[به‌جفایی‌وقفایی‌نرودعاشق‌ِصادق مژه‌برهم‌نزندگربزنی‌تیروسنانش🍃]

وَ هُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ مَا کُنْتُمْ . .

آقایِ اباعبدالله ! توی‌شهری‌که‌شلوغ‌بود حالا دیگه تنها موندم؛ امایادم‌نمیره‌شماهستید زندگی‌بدون‌لطف‌شمانمیگذره نعم‌الأمیرِ ما :)

و تو از ناتوانی‌ام در برابر اندكی از غم و اندوه دنيا آگاهی !″

یَا حَبِیبَ قُلُوبِ الصَّادِقِینَ . .

فرموده‌اند که إِنَّ الحُسِینْ مِصْبَاحُ الهُدیٰ وَ سَفِینَةَ النَّجَاةِ ؛ حسین′ع′ کشتی نجات است و اینگونه میلیون‌ها غریق را رهایی بخشیده ! به‌زیارت‌روزجمعه‌هم‌که نگاه می‌کنم، می‌خوانیم اَلسَّلَامُ عَلَیْكَ یَا سَفِینَةَ النَّجَاةِ ؛ مهدی′عج′ هم همانند جدش نجات‌بخشِ عالمیان است و پناهِ دل‌خستگان !

یَا غَایَةَ آمَالِ العَارِفِینَ . .

آقایِ اباعبدالله! منم نگاه کن از دور قربون چشمات؛ إهدنا‌الصراط ِما :)

ای کاش این دوشنبه مدینه بودیم..

یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ المُضْطَرِّینْ . .

آقایِ اباعبدالله! إنّا إلیك الراجعون، هوامون‌رو‌داشته‌باشید دلامون گم نشن؛ آب ِحیات ِما :)

جمع شدن برای مجلس روضه؛ دعای بعد از روضه گفتن ان‌شاءالله همین جمع دسته‌جمعی راهی صحن و سرای اباعبدالله بشیم و عزاداری کنیم. انقدر کربلا رفتن در نظرش دور بود که بعد از روضه گفت حاجی چرا انقدر جزئی دعا می‌کنید؟ اون وقت اگه چندنفر شهید شدن دیگه نمیشه بریم کربلا ! جنگ تموم شد و راه کربلا باز شد، اولین سفرِ پیاده‌روی اربعین همون جمع دسته‌جمعی راهی شدن، با این تفاوت که مداح و چندنفر دیگه شهید شده بودن :) - شبِ اربعین شهدا رو یاد کنیم..