‼️نکته و تجربه تبلیغی (9)
✍🏻شبهه افکنی بدون پاسخ یا ایجاد تردید در منبر، لغزش بسیار مهمی است. بعضاً بحثی با تفصیل مطرح می شود، اما با یک تردید فکنی همه زحمت ها هدر می رود. در صورتی که ضرورتی ندارد به آن شبهه اشاره شود، مگر آن که پاسخ شایسته ارائه شود.
◽️یکی از اساتید نقل می کرد، شخصی در مشهد منبر رفت و شروع به تعریف از امام جماعت نمود، او را فاضل، باسواد، مؤمن، باتقوا و ... معرفی کرد، در پایان گفت (امّا این که می گویند بهایی است درست نیست، من تحقیق کردم، دروغ است)! مردم به هم نگاه کردند، عجب! مگر بهایی است، همه مطالب و تکریم ها زیر سؤال رفت، اگر سخنران پیرامون یک دعا 10 شب صحبت می کند، شب آخر بگوید امّا (این دعا، گفته اند سندش ضعیف یا جعلی است، گرچه سند دارد و این اتهام وارد نیست) همین عبارتِ ضعیف سند و جعلی بودن در ذهن مخاطب می ماند.
◾️البته معنای این حرف آن نیست که حقایق را نگوییم، فضا را بسنجیم، اگر هم قرار است وارد شویم، درست نقد کنیم و پاسخ بدهیم، طرح بسیاری از مطالب مناسب فضای منبر نیست، باید در مجامع تخصصی و نشست های پژوهشی به چالش کشیده شود.
↩️📚کتاب "گفتار رفیع"، نوشته: ناصر رفیعی محمدی، ص ۳۴.
#مهارت_تبلیغی
🆔
@MaharateTabligh
