🏴 آشنایی اجمالی با زندگی و نحوه شهادت امام جواد علیه‌السلام حضرت جواد الائمّه صلوات الله علیه هنگام شهادت پدر بزرگوارشان، هفت ساله بودند. پس از شهادت #امام_رضا علیه‌السلام، #مأمون عباسی لعنت الله علیه که همچون ساير خلفای غاصبین از پيشرفت معنوی و نفوذ باطنی امامان معصوم و نشر معارف و فضائل آنان در بين مردم هراس داشت، سعی کرد #امام_جواد علیه‌السلام را تحت مراقبت ویژه خود قرار دهد؛ از اين رو نخستين کاری که کرد، دختر پلیدش «امّ الفضل» را به ازدواج اجباری و سیاسی آن حضرت درآورد، تا مراقبی دائمی و درون خانگی بر امام علیه‌السلام گمارده باشد. پس از مرگ مأمون ملعون، برادرش #معتصم عباسی به خلافت رسید و از امام جواد علیه‌السلام دعوتِ توأم با اجباری کرد که از مدينه به بغداد بيايند و حضرت هم چاره‌ای جز پذیرش نداشتند. معتصم برای جلوگیری از افزایش نفوذ حضرت در بین شیعیان، تصمیم به شهادت ایشان گرفته بود. از اين جهت، درصدد تحريک برادر زاده‌اش #ام_الفضل برآمد، با این حربه و عنوان که چون تو نازا هستی، شوهرت همسر دیگرش حضرت سمانه مغربیه (والده ماجده #امام_هادی علیه‌السلام) را بر تو ترجیح می‌دهد! ام الفضل ملعونه نیز که تحت تأثير #حسادت زنانه شدیدی قرار گرفته بود، تصمیم به مشارکت با عمویش در قتل امام علیه‌السلام گرفت. سپس معتصم لعنت الله علیه سمّ کشنده‌ای در انگور وارد کرده و به خانه حضرت فرستاد تا امّ الفضل، آنها را به حضرت جواد الائمه علیه‌السلام بخوراند. او نیز انگورها را در برابر حضرت گذاشت و اصرار فراوان کرد که ایشان از آنها بخورند. حضرت نیز مقدار کمی از آن انگور زهر آلوده تناول فرمودند. چيزی نگذشت که سم در وجود مبارک حضرت اثر کرد و ایشان در عنوان جوانی و در سن ۲۵ سالگی، میان حجره دربسته، در نهایت غربت و با لب تشنه به شهادت رسیدند. 🔥 «اللّهُمِ العَن اَوّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ آخَرَ تابِعٍ لَهُ عَلَی ذَلِک.» @markaz_valieasr

🏴 کیفیت شهادت حضرت امام جواد عليه‌السلام علامه مجلسی رحمه‌الله در جلاء العیون می‌نویسد: کیفیّت شهادت آن مظلوم چنانچه در کتاب عیون المعجزات روایت کرده آن است که: چون حضرت وارد بغداد شد و #معتصم لعین، انحراف #ام_الفضل (دختر برادرش، مأمون ملعون) را از آن حضرت دانست، آن ملعونه را طلبید و او را به قتل آن سروَر راضی کرده، زهری برای او فرستاد که در طعام آن جناب داخل کند؛ آن ملعونه انگور رازقی را زهرآلود کرده به نزد آن امام مظلوم آورد؛ چون حضرت از آن تناول نمود، اثر زهر در بدن مبارکش ظاهر شد و آن ملعونه از کردۀ خود پشیمان شد و چاره‌ای نمی‌توانست کرد و گریه و زاری می‌کرد؛ حضرت فرمود: «ای ملعونه! الحال که مرا کشتی، گریه می‌کنی؟! به خدا سوگند به بلائی مبتلا خواهی شد که مرهم پذیر نباشد! به درستی که مستمند خواهی گردید که در دنیا و آخرت رسوا شوی!» چون آن نونهالِ جویبار امامت در اوّل سنّ جوانی (۲۵ سالگی) از آتش زهر دشمنان از پای در آمد، معتصم آن ملعونه را به حرم خود طلبید و در آن زودی، ناسوری (زخمی) در فَرج (شرمگاه) او به هم رسید و هر چند اطبّاء معالجه کردند مفید نیفتاد، تا آنکه از حرم آن ملعون بیرون آمد و آنچه داشت از مال دنیا صرف مداوای آن مرض کرد و چنان پریشان شد که از مردم سؤال (گدایی) می‌کرد و با بدترین احوال به عذاب خداوند قهّارِ ذوالجلال واصل شد و زیانکار دنیا و آخرت گردید! 📚 جلاء العیون (علامه‌مجلسی)، ص۹۶۷ 🔥 «اَللّهُمَّ العَن اَوّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَآخَرَ تابِعٍ لَهُ عَلَی ذَلِک.» 🍂 «آجرک الله یا علیّ بن موسی الرّضا.» @markaz_valieasr