eitaa logo
طلبه انقلابی
217 دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
615 ویدیو
155 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹️ -بزرگ! شوخی و طنز با شعائر و مقدسات ✍ ... برخی داروها هستند که باید کاری کرد با فضای دهان و اسید معده چندان درگیر نشده و به شکل سالمی به قسمتهای پایینتر دستگاه گوارش برسند. اینجاست که اثر بیشتر و بهتر خود را میتوانند بگذارند. راهکاری که برای این منظور کشف شده ابداع است. کپسولها برخلاف قرص دارو را تا جایی که بشود به نقاط درونی تری از بدن هدایت میکنند. ولی دو مشکل وجود دارد. یکی اینکه جنس این کپسول باید طوری باشد که با آب دهان حل نشده و از طرفی راحة الحلقوم بوده و در گلو گیر نکند و دیگر هم اینکه به راحتی بعدا حل شود و مشکلی ایجاد نکند! راهکاری که برای این منظور کشف شده ساختن کپسول از مادّه ی است. خاصیت ژلاتین آن است که اوّلا طعم و بوی تحریک کننده ای ندارد و ثانیا در آب سرد دهان حل نمیشود و ثالثا تا ۱۰ برابر وزن خود آب جذب میکند و به همین دلیل خیلی سُر و لیز شده و راحت فرو میرود و رابعا در دمای ۳۷ درجه ذوب میشود و راحت در شکم هضم میگردد. ↩ حالا با این مقدمه ای که بیان شد میتوان گفت: گاهی کپسول ذهنی با روکشی نامرئی ژلاتینی در امور معنوی نیز برای مقاصدی استفاده میشوند. یکی از استفاده های خطرناک و شیطانی آن پر کردن محتوایی از کفر و شک و تردید در کپسولی از جنس طنز و شوخی با مقدّسات و شعائر الهی است. ◀️ طنز و شوخی ژلاتینی است که از طرفی در نگاه اوّل رنگ و بویی ندارد که انسان را تحریک کند و از طرف دیگر لذیذ و راحة الحلقوم بوده و گاردها و ایست و بازرسی های ورودی ادراکات انسان را دور زده و به راحتی وقتی به عمق ضمیر و ناخودآگاهمان رسید هضم شده و تازه آنجاست که شوخی ها آن چهره ی تلخ و جدّی شیطانی خودشان را نشان میدهند! ◻ ولی شوخی با مقدسات و شعائر چگونه اثر میکند؟! از راه تلقین مخفی نوعی و شعائر دینی! از راه القاء اینکه اینها امور مهمّی نیستند! امور دم دستی هستند! دقّت کنید! شوخی خودش در باطنش نوعی تصدیق جدّی وجود دارد. شوخی با مقدّسات نوعی تلاش منافقانه برای از پشت خنجر زدن به ایمان است. موریانه ی ایمان است. به شکل خزنده پشت باورهای ایمانی را خالی میکند! از درون به شکل تدریجی به ایمانمان شبیخون میزند! انسان را غافلگیر میکند! در حیات خلوت انسان وارد شده و سلاح دفاعی انسان را از او میگیرد. خود این لذّت و خنده، در ناخودآگاه قداست را از این امور میگیرد! را گرفت را گرفته! عظمت را گرفت را گرفته است! قدرت را گرفت اثر بزرگ را گرفته است! و وقتی اثر حقیقتی را بگیری در واقع آن را نابود و باطل کرده ای! قدرت، مشروعیّت آور و زبونی مشروعیّت زداست! ⚪ از همه بدتر اینکه به انسان تجربه ی شومی از جنس لذّت بردن از تحقیر مقدّسات میدهد! لذّتی که در دل خود حاوی نوعی تصدیق گرایی منافقانه به ضدّ مقدّسات است. آدمی به دلیل هوای نفسش چیزی که به او لذّت و نفعی برساند را امر صادقی توهّم میکند و از باب وجوب شکر منعِم خودش را مدیون وجودی آن پیام شوم قرار میدهد و چه لذّت شومی است که از راه برای انسان حاصل میشود. 👈 این همان حقیقتی است که قرآن کریم به شکلی در آیات سوره مبارکه توبه به آن اشاره نموده است. قرآن کریم یکی از ویژگی های منافقین را این میداند که اینها اهل استهزاء با خدا و آیات و رسولان الهی هستند. وقتی هم به آنها اعتراض شود بهانه شان این است که بابا سخت نگیرید! ما هم مؤمنیم! اینها شوخی است! «وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّما كُنَّا نَخُوضُ وَ نَلْعَبُ قُلْ أَ بِاللَّهِ وَ آياتِهِ وَ رَسُولِهِ كُنْتُمْ تَسْتَهْزِؤُنَ» 🔸️ ولی قرآن برخلاف خنده ی آنها با یک لحن بسیار جدّی و کوبنده با آنها ظاهر میشود: «قُلْ أَ بِاللَّهِ وَ آياتِهِ وَ رَسُولِهِ كُنْتُمْ تَسْتَهْزِؤُنَ» چون مساله خیلی جدی تر از این حرفهاست! شاید خودشان هم ندانند! اینجاست که در آیه ی بعدی باطن این را میداند! میفرماید بهانه نیاورید! اینها کفر بعد از ایمان است. 👈 شاید وقتی این آیات را در لایه ی درونی تری تلاوت کنیم از این کید شیطانی پرده برداری میکند! اساسا ریشه در دارد! کار هوای نفس نیست. هوای نفس به خودی خودش الاغتر از آن است که این چیزها سرش شود! 🔽🔽🔽🔽🔽
