد چقدر بی عرضه است اسبش دائم عقب می ماند. شیخ بهائی گفت: کوهی از علم و دانش برآن اسب سوار است، حیوان کشش اینهمه عظمت را ندارد. ساعتی بعد عقب ماند، 🌷به میر داماد گفت: این شیخ بهائی رعایت نمیکند، دائم جلو می تازد. میرداماد گفت: اسب او از اینکه آدم بزرگی چون شیخ بهائی بر پشتش سوار است سر از پا نمی شناسد و می خواهد از شوق بال در آورد. این است "رسم رفاقت..." در "غیاب" یکدیگر" حافظ آبروی" هم باشیم...♥️ @manbarmajma # سخنرانی مجمع الذاکرین
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فضایل حضرت زهرا (س): حضرت فاطمه (س) در قیامت سلمان فارسى به پيامبر(صلى الله عليه و آله و سلم ) عرض كرد: اى مولاى من ! از تو مى خواهم از فضايل فاطمه (سلام الله عليها) در قيامت ، به من خبر بدهى پيامبر(صلى الله عليه و آله و سلم ) با چهره اى خندان به او نگريست و فرمود: ((سوگند به خدايى كه جانم در دست قدرت او است . فاطمه (سلام الله عليها) همان بانويى است كه در عرصه محشر، سوار بر شتر عبور مى كند كه سرش (نمودى ) از خشيت خدا است ، و چشمانش از نور خدا مى باشد، تا اين كه فرمود: جبرئيل در سمت راست آن شتر، و ميكائيل در سمت چپ آن ، و على (عليه السلام) در پيشاپيش آن ، و حسن و حسين (عليه السلام ) در پشت سر آن حركت مى كنند، خداوند حافظ و نگهبان او است ، تا از صحنه محشر عبور كند در اين هنگام ناگهان از جانب خدا ندا مى رسد ((اى همه خلايق ! چشمهاى خود را فرو خوابانيد، و سرهاى خود را پايين آوريد، اين فاطمه دختر پيامبر شما، همسر على (عليه السلام) امام شما، مادر حسن و حسين (عليه السلام) است . پس ، از پل صراط عبور مى كند، در حالى كه دو چادر شفاف و سفيد بر سر دارد. وقتى كه فاطمه (سلام الله عليها) وارد بهشت مى شود و به نعمتها و مواهبى كه خداوند براى او آماده ساخته مى نگرد، مى گويد بسم الله الرحمن الرحيم ...الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَكُورٌ* اَلَّذِی أَحَلَّنا دارَ اَلْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ..... لا یَمَسُّنا فِیها لُغُوبٌ ( سوره فاطر، آيه 34 و 35.) به نام خداوند بخشنده مهربان ، حمد و سپاس خداوند را كه حزن و اندوه را از ما دور ساخت ، البته خداى ما بخشنده و شكرپذير است ، آن خدايى كه ما را در مقام عالى از عطاى خود قرار داد كه در آن هيچ گونه رنج و ناگوارى به ما نمى رسد. رسول خدا(صلى الله عليه و آله و سلم ) فرمود:پس از آن كه خداوند به فاطمه (سلام الله عليها) وحى مى كند اى فاطمه ! آنچه را كه مى خواهى از من مسئلت كن ، كه به تو عطا مى كنم و تو را خشنود مى سازم فاطمه (سلام الله عليها) عرض مى كند: خدايا تو اميد منى ، بلكه بالاتر از اميد منى ، از درگاه تو مسئلت مى كنم كه دوستان من و دوستان دودمان مرا در آتش دوزخ ، عذاب نكنى خداوند به او وحى مى كند. اى فاطمه ! به عزت و جلالم سوگند، دو هزار سال قبل از خلقت آسمانها و زمين ، به خود سوگند ياد نموده ام كه دوستان تو، و دوستان عترت تو را به آتش عذاب نكنم. (س) @manbarmajma ____________________________________منابع: (1)رنجها و فريادهاى فاطمه زهرا (سلام الله عليها)، ص 48 36داستان از فضايل مصائب و كرامات فاطمه زهرا (س)،عباس عزيزى
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا