#پیامهای_انرژی_بخش 🌸✨🌸✨🌸 بنده سال ۱۳۹۹ در مدرسه ی فرزانگان در کلاس منِ بابرنامه شرکت کردم. بعد از اتمام کلاس ها، مطالب و وبینارهای در کانال منِ بابرنامه را دنبال میکنم. و پارسال موفق به دریافت سررسید منِ با برنامه شدم. از سال ۱۳۹۹ تا کنون باتوجه به آموخته هایم ۳ سررسید کامل را با آزمون و خطا و تکرار در برنامه ریزی پر کردم. حتی گاهی برای یک ماه برنامه ریزی میکردم اما اصلا به آن عمل نمیکردم. ولی بدون ناامیدی دوباره برای برنامه ریزی ماه بعد دست به کار میشدم. به لطف خدا این امر باعث شد در برنامه ریزی ماهر شوم. اما عمده ی مشکل من نداشتن هدف قطعی و عمل نکردن به برنامه هایم بود. به لطف خدای متعال در این رابطه #مشاوره ای با سرکار خانم مهاجر داشتم. در رابطه با نداشتن هدف قطعی دلم را آرام کردند. چون متوجه شدم در این سن عادی است. و در رابطه با انجام ندادن برنامه ها راهکار هایی مفید ارائه دادند. از آن زمان به بعد در حال انجام راهکار ها هستم و در این زمینه بهتر شدم. باید اضافه کنم که #سررسید من با برنامه هم بســــــیــــار تاثیر داشت و واقعا کاربردی و مفید واقع شد. مخصوصا برای بنده که نمیتوانستم بیشتر کارهایم را به سرانجام برسانم. از آنجایی که مشغول تحصیل هستم به قسمت های دیگری هم در سررسیدم احتیاج دارم. بنابراین نه تنها سررسیدم را ارتقا دادم بلکه همزمان از دفتر دیگری هم برای برنامه ریزی امتحانات و... استفاده میکنم. تمام چیزهایی که در کلاسها آموختم کاربردی و مفید بودند. تمام مطالبی که در ادامه در کانال دنبال کردم هم تاثیر خوبی داشتند. مخصوصا قسمت های جالب و مفیدی که از کتاب ها نشر میشوند. علاوه بر آن تا کنون تمـــــــــــــام #وبینارها عالـــــــی بودند. برای بنده وبینار مربوط به رسانه واقـــــعا کاربردی و بسیار مفید بود. بسیار. برای بنده روند تحول بنیادی از همان سال ۱۳۹۹ شروع شد. هم اکنون که در روزهای آغازین سال ۱۴۰۱ به سر می بریم به معنای واقعی تحولاتی در زندگیم قابل مشاهده میکنم. تاثیرات این روند به من حس رضایت بسیار میدهد و امیدوارم همچنان ادامه یابد. 🔔در این کانال، با هم با برنامه شدن را می‌آموزیم. 💡💡💡💡💡💡 @manebabarname

☄️راه نجات آنهایی که احساس می کنند، عمر و زمانشان را از دست داده اند! دوستان زیادی در #مشاوره ها می گویند که عمرم را هدر داده ام. وقتی به پشت سرم نگاه می کنم با همه وجود ناامید می شوم. احساس می کنم دیگر زمانی برای جبران وجود ندارد. انگیزه ام را از دست می دهم و نمی توانم دوباره شروع کنم. این افراد، اگر به خداوند ایمان دارند، درک مفهوم شب قدر و اعتقاد به سنت های الهی می تواند حالشان را خیلی خوب کند. خوب کند که شروع جدیدی داشته باشند و دیگر هرگز به پشت سر خود نگاه هم نکنند. متن زیر برشی از صحبت های استاد عالی قدر، مرحوم آیت الله حائری شیرازی است: «چرا خدا شب قدر را از هزار ماه برتر کرده است؟ انسانی را فرض کنید که صد سال سن داشته باشد و در این سن تازه از خواب غفلت بیدار شده است و می‌گوید، صد سال از عمرم به هدر رفت، چطور گذشته را تدارک کنم؟! خداوند شب قدر را برای همین گذاشته است. تو بیا تدارک کن، ما ثواب هزار ماه را یعنی هشتاد و چهار سال را به تو می‌دهیم. یک شب قدر را به یاد خدا سپری کن، در قبال آن، هشتاد و چهار سال به یاد من هستی. چرا خداوند این کار را می‌کند؟ این از خوش مرامی و بزرگی اوست. می‌داند که نمی‌توانیم جبران کنیم، یک شب را گذاشته است که این یک شب را قدر بدانیم.» 🔔در این کانال، با هم با برنامه شدن را می‌آموزیم. 💡💡💡💡💡💡 @manebabarname @haerishirazi

