🟢سعدی و سکوت 🖊احمدحسین شریفی 🔸سکوت رفتاری است که می‌تواند نشانه بسیاری از امور مختلف و حتی متضاد باشد. به همین دلیل فهم «معنا» و «پیام» آن نیازمند زیرکی و تأمل است. سکوت گاهی نشانه رضایت است و زمانی نشانه نارضایتی؛ گاهی نشانه امید است و زمانی نشانه ناامیدی، گاهی نشانه تأیید است و زمانی نشانه تکذیب. سکوت گاهی نشانه ناتوانی از پاسخ است و زمانی بهترین پاسخ. به تعبیر #امیرمؤمنان علیه السلام: «سکوت در برابر احمق، بهترین پاسخ است». و به تعبیر شیخ محمود شبستری در سعادت‌نامه «ابلهان را جواب خاموشی است» میشل #فوکو هم می‌گفت: «همیشه سکوت نشانه‌ی تایید حرف طرف مقابل نیست، گاهی نشانه‌ی قطع امید از سطح شعور اوست!» 🔹در روزگار حاضر بیش از گذشته به «حکمت‌ سکوت» نیازمندیم. دنیای جدید دنیای اطلاعات نام گرفته است؛ دریایی از اطلاعات راست و دروغ و دقیق و نادقیق روزانه در اختیار مردم قرار می‌گیرد. همه ساختارهای دنیای جدید ما را وارد به سخن گفتن و انتشار سخن می‌کند. تا جایی که سخن گفتن از نشانه‌های مهم بودن شناخته می‌شود. انتشار هر چه بیشتر اطلاعات، صرف نظر از درست یا نادرست آن، منبعی مهم برای امرار معاش و مایه‌ای برای کسب شهرت‌ و اعتبار اجتماعی شده است. افراد سعی می‌کنند در هر زمینه‌ای اظهار نظر کنند! حتی اگر هیچ تخصصی در آن موضوع نداشته باشند. پرحرفی و زیاده‌گویی، موجب احساس نوعی توهم دانایی شده است. 🔻از مهمترین حکمت‌هایی که مصلح‌الدین سعدی شیرازی در کتاب بی‌نظیر گلستان بر آن تأکید دارد، حکمت سکوت و کم‌گویی است. تا جایی که یک باب از ابواب هشت‌گانه گلستان را با عنوان «در فواید خاموشی» به این موضوع اختصاص داده است و البته در ابواب دیگر نیز به هر مناسبتی در باب سکوت سخن گفته است. فی المثل در حکایت هفتم از باب چهارم «در فواید خاموشی» می‌گوید: «یکی را از حکما شنیدم که می‌گفت: هرگز کسی به جهل خویش اقرار نکرده است، مگر آن کس که چون دیگری در سخن باشد، همچنان ناتمام گفته، سخن آغاز کند. سخن را سر است اى خردمند و بُن میاور سخن در میان سخن خداوند تدبیر و فرهنگ و هوش نگوید سخن تا نبیند خموش #سکوت #سعدی #اخلاق @Ahmadhoseinsharifi 🌹

◻️فقیه و نافقیه! 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #امیرمؤمنان علیه السلام در توصیف فقیه کامل و حقیقی می‌فرماید: «الْفَقِيهُ كُلُّ الْفَقِيهِ مَنْ لَمْ يُقَنِّطِ النَّاسَ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ وَ لَمْ يُؤْيِسْهُمْ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ وَ لَمْ يُؤْمِنْهُمْ مِنْ مَكْرِ اللَّهِ‌» (نهج البلاغه، حکمت ۹۰) فقیه اصیل و راستین فقیهی است که اسلام را آنگونه که هست برای مردم تشریح کند؛ با «رد و قبول عامه» هم کاری نداشته باشد. خود را تبیین‌گر حقایق دینی بداند. هرگز خود را به ابزاری برای تفاسیر عامه‌پسند از حقیقت و دیانت تبدیل نمی‌کند. هرگز به دنبال قبول و رد سلیقه‌ای و ذوقی مردمان نیست. به قول #سنائی غزنوی: از پی رد و قبول عامه خود را خر مکن زان که کار عامه نبود جز خری یا خر خری گاو را دارند باور در خدایی عامیان نوح را باور ندارند از پی پیغمبری واقع‌گرایی دینی و حقیقت‌طلبی معرفتی اقتضا می‌کند، یک فقیه و دین‌شناس، دین را همانگونه که هست برای مردم تفسیر کند. نه چنان سخت‌گیر و تنگ‌نظر باشد که مردم را از دین و رحمت الهی مأیوس کند و نه چنان هواپرست و اهل تسامح و تساهل باشد که با رفتار و گفتار خود، مردم را از مکر الهی و عواقب سوء گناهان ایمن دارد و با تفاسیر اباحی‌گرانه از دین، مردمان را به تکثیر و توسعه گناهان تشویق نماید. بر اساس، این روایت دانسته می‌شود «نافقیهان» کسانی‌اند که در یکی از این دو سو قرار دارند. با جعل اصطلاحاتی مثل «اسلام رحمانی» و «اسلام اهل تساهل و تسامح» و ... مردم را فریب می‌دهند و به نام دین و فقاهت، مردم را نسبت به گناه و عقاب الهی بی‌مبالات می‌کنند؛ و یا با تمرکز بر خوف و عقاب الهی، درهای رحمت الهی را بر مردم بسته نگه‌ می‌دارند! کسی که به نام فقه و فقاهت، می‌گوید «رعایت عفت امری دینی نیست و در هیچ کجای اسلام نداریم که لازم است همه زنان مسلمان حجاب داشته باشند» یک کلاش و کلاه‌بردار فقیه‌نما است. او دنبال آن است که به نام دین‌شناس، عده‌ای از افراد ساده‌لوح یا راحت‌طلب را برای سواری دادن خام و رام‌ کند. #دین‌شناسی @Ahmadhoseinsharifi 🌹