🔺صورتم رو به کربلا میکنم #نوستالژی #حاج_عبدالرضا_هلالی @marghoomat

🔴 قاب انقلاب اسلامی 🔸پرسش و پاسخ صريح صادق قطب زاده وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران به صورت زنده با نمایندگان برخی از روزنامه های کشور. صحنه ای که امروز جایش خالیست. قاب تلویزیون با همه سادگی خود در آن سال‌ها، ولی جذاب و ماندگار است. 🔸این قاب را به سیما برگردانید. مدیران و مسئولین را بنشانید و پرسش کنید. صدا و سیما بسترساز باشد و نمایندگان افکار عمومی پرسشگر. یک میزانسن واقعی. @marghoomat

🔴 شهدا اهل وحدتند، اما با شما نه! 🔻شهدا نقطه وفاقند، شهدا منشا وحدت هستند، شهدا را سیاسی و جناحی نکنید و... این سخنان و کلمات گوهر بار! پیرامون شهدا را بارها شنیده ایم. ▪️کما فی السابق این روزها ام این جملات را می شنویم. جملاتی که هر موقع شهید، خونش روشنگر و تمییز دهنده حق و باطل می شود به گوش می رسد. فرقی نمی کند، از اول انقلاب این جماعت همین روضه را خوانده اند. از ترور شهدای هسته ای که ماهیت ضد بشری و ضد پیشرفت ایران قوی را برای مردم نمایان کرد و ماجرای تشییع شهدای دسته بسته غواص در اوج مذاکرات هسته ای که با خود پیام مقاومت آوردند تا قصه پُر غصه ترور حاج قاسم که خط بطلانی بود بر خط سازش و بستن با کدخدا و امروز هم شهدای امنیت از آرمان علی وردی و روح الله عجمی آن تا محمد زارع مویدی و شهدای مظلوم شاهچراغ. حرف یکی است. شهید را خنثی روایت کنید و حرفی از چرایی شهادت و آرمان هایش و ظلم ظالمان و پشتوانه هایشان نزنید. ♦️متاسفانه باید گفت امروز در جامعه ما، وفاق و اتحاد ترجمان خنثی بودن، بی موضع بودن، بی تفاوت بودن، اثربخش نبودن، در تاریخ ماندن و انفعال است. شهید به هیچ عنوان نقطه اتحاد نیست، شهید نقطه افتراق است. شهید نقطه جدایی و افتراق با همه کسانیست که در جبهه مستکبرین ایفای نقش می‌کنند. شهید نقطه جدایی سالکان الی الله و مقربین درگاه شیطان است. شهید خونش فریاد می زند. شهید احیاگر است. احیاگر چشم های خواب زده و زبان های دوخته شده. از شهید ترور و امنیت و حرم و دفاع مقدس تا شهید سلامت و علم؛ هر کدام روایتی دارند. روایت مظلومیت، شجاعت، اقتدار، پيشرفت و... 🔸شهید یعنی خط جدایی اسلام ناب از اسلام آمریکایی. مرز مبارزه با متحجرین لایشعر و مرفهین بی درد و علمای بی موضع و جاهلان متنسک و عالمان متهتک. شهادت یعنی در مسیر مبارزه با تمام مظاهر فساد جانت را فدا کنی. وقتی مظاهری که شهدا برای آن جانفدا شدند هنوز به قوت خود اما به اشکال دیگری پا بر جا هستند، چگونه میتوان شهدا را نقطه اشتراک شمرد؟ شهید اساسا شهید شد که نقطه افتراق معلوم شود. افتراق با مزورین، منافقین، معاندین، مستکبرین، متذبذیین و مستحمرین. 🔸مگر می شود شهید با ظالمین، عاملین، ساکتین و نظاره گران هتک کنندگان حیثیت و شرف اسلام و ایران اشتراک و وحدتی داشته باشد؟ وحدت با کسانی که به اسم آزادی، آزادی را لگدمال کردند و امنیت را هدف قرار دادند؟ وحدت با کسانی که زندگی را بهانه کردند و صدها زندگی را به پایان رساندند؟ وحدت با کسانی که دیدند و شنیدند که عده ای شنیع ترین الفاظ و مطالبات، برخلاف تمامی اصول اسلامی و وطنی بر زبانشان جاری شد و دم بر نیاوردند؟ همانها که در زیارت وارث فرمود:«فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذَلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ» 🔸شهدا اهل وحدتند اما نه به سبک قبایل سیاسی و کیسه دوزان از آرای ملت. وحدت سر اصول را می پذیرند و نه وحدت حول غنائم. وحدت حول شاخص و نه اشخاص. وحدت حول اهداف و نه احزاب. وحدت واقعی و نه تصنعی. وحدتی اصولی و نه زوری. وحدتی تکلیف مدارانه و نه منفعت مدارانه. وحدتی گفتمانی و دینی و نه سلیقه ای و سقیفه ای. وحدتی عاقلانه و نه سفیهانه. وحدتی صادقانه و نه سالوس مابانه. 🔸اولین راه مسخ و تحریف یک اصل مترقی و متعالی، این است که آن را تبدیل به مفهومی کلی، انتزاعی و مبهم کنی. شهدا با هیچ شخص و جناحی اتحادی کور و بی هدف ندارند. بهترین راه حبس شهدا در تاریخ، دقیقا همین جمله است: شهدا نقطه وفاق همه احزاب و جناح ها و گروه ها و جریانات هستند. شهدا در خط مقدم مبارزه با ظلم و استکبار فدا شدند. ظلم و خودگنده پنداری(استکبار) داخلی و خارجی ندارد. 🔸حضرت امیر چه زیبا فرمود: زیادی وفاق و اتحاد، نشان از نفاق دارد.كَثرَةُ الوِفاقِ نِفاقٌ. شهدا برای تحقق حکومت عدل و اسلام به مثابه مکتب(نه صرفا مذهب) قیام کردند و جان دادند. شهدا زنده اند و نفس می‌کشند. نشانه موجود زنده اثرگذاری است. بل احیا عند ربهم یرزقون. 🔸همانطوری که جریان غربگرا و کدخداپرست و همیشه نق زن حق ندارد از شهدا حرف بزند، به همان مقدار، تمام کسانی که عمریست از قیام و مبارزه و جهاد و هزینه دادن بر حذرند و استاد توجیه و محافظه کاری و مصلحت سنجی و سکوت و قعود هستند، حق ندارند دهان کثیف خود را آغشته به نام مقدس شهدا کنند.حق ندارند از شهدا دم بزنند و اهمال کاری ها و کوتاهی های خود را به اسم شهدا رفو کنند. #علی_ریاحی_پور @marghoomat

💠 ۵۰۰ امین شماره هفته نامه ۹دی منتشر شد 👈یکشنبه روی دكه‌های مطبوعات 🔻شورش غربگراها علیه ایران اسلامی 🔹 نگاهی تاریخی به دشمنی غرب با جمهوری اسلامی و پرده جدید آن در آشوبهای اخیر 🔻 آغوش باز دولت برای گفتگو 🔹 گفتگوهای داغ اکثریت در دانشگاه‌ها جایگزین فحاشی اقلیت شد 🔸 زندگی معصومانه، مرگ عاشقانه 🔸 باز هم اشتباه قالیباف ♨️ فروش نسخه pdf هفته نامه ۹ دی ♨️ با توجه به درخواست مکرر برخی علاقمندان داخلی و بویژه عزیزان خارج از کشور، از سال ۹۸ فروش نسخه دیجیتال ۹دی آغاز شد. برای خرید نسخه PDF روی لینک زیر بزنید: ‏jaaar.com/kiosk/archives/9day هفته نامه ۹ دی 👇 @noheday مدیر مسئول 👇 @rasaee ...

