🔰حرف روز                 🚀چرا موشک داریم؟! تحولات اخیر اوکراین و رجوع به حوادث تاریخی‌ای مانند حمله به عراق می‌تواند فرصت خوبی برای پاسخ به دوقطبی کاذب دنیای گفتمان- موشک باشد. به زبان ساده این تحولات می‌تواند به ما در پاسخ به دو سؤال کمک کند؛ اول اینکه در جهان فعلی موشک چه کارایی دارد؟ و در ثانی آیا داشتن موشک در تضاد با دیپلماسی و گفتگوهای دیپلماتیک نیست؟ ⚜نکات تحلیلی: نظریه‌پردازان حوزه بازدارندگی معتقدند، موشک‌ها و دیگر ابزارهای نظامی دارای یک "خشونت نهفته" هستند و می‌توانند ابزار مناسبی برای بازدارندگی باشند؛ زیرا می‌توانند رفتار دشمن را کنترل کنند. برخلاف دوقطبی کاذب گفتمان- موشک، کارکردی که برای موشک و چنین توانمندی‌هایی تعریف می‌شود این است که موشک‌ها با ایجاد "موازنه وحشت"، علاوه بر رفع سایه جنگ، باعث روی آوردن دولتمردانِ متخاصم به دیپلماسی می‌شود. به قول توماس شلینگ «موشک‌ها ابزار دیپلماسی قدرتمند هستند». البته این موضوع در قالب نظریه باقی نماند و در محکِ تاریخ هم واقعیت خود را به اثبات رساند؛ برای مثال صدام حسین در 11 اسفند 1381 پذیرفت که موشک‌های الصمود 2 از آخرین بقایای توان موشکی‌اش را نیز طبق دستور بازرسان تسليحاتي سازمان ملل، نابود کند و بدین ترتیب روند خلع سلاح خود را کامل کرد؛ اما دقیقاً هفده روز بعد یعنی در 29 اسفند 1381، آمریکا به عراق حمله کرد. حقیقتی که می‌توان رد آن را در حمله غرب به لیبی و بحران فعلی اوکراین مشاهده نمود، این است که نبودِ توانِ نظامی برابر است با از بین رفتن عزت و استقلال ملی. شاید اگر اوکراین در معاهده بوداپست نمی‌پذیرفت که توان نظامی خود را به وعده نسیه بفروشد، امروز نیاز نبود ‏الکسی گونچارنکو نخست‌وزیر این کشور حسرت‌مندانه بگوید «اوکراین تنها کشوری در تاریخ بشر است که تسلیحات ‎هسته‌ای خود را با تضمین ‎آمریکا، ‎انگلیس و فدراسیون ‎روسیه، واگذار کرد در حالی که سال ١٩٩۴ سومین قدرت هسته‌ای جهان بود. حالا که بمباران و کشته می‌شویم، این تضامین کجا هستند؟» 🔷️نکته پایانی: از آغاز انقلاب برخی مانند سازمان منافقین با عبارت‌هایی مانند انحلال ارتش، به دنبال کنار گذاشتن ابزارهای قدرت ساز ایران بودند و این روند در سال‌های گذشته با نوشتن جام زهر مجلس ششم، دوقطبی سازی موشک گفتمان و طرح‌هایی مانند برجام موشکی ادامه یافت؛ لذا در زمانی که بحث جهاد تبیین مطرح است، یکی از موضوعات بنیادین در این حوزه که می‌توان به آن پرداخت؛ تیزبینی و کیاست امامین انقلاب است که نگذاشتند ایران از داشته‌های تضمین‌کننده قدرت و امنیت محروم شود. ✍ #یعقوب_ربیعی @Masafe_akhar

❌سوریه به کدام سمت خواهد رفت؟ ▪️ بشار اسد رفت، این مهم ترین خبر روز 18 آذر بود؛ ولی الان سئوال اصلی این است که پس از بشار اسد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ سناریوها را می توان اینگونه نوشت: 1⃣ _ سناریوی تشدید تنش ها و فرو رفتن سوریه درجنگ داخلی. 2⃣ _ سناریوی استقرار یک دولت مرکزی جایگزین بشار که می تواند شامل موارد ذیل باشد: ⏪ استقرار یک دولت و حاکمیت تکفیری توسط جبهه النصره یا همان تحریر الشام، ⏪شکل گیری یک دولت و حاکمیت اسلامی غیر تکفیری ، ⏪ شکل گیری یک دولت با سکولارهای فراری مانند ریاض حجاب. ▪️مطمئن باشید که غربی ها اجازه دو دولت اول را نخواهند داد؛ اما در یک نگاه کلی می توان گفت که آمریکایی ها و صهیونیست ها در سوریه به دنبال سه هدف عمده خواهند رفت: ⏪ تلاش برای حفظ آشوب مدیریت شده، ⏪ عدم شکل گیری یک دولت قوی یا شکل گیری دولتی بدون اقتدار مرکزی، ⏪ تلاش برای موازنه و توزیع ضعف بین همه طرف های درگیر. ▪️سال هاست که آمریکایی ها و صهیونیست ها به دنبال نظم نوینی هستند که از آن دولت های ضعیف و بازتولید خشونت و درگیری بیرون می آید. به قهقهه های امروز فیدان و اردوغان نگاه نکنید؛ دیر یا زود همه منطقه از جمله اردوغان و مرتجعین خواهد فهمید که زدودن نظم فعلی به معنای استقرار نظم نوین و مطلوب آن ها نخواهد بود. ⏪ مدافعین حرم و سردار دل ها سال ها تلاش کردند تا نظم نیم بند فعلی به هم نخورد و راهبرد صهیونیست ها به ثمر ننشیند، مطمئن باشید جولانی ها و گولانی ها بلای جان اردوغان ها و بن سلمان ها خواهند شد. 👤 #یعقوب_ربیعی 🇮🇷 @masafe_akhar 🇵🇸