🔹️ -بزرگ شوخی و طنز با شعائر و مقدسات ✍ ... برخی داروها هستند که باید کاری کرد با فضای دهان و اسید معده چندان درگیر نشده و به شکل سالمی به قسمتهای پایینتر دستگاه گوارش برسند. اینجاست که اثر بیشتر و بهتر خود را میتوانند بگذارند. راهکاری که برای این منظور کشف شده ابداع است. کپسولها برخلاف قرص دارو را تا جایی که بشود به نقاط درونی تری از بدن هدایت میکنند. ولی دو مشکل وجود دارد. یکی اینکه جنس این کپسول باید طوری باشد که با آب دهان حل نشده و از طرفی راحة الحلقوم بوده و در گلو گیر نکند و دیگر هم اینکه به راحتی بعدا حل شود و مشکلی ایجاد نکند! راهکاری که برای این منظور کشف شده ساختن کپسول از مادّه ی است. خاصیت ژلاتین آن است که اوّلا طعم و بوی تحریک کننده ای ندارد و ثانیا در آب سرد دهان حل نمیشود و ثالثا تا ۱۰ برابر وزن خود آب جذب میکند و به همین دلیل خیلی سُر و لیز شده و راحت فرو میرود و رابعا در دمای ۳۷ درجه ذوب میشود و راحت در شکم هضم میگردد. ↩ حالا با این مقدمه ای که بیان شد میتوان گفت: گاهی کپسول ذهنی با روکشی نامرئی ژلاتینی در امور معنوی نیز برای مقاصدی استفاده میشوند. یکی از استفاده های خطرناک و شیطانی آن پر کردن محتوایی از کفر و شک و تردید در کپسولی از جنس طنز و شوخی با مقدّسات و شعائر الهی است. ◀️ طنز و شوخی ژلاتینی است که از طرفی در نگاه اوّل رنگ و بویی ندارد که انسان را تحریک کند و از طرف دیگر لذیذ و راحة الحلقوم بوده و گاردها و ایست و بازرسی های ورودی ادراکات انسان را دور زده و به راحتی وقتی به عمق ضمیر و ناخودآگاهمان رسید هضم شده و تازه آنجاست که شوخی ها آن چهره ی تلخ و جدّی شیطانی خودشان را نشان میدهند! ◻ ولی شوخی با مقدسات و شعائر چگونه اثر میکند؟! از راه تلقین مخفی نوعی و شعائر دینی! از راه القاء اینکه اینها امور مهمّی نیستند! امور دم دستی هستند! دقّت کنید! شوخی خودش در باطنش نوعی تصدیق جدّی وجود دارد. شوخی با مقدّسات نوعی تلاش منافقانه برای از پشت خنجر زدن به ایمان است. موریانه ی ایمان است. به شکل خزنده پشت باورهای ایمانی را خالی میکند! از درون به شکل تدریجی به ایمانمان شبیخون میزند! انسان را غافلگیر میکند! در حیات خلوت انسان وارد شده و سلاح دفاعی انسان را از او میگیرد. خود این لذّت و خنده، در ناخودآگاه قداست را از این امور میگیرد! را گرفت را گرفته! عظمت را گرفت را گرفته است! قدرت را گرفت اثر بزرگ را گرفته است! و وقتی اثر حقیقتی را بگیری در واقع آن را نابود و باطل کرده ای! قدرت، مشروعیّت آور و زبونی مشروعیّت زداست! ⚪ از همه بدتر اینکه به انسان تجربه ی شومی از جنس لذّت بردن از تحقیر مقدّسات میدهد! لذّتی که در دل خود حاوی نوعی تصدیق گرایی منافقانه به ضدّ مقدّسات است. آدمی به دلیل هوای نفسش چیزی که به او لذّت و نفعی برساند را امر صادقی توهّم میکند و از باب وجوب شکر منعِم خودش را مدیون وجودی آن پیام شوم قرار میدهد و چه لذّت شومی است که از راه برای انسان حاصل میشود. 👈 این همان حقیقتی است که قرآن کریم به شکلی در آیات سوره مبارکه توبه به آن اشاره نموده است. قرآن کریم یکی از ویژگی های منافقین را این میداند که اینها اهل استهزاء با خدا و آیات و رسولان الهی هستند. وقتی هم به آنها اعتراض شود بهانه شان این است که بابا سخت نگیرید! ما هم مؤمنیم! اینها شوخی است! «وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّما كُنَّا نَخُوضُ وَ نَلْعَبُ قُلْ أَ بِاللَّهِ وَ آياتِهِ وَ رَسُولِهِ كُنْتُمْ تَسْتَهْزِؤُنَ» 🔸️ ولی قرآن برخلاف خنده ی آنها با یک لحن بسیار جدّی و کوبنده با آنها ظاهر میشود: «قُلْ أَ بِاللَّهِ وَ آياتِهِ وَ رَسُولِهِ كُنْتُمْ تَسْتَهْزِؤُنَ» چون مساله خیلی جدی تر از این حرفهاست! شاید خودشان هم ندانند! اینجاست که در آیه ی بعدی باطن این را میداند! میفرماید بهانه نیاورید! اینها کفر بعد از ایمان است. 👈 شاید وقتی این آیات را در لایه ی درونی تری تلاوت کنیم از این کید شیطانی پرده برداری میکند! اساسا ریشه در دارد! کار هوای نفس نیست. هوای نفس به خودی خودش الاغتر از آن است که این چیزها سرش شود! 🔽🔽🔽🔽🔽