🔺بخش هایی جذاب از دادگاه تاریخی و ماندگار برخی از اعضای اتحادیه کمونیست های ایران موسوم به سربداران جنگل. کسانی که فاجعه خونین آمل را رقم زدند و صدها نفر را به خاک و خون کشیدند. دبیرکل وقت تشکیلات حسین تاجمیر ریاحی است که اینجا مورد خطاب آقای گیلانی قرار می‌گیرد. دادگاه به ریاست آیت الله گیلانی و با حضور دادستان انقلاب اسلامی سید اسدالله لاجوردی برگزار می شود. در این بخش دادگاه به اتهامات محمد نوروزی از اعضای مرکزیت اتحادیه که اصالتا خوزستانی است رسیدگی می شود. 🔺این دقایق دادگاه چقدر شبیه صحبت ها و فرافکنی های برخی دستگیر شده های اغتشاشات اخیر است. همانطوری که به راحتی محمد نوروزی جنایات خود را کتمان می کند، برخی از دستگیر شده های فعلی ام فرار به جلو می کنند و انگار که نه انگار جان و امنیت و آسايش کشور را به مخاطره انداختند. پ.ن: ای کاش دادگاه های این روزها، همانند آن روزها، عمومی و رسانه ای برگزار می شد. #علی_ریاحی_پور @marghoomat

⭕ اعتراض و چرخه منتقد، مخالف و معاند یک. 🔺یکی از موضوعاتی که معمولا بعد از تمام شدن و یا فروکش کردن بحران ها و اعتراضات اجتماعی و سیاسی، محل بحث و نظر قرار می گیرد، مسأله جایگاه و چگونگی اصل مترقی اعتراض و بیان مطالبات مردم است. اصل و گفتمانی که جزئی لاینفک از امهات پارادایم نظری انقلاب اسلامی بوده و هست. سوژه ای که هم در ادبیات دینی ما و هم در ادبیات حکمرانی مدرن از جایگاه مهمی برخوردار است. 🔺قبل از آنکه به عملکرد جمهوری اسلامی در نسبت با مساله اعتراض بپردازیم باید تقسیم بندی دقیقی از معترضان داشته باشیم تا بتوانیم چگونگی عملکرد آنان و چگونگی مواجه با آنان را ارزیابی کنیم.از منظر نگارنده اساسا در تمامی موضوعات اقتصادی،صنفی، سیاسی، فرهنگی و... معترضین به سه دسته تقسیم می شوند. یک) منتقدین: این افراد کسانی هستند که ساختار، حاکمیت و موجودیتی به نام جمهوری اسلامی و قانون اساسی اش را قبول دارند اما به برخی تصمیمات، سیاست‌ها، رویه ها، راهبرد ها، تاکتیک ها،کارگزاران و مجریان نقد دارند. دو) مخالفین: این افراد مخالف کلیتی به نام جمهوری اسلامی با تمام ویژگی های مثبتش و منفی اش هستند اما نه به صورت نظری و نه به صورت عملی فعالیتی ندارند.اصطلاحا یک مخالف خنثی هستند و لاغیر. سه) معاندین: در اینجا با افرادی مواجه ایم که علاوه بر مخالفت با اصل و اساس جمهوری اسلامی،هم فعالیت نظری و هم فعالیت عملی جهت براندازی و نابودی نظام مستقر می کنند و حتی برای این مهم حاضرند دست به اسلحه ببرند. 🔸آنچه واضح و مبرهن می باشد آن است که انتقاد در حکومت بسیار متفاوت است با انتقاد بر حکومت.جمهوری اسلامی طبق آرمان‌های انقلاب و اصول قانون اساسی موظف است بسترهای قانونی اعتراض را برای منتقدین خود فراهم کند و این انتقادگری سیاسی و اجتماعی را یک فرصت بداند و نه تهدید. مطابق با مبانی دین اسلام خصوصا در نگاه شیعی، انتقاد،اعتراض و پرسش گری علاوه بر آنکه حق است،یک تکلیف می باشد و این اساسا یکی از حقوق حاکم بر مردم است که مردم بدون ترس و واهمه ای حاکم را نقد،نصیحت و امر به معروف و نهی از منکر کنند. 