#روایت_انسان #قسمت_چهل🎬: روزگار آن روی سکه اش را نشان مردمی داده بود که چندی پیش تحت سلطه پادشاهان ظالم زندگی را به سختی می گذراندند. اینک با وجود رهبری دانشمند و پیامبری فرهیخته، مانند حضرت ادریس، زندگی ها رونقی دیگر گرفته بود و جامعه بشری مدام در حال پیشرفت بود، جمعیت زیاد و زیادتر شده بود و اکثر مردم به سمت شمال شهر بکه که سرزمین مدیترانه بود مهاجرت می کردند. در این قسمت از زمین به علت وجود آب فراوان و درختان زیاد و هوای لطیفش، جمعیت بیشتری ساکن شدند و شهرهای زیادی تاسیس شده بود. این سرزمین، سرزمینی غنی از منابع خدادادی بود و نعمات طبیعی به وفور در دسترس بود و با تمهیدات حضرت ادریس دامداری و‌کشاورزی بسیار پررونق شده بود. مردم در خانه هایی با معماری زیبا که خشت وگلی بودند زندگی می کردند و با یاد گرفتن ریسندگی انواع پارچه و لباس های فاخر برای خود تهیه می کردند. اینهمه امکانات که همه اولا از نعمت خداوند و‌دوم برگرفته از علومی که خداوند در اختیار پیامبرش قرار داده بود تا به بندگان آموزش دهند، بود باعث شد که زندگی بشر رنگ و بویی دیگر بگیرد و انسان ها برای اولین بار از زندگی در روی زمین بیش از پیش لذت ببرند. هر چه این تنوع و خوشگذرانی ها بیشتر میشد، مردم ناخوداگاه البته با حیله های پنهانی ابلیس، از دور انبیا دور میشدند و از مسیر هدایت پیامبر فاصله می گرفتند و خیلی بیصدا و ناخودآگاه به سمت پرستش دنیا روی می اوردند. انبیا همچون گذشته مردم را به سمت پرستش خدای یگانه و انجام مناسک توحیدی می خواندند اما مردم تحت تاثیر این رفاه و در کنارش نیرنگ ابلیس به جای تشکر از نعمات خداوند به سمت دنیا طلبی کشیده شدند. ابلیس که دشمن قسم خورده بنی بشر بود، در هر زمان، مناسب با آن دوره، حیله هایش را به روز رسانی می کرد و توسط اعوان و انصارش که از جنس خودش بودند برای انحراف بنی بشر تلاشش را بیشتر از قبل انجام میداد. حالا که مردم در رفاه بودند و باز هم به دنبال تنوع های مختلف بودند، ابلیس تصمیم گرفت دو ویروس خطرناک را در جامعه بشری رواج دهد که به واسطه این دو ویروس بشر را از خداوند و کلمات مقدس و رهنمودهای پیامبران جدا کند و به سمت خود جذب کند و جامعه بشری را به نابودی بکشاند. ادامه دارد.. 📝به قلم:ط_حسینی •┈┈┅┅┅❀💠❀┅┅┅┈┈• @masgedemamREZAdilom •┈┈┅┅┅❀💠❀┅┅┅┈┈•