🤯انقدر کار زمین مونده دارم برای انجام، که سمت هیچکدوم نمیرم! از رایج ترین جملاتی که می شنوم این جمله است. این وضعیت ریشه در بی برنامگی دارد در قدم اول. کافیست این کارها مکتوب شود. شماره گذاری شود. در هفته پخش شود. و هر روز که از خواب بیدار می شوید بدانید هر کدام را در چه بازه زمانی از روز باید انجام دهید. طبیعتا خواندن یک کتاب یک روزه انجام نمی شود. پس باید اول نام کتاب را بنویسی. تعداد صفحاتش را در نظر بگیری. مثلا ۳۰۰ صفحه است. و حالا بگویی در چه بازه زمانی میخواهی این کتاب را تمام کنی. اگر یک ماهه قصد اتمام داری باید بدانی که ۳۰۰ تقسیم بر ۳۰ میشود ۱۰. یعنی باید روزی ۱۰ صفحه از این کتاب را بخوانی که یک ماهه به اتمام برسد. اما اگر می دانی که فرصت یا شرایط یک ماهه خواندن را نداری، یک برنامه دو ماهه در نظر بگیری. که می شود ۶۰ روز و به این شکل شما ظرف دو ماه این کتاب را تمام خواهی کرد. یعنی با روزی ۵ صفحه خواندن. حالا به همین ترتیب بقیه کارها را هم به فراخور حجم و زمانی که دارید در هفته پخش کنید و هر روز به آن بخشی از هر کار که تعریف کردید و امکانش انجامش را دارید بپردازید. یعنی کار روزانه باید انقدر کم حجم و سبک شده باشد که برای انجامش حتی به انگیزه هم نیاز نباشد. شاید در یک روز پنج کار تعریف کرده باشید که هر روز بخش کوچکی از آنها را به ترتیب پیش ببرید. نکته مهم این است که حتی اگر بجای ۵ صفحه روزی ۲ صفحه امکان مطالعه داشتید، انجامش دهید. این جنبه درمانی دارد. یعنی در گام اول متعهد بودن به انجام هر روز برنامه مهم است نه حجم و کیفیت آن. شده روزی فقط ۲ صفحه اما هر روز به آن متعهد باشید. حالا برای هر کاری همین نگاه را داشته باشید. یعنی کامل گرایی را کنار بگذارید. اگر در نظر دارید منزل را هم تمیز کنید. نباید یک روز کامل وقت برای تمیز کردن خانه بگذارید. باید کار را خرد و تقسیم کنید به ۵ بخش. که ظرف ۵ روز به انجام برسد که با زمان کمتری که حوصله دارید به انجام برسانید. اینگونه ۵ روز بعد هم کارهای خانه انجام شده و بخشی از کارهای دیگر پیش رفته و این به شما روحیه، انرژی و انگیزه ادامه را می بخشد. اگر دوست دارید در این خصوص دقیق تر بدانید و با جزئيات نحوه برنامه ریزی یک ساله و عملی شدن آن آشنا بشوید، از طریق ادمین وبینار «نقطه عطف» را تهیه نمایید. در این وبینار اول آخر را می بینیم. یعنی اول تعیین می کنیم که سال دیگر همین موقع چه کارهایی را به انجام رسانده ایم. بعد از این کلان اندیشی خرد عمل می کنیم. یعنی تعریف می کنیم هر روز از چه کارهایی چقدرش را انجام دهیم به این اهداف یک ساله می رسیم. بسیاری از افراد با همین راهکار ساده بسیاری از کارهای نیمه تمام خود را به اتمام رسانده اند و کارهای جدیدی را شروع کرده اند و در حال پیش روی هستند. موفق باشید. #مشاوره 🌱ما در کانال منِ بابرنامه،‌ به یاری خدا، بر اساس ابعاد وجودی انسان (تحصیل، تهذیب، ورزش) ، در حال طی مسیر هستیم.. @manebabarname