🔸فلذا دسته اول باید از حمایت حداکثری حاکمیت بهره مند شوند و حاکمیت موظف است بسترهای لازم را جهت احقاق حقوق و بیان اعتراضات منتقدین فراهم کند.این حمایت خود را در اصل 27 قانون اساسی نمایان می کند. اعتراضات مسالمت‌آمیز و تجمعات خودجوش مردمی طبق اصل ۲۷ قانون اساسی آزاد است و منوط به گرفتن مجوز از هیچ ارگانی نیست: "تشکیل اجتماعات و راه پیمایی ها، بدون حمل سلاح ،به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است". یعنی هیچ گونی الزامی به مجوز برای تجمعات خودجوش مردمی نیست.‏ 🔸الزام به اخذ مجوز کتبی در قانون احزاب و آیین نامه اجرایی آن(تبصره 2 ماده 6 و ماده 10 قانون احزاب وآیین نامه اجرایی)صرفا ناظر بر گروه‌ها،احزاب،جمعیت‌ها و سازمان‌هایی است که قصد برگزاری تجمعات و راهپیمایی دارند.ولی عموم مردم،طبق اصل۲۷ میتوانند تجمعات مسالمت آمیز خود را داشته باشند.‏لذا شهروندان بر مبنای اصل 27 قانون اساسی می‌توانند بدون الزام به اخذ مجوز کتبی از وزارت کشور و به شرطی که تجمعات‌شان توأم با حمل سلاح و یا مخل مبانی اسلام نباشد،نسبت به راهپیمایی وتشکیل تجمعات اعتراضی اقدام کنند. 🔸پس آنچه به یقین می توان گفت آن است که منتقدین سیاست‌ها و عملکرد کارگزاران نظام جمهوری اسلامی باید به راحتی بتوانند خصوصا در حیطه نظر،اتفاقات و رویداد های مختلف را نقد کنند و نظام سیاسی موظف است علاوه بر شنیدن مطالبات مردم،به آنان تریبون دهد و بستر بیان مطالبات قانونی آنان را فراهم کند.فهم نگارنده آن است که غالب مشکل در همین‌جاست.اغلب صداهایی که به عنوان اعتراض به گوش می رسد در همین دسته منتقدین می گنجند.کسانی که به فقر، فساد،تبعیض،عدم پرداخت حقوق و عدم به سرانجام رسیدن مطالبات صنفی خود اعتراض دارند. 🔸با این دسته نباید به صورت امنیتی برخورد کرد.مواجه امنیتی با این دسته بزرگترین آسیب نظام است.جمهوری اسلامی، خود باید تریبون و صدای هزاران تجمع بحق کارگری،صنفی و... باشد.کسی نمی تواند منکر این شود که در طول سالیان گذشته هزاران تجمع محدود صنفی،اداری و اقتصادی از معلمان و کارگران تا دانشجویان و بیماران و.. مقابل دهها نهاد از بنیاد شهید و آموزش و پرورش تا مجلس و شرکت های اقتصادی برگزار شده و کسی هم به آنان کاری نداشته و برخوردی هم صورت نگرفته،اما مساله این است که این مهم تبدیل به یک رویه و ایجاد ظرفیت قانونی مشخص و معینی نشده و معمولا بنا به شرایط و تشخیص مجریان است که یا تاب آوری و تساهل را شاهدیم و یا برخورد و قوه قهریه.اعتراضاتی که بسیاری از آنان مثل اعتراضات کارگران هفت تپه و هپکو و کشاورزان اصفهانی و مطالبه معلمان مبنی بر طرح رتبه بندی معلمان به نتیجه می رسد و بسیاری به سرانجام مشخصی ختم نمی شود. @marghoomat

