#ارسالی_مخاطبین 🔺 ردپای ِ خورشید ‐ امام صادق (ع) : مَن قَضى لأخيهِ المُؤمِنِ حاجَةً، قَضى اللّه‏ُ لَهُ يَومَ القِيامَةِ مِائَةَ حاجَةٍ « کسی که نیاز برادر مؤمنش را برطرف کند، خداوند در روز قیامت صد نیاز او را برآورده می‌کند » #شهید_آیت‌الله_رئیسی ، مردی از تبار ایمان و تلاش بود ؛ نه با شعار ، که با عمل ردای خدمت را بر دوش خود کشید و تا آخرین لحظه‌ در میدان ِ خدمت به مردم ماند . پیش از آنکه او را به رئیس جمهور ِ دولت هشتم بشناسند ، در دل زائران امام هشتم با نامی دیگر شناخته میشد : با نام ِ خادم الرضا . افتخاری که نه با رای مردم بلکه با نگاه امام مهربانی ها نصیبش شده بود . او مردی بود که مسئول بودن را فقط پشت میز و میان جلسه ها تعریف نمیکرد ، او در دل حوادث بود ؛ در نگاه او ریاست جایگاهی برای نشستن روی صندلی نبود ، فرصتی بود برای خدمت بی‌وقفه او در هر زمان در میان مردم بود ، هرکجا نامی از مردم بود او هم میرسید . . رئیسی تنها برای تهران و تریبون نیامده بود ؛ برای همه‌ی مردم آمده بود ، از جنوب گرفته تا شمال و غرب و شرق ، برای او مرز جغرافیایی حاکم نبود چرا که خود را خادم مردم میدانست . وقتی سیل که نه تنها خانه‌ها بلکه دلها را نیز خالی میکرد ، رئیسی در میان گل‌ولای در کنار آنها ایستاده بود ؛ نه با نگاهی از بالا ، بلکه در کنار مردم با عبا و چکمه‌های گلی و دلی پر از هیاهوی . او خسته نمیشد از کنار مردم بود ، از شنیدن حرفهایشان و حل مشکلاتشان . چه در کوه‌های سرد ، چه در روستاهای بی جاده ، چه در مناطق صعب‌العبور ، تا جایی که توان داشت میرفت ، می‌دید و برای بهبود اوضاع هرکاری میکرد . نه فرش قرمز خواست ، نه برج و کاخ ، شبانه سفر کرد ، بی خواب ماند ، و در تهمت‌ها و تخریب‌ها لب فروبست و فقط گفت : ( اگر مشکلات مردم با اهانت به من حل می‌شود ، اشکالی ندارد ) تلاشش بی منت بود ؛ نه برای عکس و نمایش ، که برای همراهی با دردانه های سرزمینش ریاست برایش طعمه نبود ، تکلیف بود . و امروز پس از رسیدن در کنار امام‌رضا نامش در قلب کسانی حک شده که دیدند [ رئیس‌جمهور کشورشان ] پیش از آنکه رئیس باشد ، رفیق روزهای سختشان بود و در تاریخ نام وی به عنوان رئیس جهور خدمتگزار و صادق و خستگی ناپذیر ثبت شده ؛ مردی که با همه‌ی قدرت برای اعتلای عدالت ، عزت ملی ، دفاع از دین ، آبادانی کشورش کوشید و جانش را در این راه فدا کرد . شهادت برایش یک پایان نبود ، بلکه یک آغاز بود ؛ آغازی کنار امام رضایش . . و چه زیبا در آغوش آن امامی پر کشید که سال‌ها غبار آستانش را به جان می‌خرید و گویی شهادتش ، همان دعای همیشگی‌اش زیر گنبد طلا بود که مستجاب شد . . " مَن زارَ الرّضا عارفاً بحقّه، فلهُ الجَنّة " و در نهایت دعوت شد اما این‌بار نه برای زیارت بلکه برای ملاقات . و اکنون ما ماندیم با دلی غمگین و قاب عکسی با خنده ی پر از آرامش ما ماندیم و دلی که هنوز تنگ است . . دلتنگ ِ کسی که بی‌صدا آمد ، خالصانه ماند ، و سبک‌بال پر کشید . و حالا ، فقط می‌شود به قاب عکسش نگاه کرد و گفت : خداقوت خادم‌الرضا… اجرت با همان آقای طوس که سال‌ها خادمش بودی‌. ✍ مهرگان •┈••••✾•🌿🌺🌿•✾••••┈• #مساجد‌فعال‌خوزستان🔻 🔻 🔻 @masaajed @masaajed