😞چون از صبح سر وقت نتونستم به برنامه‌ای که نوشتم پایبند باشم، دیگه تا شب یا جلوی تلویزیون یا تو فضای مجازی می‌چرخم از حرصم که بهش فکر نکنم... و با خودم می‌گم: از فردا... فردا اول وقت بیدار میشم و کارها رو منظم انجام میدم... و این فردا نمیاد... پاسخ: این ویژگی یک آدم کامل گراست... یا صفر یا صد. چون صبح اتلاف وقت کرده یا به هر دلیلی فرصت نشده به کاری که برنامه‌ریزی کرده بوده برسه، با اراده و آگاهی! مابقی وقت و فرصتش رو هم هدر میده. عجیبه... اما واقعا خیلی از ماها بهش مبتلا هستیم... توصیه: زمان هر ساعتی از شبانه روز باشه زمانه... یعنی فرصت. شما در هر ساعت از شبانه روز نیم ساعت مطالعه کنی، بخشی از کتابی که باید بخوانی خواندی. نیم‌ساعت منزل را مرتب کنی، جلو افتادی. نیم ساعت از یک پروژه کاری یا درسی را پیش ببری، پیشرفت کردی. پس خط و نشان کشیدن برای خود غلط است. و از سر لجبازی با خود، نباید بیشتر به خود آسیب زد. هر زمان بلند شوید گوشی رو کنار بگذارید بگید می‌خوام الان فقط نیم ساعت کتاب اولی که نیمه کاره رها شده را بخوانم شروع به حرکت و پیش رفتن کرده‌اید. و خلاف وسوسه درونی اقدام کرده‌اید. پنج دقیقه ها هم برای شما آینده ساز خواهند بود. قطره قطره جمع گردد... هرگز کسی که عادت کرده به بی‌برنامگی، نمی‌تونه یک شبه صد در صد مجری برنامه‌ای که ریخته باشه. گام اول در بابرنامه شدن تکرار هر روزه چند کار سبک هست. جنبه درمانی داره این روش. یعنی اول کیفیت مهم نیست. تکرار مهم هست. اگر روزی برنامه ریزی کردید که ۵ صفحه کتاب بخونید. بخونید. هر زمان شد. گوشی را کنار بگذارید، بگویید این پنج صفحه را می‌خوانم، بعد مجدد گوشی را دست می‌گیرم. تصور اینکه یک روز بیاید که با حضور قلب، رو به قبله، با وضو، پشت میز، دور از سر و صدا این کار را شروع کنم اشتباه بزرگ کامل گراهاست... برای تغییر این عادت فکری غلط باید دقیقا برعکس عمل کرد. ایستاده‌ای، در آشپزخانه‌ای، منتظری کتری جوش بیاید که چایی را دم کنی، همانجا وقت را غنیمت بدان و پنج صفحه را بخوان... به مرور آن روز را خواهی دید که در طول روز چند پنج صفحه خواهی خواند و ماهی چند جلد کتاب تمام خواهی کرد... حالا این فرمول را برای تمام کارهای زمین مانده یا عقب افتاده اجرا کن... به ماه نمی رسد که بسیاری از کارها کم کم انجام می‌شود و به اتمام می‌رسد... این روش تجربه شده... بعد که تغییر و تحول را به چشم دیدی، درباره امکان انجام کارهای بیشتر در طول روز برایت خواهم گفت. ان شاء الله ☺️ #مشاوره 🌅🌅🌅🌅🌅🌅🌅 @manebabarname

#مشاوره ـ من کارهای نیمه کاره رها شده زیادی دارم. چون وقتی نمی توانم منظم کاری را پیش ببرم، اعصابم خرد می شود و کلا کار را رها می کنم. من احساس می کنم واقعا مشکل دارم و نمی توانم فرد بابرنامه ای باشم. پاسخ: یکی از رایج ترین ویژگی های افراد کامل گرا این است. کار را ناقص رها می کنند، چون نتوانستند منظم و طبق برنامه ای که برای خود تعریف کرده اند پیش بروند. مثلا می گویند من برنامه ریزی می کنم. تا چند روز هم به آن عمل می کنم. اما اصلا فراموشم می شود. یا وقتی می بینم نمی توانم منظم عمل کنم رها می کنم... اینگونه می شود که هم پر از کارهای نیمه تمام هستم. هم از دست خودم ناراحتم که چه مشکلی دارم که نمی توانم طبق یک برنامه پیش بروم... مشکل این افراد پیش فرض هایی است که دارند و هیچ وقت به آن فکر نمی کنند که چرا اینگونه فکر می کنند. غالب افراد همین وضعیت را دارند که برنامه خود را فراموش کنند. حتی کسانی که برنامه ریزی درس می دهند هم تجربه می کنند. خیلی طبیعی است. اما تفاوت افراد با هم از اینجا شروع می شود که هر زمان یادشان بیاید یا شرایط بهبود پیدا کند از ادامه آن کار نا تمام، کار را دنبال می کنند. نه اینکه کلا رها کنند یا مدام دوباره از اول شروع کنند... افرادی را دیده ام که مثلا دو جلد از یک سیر مطالعاتی را