⭕ اعتراض و چرخه منتقد، مخالف و معاند دو. 🔸ما اگر اصل و اساس را برای خود آرمان‌ها، ارزش‌ها و اهداف انقلاب اسلامی بدانیم، قطعا اعتراضات این دسته، فرصت است اما اگر اصل را جریان‌ها، دولت‌ها، گروه ها و احزاب و اشخاص بگذاریم، قطعا یک تهدید است. مساوی انگاشتن افراد و کارگزاران نظام با اصل انقلاب و نظام یکی از بزرگترین آفت های گفتمانی تقریر شده توسط بخشی از حاکمیت ذیل بحث اعتراض مردم است که باید هر چه سریعتر از این انگاره غلط فرار کرد. 🔸کاش نمایندگانی می‌داشتیم که برای یکبار که شده، مکانیزمی طراحی کنند برای اعتراضات مسالمت‌آمیز مردم. تا مردم وقتی به مسئله‌ای معترض هستند طبق آن مکانیزم قانونی عمل کنند. در هر شهر مکانی برای این قضیه در نظر گرفته شود. تا قبل از اینکه این‌ مکانیزم طراحی نشود هر اعتراضی توسط آشوب طلبان و مخلان نظم و آسایش مردم به آشوب تبدیل می‌شود. 🔸مجلس مکانیزم قانونی برای برگزاری تجمعات صنفی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و ... در نظر بگیرد، در هر شهر مکانی برای این قضیه هم در نظر بگیرند. قطعاً این آشوب‌ها را نخواهیم داشت. وقتی کسی خارج از آن مکانیزم و خارج از آن مکان قصد داشت کاری انجام دهد و بانک یا اتوبوس یا اموال مردم را به آتش بکشاند آن موقع به لحاظ قانونی با آنها برخورد شود. دیگر همه هم قبول می‌کنند. 🔸علاوه بر پیشنهاد بالا، نباید از دو ظرفیت مهم صدا و سیما و دانشگاه غفلت ورزید. صدا و سیما باید تریبون و بستری باشد برای شنیدن صدای تمامی معتقدین به جمهوری اسلامی با هر نگاه و سلیقه ای. از کسانی که با حجاب اجباری و حصر سران فتنه و سیاست های ایران در سوریه و عراق مخالفند تا کسانی که مطالبات کارگری و صنفی و عدالتخواهانه دارند. انتقاد در چارچوب جمهوری اسلامی هیچ خط قرمزی ندارد. همگان باید بتوانند از عالی ترین مقامات نظام تا پایین ترین آن را نقد کنند. خط قرمز یک چیز بیشتر نیست، تمامیت و کلیت حاکمیتی به نام جمهوری اسلامی ایران. 🔸از طرف دیگر صحنه و ظرفیت دانشگاه را داریم. دانشگاه زنده بودنش به تضارب آرا است. مطالبه ای که رهبری نظام تحت عنوان کرسی های آزاداندیشی فکری بارها مطرح کرده اند. مسئولین مختلف چه انتخابی و چه انتصابی، چه معمم و چه مکلا، چه نظامی و چه غیر نظامی موظف اند که در دانشگاه حاضر شوند و پاسخ گوی سوالات دانشجویان باشند. بسیاری از گره های ذهنی را همین حضور می تواند باز کند. دانشگاه باید آزادانه عرصه ی بروز و ظهور اندیشه های گوناگون باشد. البته با حفظ شأن و جایگاه دانشجویی و نه با فحش و ضرب و شتم و به کار بردن الفاظ رکیک و چاله میدونی. در کرسی دانشگاه می باید ریزترین مسائل کشور به نقد و ارزیابی و بررسی گذاشته شود، دانشجو باید تحلیل بکند ولو به غلط، اگر دانشگاه این ظرفیت بالقوه خود را بالفعل نکند یقین بدانید که سرریز آن در کف صحنه خیابان و درگیری و آشوب خواهد دید. 🔸و اما در ارتباط با دسته دوم، یعنی مخالفین خنثی. اعتقاد نگارنده آن است که این گروه باید از تمامی حقوق سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و شهروندی و... برخوردار باشند و می توانند از تمامی امکانات رفاهی و آموزشی و... نظام اسلامی استفاده بکنند، البته تا زمانی که قصد براندازی و نابودی نظام جمهوری اسلامی را نداشته باشند. این دسته از معترضین را می توان مخالفین نجیب و بی خطر نامید. امثال داریوش فروهر و همسرش و یا تیپ افرادی چون یدالله سحابی و برخی از عناصر باقی مانده از جبهه ملی و انجمن حجتیه از این جنس اند. 