برنامه تکریم مقام شهید 🌸🍃 هر روز ، بعد از اذان ظهر ☁️🔆 @marsad #کانال‌بدون‌لینک‌مرصاد👈

🎥 مگه خدا به عبادت ما نیاز داره؟ 👈 پاسخی طنز به این سوال جدی! 🌸🍃

چگونه یک دختر بچه قاتل می‌شود؟! ♨️ نماز و روزه ی بدون #بصیرت به درد ما نخواهد خورد همانطور که به درد عامل انتحاری شهادت آیت‌الله دستغیب نخورد... 🔶 بازنشر به مناسبت ۲۰آذر سالروز شهادت حضرت آیت‌الله #دستغیب کانال سیاسی ، طنز ، آوا و ... : پستهای بدون لینک ، برای سهولت انتقال به گروههای فضای مجازی ... در کانال: @marsad #مرصاد

سیدعبدالحسین دستغیب (۱۲۹۲-۱۳۶۰ ه.ش یا ۱۳۳۲-۱۴۰۲ ه.ق)، معروف به شهید دستغیب، مجتهد شیعه اهل شیراز و از علمای اخلاق و از رهبران و مبارزان انقلاب اسلامی‌ ایران بود. بیشترین شهرت ایشان به سبب درس اخلاق و کتاب‌های اخلاقی اوست و کتاب گناهان کبیره، قلب سلیم، داستان‌های شگفت از جمله آثار اوست. وی پس از انقلاب اسلامی‌ به امامت جمعه شیراز منصوب شد و پس از عمری خدمت به مردم و انقلاب اسلامی‌ و تدریس، تالیف و تربیت انسان‌ها به دست گروهک مزدور منافقین ، ترور شد و به عنوان سومین شهید محراب در انقلاب اسلامی‌ نام گرفت. روحش شاد و یادش گرامی

آیت‌الله دستغیب در نخستین سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی به افشاگری و مخالفت با گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی به ویژه مجاهدین خلق پرداخت و در ۲۰ آذر ۱۳۶۰، هنگام رفتن به نماز جمعه در حمله انتحاری یکی از اعضای همین گروه به شهادت رسید. شهید سید عبدالحسین دستغیب شیرازی، شهید محراب و امام جمعه شیراز بود. شهرت او بیشتر به سبب درس اخلاق و کتاب‌های فراوان اخلاقی اوست. گناهان کبیره، قلب سلیم، داستان‌های شگفت از جمله آثار سید عبدالحسین دستغیب است. او در مبارزات انقلاب اسلامی نقش فعالی داشت و پس از انقلاب به امامت جمعه شیراز منصوب شد. عبدالحسین دستغیب در 20 سالگی اقامه نماز جماعت مسجد باقرخان، در محله بازار مرغ شیراز را بر عهده گرفت. در دوره حکومت رضا شاه برای حفظ لباس روحانیتش به ناچار در امتحان طلاب علوم دینیه –که اداره معارف برگزار کرده بود- شرکت کرد و با قبولی در امتحان، لباسش را حفظ کرد. چندی بعد به بهانه سخنان تحریک‌آمیز و مخالفت‌هایش به زندان افتاد و میان ترک وطن یا کنار نهادن لباس روحانیت مخیر شد، در نتیجه در 1314ش به نجف رفت. در نجف نزد استادانی چون محمد کاظم شیرازی و سید ابوالحسن اصفهانی به ادامه تحصیل در مراتب عالی پرداخت و پس از سقوط حکومت رضاشاه به توصیه استادش محمدکاظم شیرازی، به شیراز بازگشت. او در نخستین سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی به افشاگری و مخالفت با گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی به ویژه مجاهدین خلق پرداخت و در 20 آذر 1360 به هنگام رفتن به نماز جمعه در حمله انتحاری یکی از اعضای همین گروه به شهادت رسید.