شروع می کنند، بعد به هر دلیل کار چند وقت رها می شود، بعد که می خواهند دوباره شروع کنند دوباره از جلد اول صفحه اول شروع می کنند با این نگاه که فراموشم شده و کار اگر می خواهد کامل انجام شود باید مجدد از اول شروع کنم و اینگونه می شود که ده بار این فرایند تکرار شده و بارها این دو جلد را خوانده اند و باز رها شده... در حالی که کافی بود به کامل بودن فکر نمی کردند و از کتاب سوم ادامه می دادند و می گفتند حالا مهم نیست اگر چیزی از کتب قبل یادم رفته کلی نکته در کتب بعدی وجود دارد که هنوز نمی دانم. و اگر این کار را می کردند شاید بیش از ۲۰ جلد از این سیر را مطالعه کرده بودند... پس کسانی که مبتلا هستید بیایید روش را تغییر دهید. می بینید که روش همیشگی شما جواب نمی دهد. هر کاری که ناقص رها شده از همانجا که رها شده ادامه دهید. برنامه را جایی بگذارید که هر روز ببینید اما اگر به هر دلیل چند روز نتوانستید به آن عمل کنید. اشکال ندارد. مجدد برگردید به برنامه و از همانجا که رها شده ادامه دهید. این جنبه درمانی دارد و شما در مسیر تغییر عادات هستید. اینگونه می شود که به مرور شاهد به پایان رسیدن کارهای ناتمام و به ثمر رساندن برنامه هایتان خواهید بود. اینگونه می شود که حس رضایت از خود در شما روز به روز به یاری خدا بیشتر می شود و از حال بد حس نارضایتی از خود که بخاطر ضعف در عملکرد است، رها می شوید. ☄️☄️☄️☄️☄️ @manebabarname

#مشاوره - من تا امروز چندین سبک #دفتر_برنامه‌ریزی را تهیه کرده ام. اما متأسفانه بعد از یک مدت استفاده اصلا فراموش می‌کنم و همه نیمه کاره رها شده است. فکر نمی کنم دفتر برنامه‌ریزی به درد من بخورد. پاسخ: شما اگر وقت دکتر داشته باشید چه طور می‌شود که فراموش نمی‌کنید؟ - جایی یادداشت می کنم... آلارم گوشی می‌گذارم. می‌سپارم یادآوری بهم بکنند. خب... پس برای اینکه کاری فراموش نشود نیاز به ثبت و یادآوری هست تا در ذهن تثبیت شود. برای اینکه عادت کنید به استفاده از دفتر برنامه‌ریزی، اول باید دفتر، مدام جلوی چشم شما باشد. حتی ساعت مراجعه بگذارید که کارهای روز را مرور کنید. به در و دیوار یادآور بزنید که باید به دفتر خود سر بزنید تا به مرور زمان عادت کنید که کارهای خود را طبق برنامه ریزی مکتوب شده خود پیش ببرید. این نیاز به زمان و تکرار دارد. حتی اگر چند روز فراموش کردید اشکال ندارد. از روزی که دوباره به یادتان آمد به دفتر مراجعه کنید و از همانجا ادامه بدید. حتی کارهای چند روز گذشته اگر یادتان بود در دفتر ثبت کنید. این به مرور شما را عادت می دهد تا به دفتر و با برنامه کارها را پیش بردن عادت کنید. نباید ناامید شوید. با برنامه شدن یک فرایند است. زمان می‌برد. اما ناراحتی اینکه من نمی‌تونم کاری را به سرانجام برسانم پس اصلا دفتر تهیه نمی‌کنم کار اشتباهی است. چون افزایش عملکرد با دفتر چشم‌گیر است... همچنین نیاز هست اگر در وبینار «نقطه عطف» شرکت نکردید از طریق ادمین تهیه کنید. در این جلسه نحوه درست انتخاب اهداف یکساله و اجرای درست برنامه برای رسیدن به این اهداف با استفاده از این دفتر برنامه‌ریزی شرح داده شده. هرچقدر بیشتر آموزش ببینید در عمل قوی تر می‌شوید. و هرچقدر زودتر شروع به عمل کنید ولو دست و پا شکسته و ناامید نشوید به مرور می‌بینید که مدیریت زمان شما بهتر می‌شود و بیشتر از دفتر برنامه‌ریزی بهره می برید. 🌺موفق باشید. جهت سفارش دفتر برای سال جدید زمان کمی باقی است: @babarname_admin 🌱📚🌱📚🌱📚 @manebabarname