🔸دسته سوم را معاندین نامیدیم. کسانی که هدفی جز براندازی و نابودی جمهوری اسلامی ندارند و در این راه دست به هر جنایت و ناامنی و دروغ و اتهامی می زنند و صریحا اذعان به آن دارند که نه قانون اساسی را قبول دارند و نه موجودیتی به نام جمهوری اسلامی ایران. در هر کجای دنیا با این دسته چه رفتاری می شود؟ گل و شیرینی تقدیم شان می کنند؟ کدام نظام سیاسی را سراغ دارید که در مقابل کسانی که می خواهند او اساسا نباشد و وجودی نداشته باشد، تساهل و تسامح کند و صرفا نظاره گر باشد که او هر کاری که دلش خواست انجام دهد؟ از حکومت پیامبر اسلام و امیرالمومنین تا حکومت بایدن و نتانیاهو؛ با این جماعتی که دست به سلاح می برند و نظم و آسایش و امنیت جامعه را به مخاطره می اندازند و با هر دروغ و تهمتی سعی در پنجه کشیدن بر صورت نظام سیاسی را دارند، یک برخورد صورت می گیرد و آن چیزی نیست جز تقابلی سخت و خشن. @marghoomat

⭕ اعتراض و چرخه منتقد، مخالف و معاند سه. 🔸نظام اسلامی با پرسش و انتقاد مشکلی ندارد و البته نباید هم داشته باشد اما با توطئه و براندازی چرا. تو می توانی و حق داری سر تا پای حاکمیت را به نقد بکشی اما هیچ نظام سیاسی به تو این اجازه را نمی دهد موجودیتش را به خطر بیندازی. 🔸 امروز حقیقتا حاکمیت تشنه اعتراض مسالمت‌آمیز است. اعتراض و تحمل آن نوعی پرستیژ نیز هست که می‌توان آن‌ را به جهان غرب فروخت. اعتراض مسالمت‌آمیز همه‌اش برای حکومت آورده، سود و سرمایه است که البته اعتراضاتِ صنفیِ مشخص، در طول سال‌های گوناگون همان طور که اشاره شد، بارها انجام می شود، اما همین حاکمیت اجازه اغتشاش و ناامنی را واضح است که نمی دهد. 🔸 همان طور که اشاره شد در حیطه نظر همه خصوصا دانشجویان آزادند که حتی درباره اصول اسلامی ام انتقاد و پرسش گری کنند، اما در صحنه میدان چطور؟ اصل 27‌قانون اساسی که اجازه اعتراض را صادر کرده است، راهپیمایی علیه مبانی و ضروریات دین را استثناء کرده است؛ یعنی حکومت حق ندارد اجازه دهد به اصل شرعی حجاب اعتراض شود، درخواست مشروب‌فروشی و هم‌جنس‌گرایی و... نمی‌تواند توسط حکومت محترم شمرده شود. بنابراین اعتراض به حدود دین نباید توسط حکومت به‌رسمیت شناخته شود و مردم نیز قاعدتا نباید نسبت به اصل دین به میدان بیایند. 🔸پس همانطور که در قانون اساسی آماده خط قرمزها مشخص است. نظم عمومی، حمل سلاح و مبانی اسلامی. معاندین نظام سیاسی نباید انتظار داشته باشند که به مراکز امنیتی، انتظامی و حاکمیتی همچون کلانتری ها، حوزه ها و نواحی بسیج و استانداری ها و فرمانداری ها و.. حمله کنند و نیروهای نظامی آنان را نوازش کنند. در هر کجای دنیا به مراکز نظامی حمله شود به شدیدترین وجه ممکن با آنان برخورد می شود. غالب کشته های اغتشاشات اخیر هم متعلق به همین جنس از رفتار است، کسانی که در تهران و زاهدان و خاش و... به مراکز نظامی و امنیتی حمله کردند. 