روی قبرم بنويسيد، کبوتر شد و رفت زير باران غزلی خواند، دلش تر شد و رفت چه تفاوت که چه خورده است، غم دل يا سم؟ آن قدر غرق جنون بود، که پرپر شد و رفت روز ميلاد، همان روز که عاشق شده بود مرگ با لحظه ميلاد، برابر شد و رفت او کسی بود، که از غرق شدن میترسيد عاقبت روی تن ابر، شناور شد و رفت هرغروب از دل خورشيد، گذر خواهد کرد واژه خسته که يک روز، کبوتر شد و رفت   #محمودجمال‌آبادی @mashaar🌱