🔸از طرف دیگر با صحنه دانشگاه مواجه ایم. دوست محترم معاندی که در دانشگاه شنیع ترین فحش های جنسی و ناموسی را بر زبان جاری می کند و به تخریب اموال عمومی دانشگاه افتخار می کند، انتظار دارد از آن تقدیر و تشکر کنند؟ خیلی واضح است که در هرکجای دنیا که باشی، با این عنصر مخرب و مبتذل، به شدیدترین وجه ممکن مقابله و برخورد خواهد شد چنان که نمونه های متعدد آن را در آمریکا و فرانسه و... مشاهده کرده ایم. 🔸در نهایت جمع بندی نگارنده آن است که جمهوری اسلامی باید تمام سعی و توان خود را برای دسته اول که عمده معترضین از توده های مردمی از همین قشر هستند بگذارد و برای این دسته برنامه دقیق داشته باشد تا در طول زمان، معاند تبدیل به مخالف، مخالف تبدیل به منتقد و منتقد تبدیل به حامی شود. #علی_ریاحی_پور @marghoomat

🔺 جزوه «اعتراض؛ چرا و چگونه» ⬅️ گفتاری از حجت الاسلام محسن قنبریان پ.ن: موضوع اعتراض از جمله مسائلی است که تا به حال کمتر به صورت نظری و اندیشه ای به آن پرداخته شده است. با مطالعه این جزوه ابعاد جدیدی از این موضوع برای شما نمایان می شود. #کپسول_مطالعاتی @marghoomat

🔺 ما از سوختن نمی ترسیم #سید_مرتضی @marghoomat

🔺 آدمی که این بختشه... مثل تموم شهدا به کام من عسل بذار... #نوستالژی #حاج_عبدالرضا_هلالی @marghoomat

🔴 روح الله سخن می گوید 🔺خمینیست،حلقه مفقوده این روزهای ماست. خمینیست ها خار در چشم و استخوان در گلویند. بغض شهادت بیش از 70 نفر از عارفان مبارزه جو خفه شان کرده است. خمینیست ها خجل از خمینی اند. خجل از آنکه دستانشان بسته است. زبانشان خسته و چشمانشان متحیر. خاطراتشان را مرور می کنند. خاطرات مشترک با مرادشان. از قبل انقلاب و برهم زدن بازی کثیف کاپیتالاسیون و انقلاب سفید و قیام 15 خرداد و شکستن هیمنه بانی جشن های 2500 ساله و جشن هنر شیراز و فراری دادن فرمانروای جزیره ثبات و ژاندارم منطقه تا بعد از انقلاب. 🔺بعد از انقلابُ و غُرش علیه تجزیه طلبان کُرد و عرب و گنبدی و بلوچ و ماجرای پاوه و آمل و تبریز. بعد از انقلابُ و قیام برای اقامه دین خدا و شوخی نداشتن بر سر اجرای احکام الهی از حجاب و حضرت زهرا و تعطیلی برنامه رادیویی تا حکم شریف قصاص حتی به قیمت خداحافظی همیشگی با جبهه ملی. بعد از انقلابُ برخورد با یاران گذشته؛ از نهضت آزادی، همانها که به تعبیر خمینی، خطرشان از منافقین این فرزندان عزیز مهندس بازرگان بیشتر بود و اگر می مانند چنان سیلی به اسلام می زدند که تا قرنها سر بلند نمی کرد تا آیت الله شریعتمداری و حزب خلق مسلمان و آیت الله منتظری این حاصل عمر روح الله. 🔺خمینیستها با خاطرات منکوب کردن سربداران جنگل و چریک های فدایی خلق روزگار سر می کنند. آهی می کشند و حکم امام برای مجاهدین خلق قهرمان ایران را مرور می کنند،همان حکمی که فرمود؛ رحم بر محاربین ساده اندیشی است و با اجرای حکم الهی یعنی هدم و نابودی خائنین به اسلام و ایران،انقلاب اسلامی را تا سالها بیمه نمود.خمینیستها کتاب خاطرات خود را تورق می زنند و می خندند. می خندند به روزگاری که باید چند هرزه و داعشی خیابانی را تحمل کنند و لب خود را بگزند! به گذشته ای که طومار مجاهدین را پیچیدند و امروز باید بند کفن یاران را سفت کنند.خمینیستها این روزها خمینی می خوانند و می گریند. شما هم بخوانید👇 🔸«اگر ما الان دیگر انقلابی رفتار کنیم،نمی توانند بگویند که شما آزادی ندادید.ما‌‎ ‌‏آزادی دادیم، سواستفاده شد و دیگر آزادی نخواهیم داد.آزادی به آن معنا که اینها‌‎ ‌‏بخواهند،خرابکاری بکنند این آزادی نخواهد داده شد.آزادی در حدودی که قوانین‌‎ ‌‏اقتضا می کرد؛در حدودی که اسلام به ما اجازه می دهد. اسلام اجازه نمی دهد که ما‌‎ ‌‏آزاد بگذاریم که هرکس هر غلطی بخواهد بکند؛هر توطئه ای می خواهد بکند؛هر کاری‌‎ ‌‏می خواهد بکند که بکشد به خاک و خون.‏ 🔸ما باید از دولت و از وزیر کشور هم گلایه کنیم که در آن روزی که اینها سیصد نفر را‌‎ ‌‏ـ آن طور که گفتند ـ زخمی کردند،از طرف دولت جز یک اظهار تأسف،ما چیزی‌‎ ‌‏ندیدیم؛ از رادیو هم ندیدیم چیزی.اگر بنا بود اینها با یک اظهار تأسفی،با یک مثلاً‌‎ ‌‏نصیحتی،از کارهای خلاف خودشان دست برمی داشتند، حالا چند ماه است که‌‎ ‌‏نصیحت شده است، توصیه شده است،التماس شده است؛همه چیز با اینها رفتار شده‏ ست و اینها اهل این نیستند که با نصیحت دست از کار خودشان بردارند،باید با شدت با‌‎ ‌‏آنها عمل کرد.با اینها نمی شود با آشتی و با‌‎ ‌‏مصالحه و با این چیزها رفتار کرد،با اینها باید با شدت رفتار کرد،و با شدت رفتار‌‎ ‌‏می کنیم ان شا الله. 🔸 ‌‏ما یک حزب را، یا چند حزب را، که صحیح عمل می کنند می گذاریم عمل بکنند، و‌‎ ‌‏باقی همه را ممنوع اعلام می کنیم، و همۀ نوشتجاتی که اینها داشته اند،و برخلاف مسیر‌‎ ‌‏اسلام و مسیر مسلمین است،ما همۀ اینها را از بین خواهیم برد.ما بعد از اینکه فهماندیم‌‎ ‌‏به اینها که شماها دیکتاتور هستید،ما آزادیخواه بودیم و شما نگذاشتید،ما آزادی‌‎ ‌‏دادیم و شما نگذاشتید این آزادی باقی بماند،حالا که این طور شد، ما انقلابی با شما‌‎ ‌‏رفتار می کنیم. هرچه می خواهند روزنامه های خارج بنویسند، هرچه می خواهند توابع‌‎ ‌‏صهیونیسم ها و امثال اینها هرچه دلشان میخواهد فریاد بزنند.اینها هم اگر چنانچه هرچه‌‎ ‌‏دلشان می خواهد توی خانه هایشان بروند و فریاد بزنند؛لکن بیرون دیگر نمی توانند؛‌‎اینها باید منزوی بشوند.‏ 🔸در کمال تأسف ما دیگر نمی توانیم آن آزادی که قبلاً دادیم بدهیم؛و‌‎ ‌‏نمی توانیم بگذاریم این احزاب به کار خودشان و فسادهایی که داشتند می کردند و‌‎ ‌‏می کنند ادامه‌‏ بدهند.ما نمی توانیم مهلت بدهیم.شرعا جایز نیست‌‎ ‌‏برای ما دیگر مهلت.تا آنجایی که ما می توانستیم و خطا هم کردیم! و من تصدیق می کنم‌‎ ‌‏که خطا کردیم،هم ما خطا کردیم،هم دولت خطا کرد،هم شورای انقلاب‌‏ خطا کرد؛‌‎همه ما خطا کردیم.ما خیال می کردیم که ما با انسان سر و کار داریم،پس با انسانیت‌‎ ‌‏رفتار بکنیم،معلوم شد نه.ما با انسان سر و کار نداریم،ما با حیوانات درنده سر و کار‌‎ ‌‏داریم!نمی شود با حیوانات درنده ما ملایمت بکنیم،و نمی کنیم دیگر ملایمت.‏»27 مرداد 1358. #علی_ریاحی_پور @marghoomat