#حرف_آخر
خط و ربط زمین بسرعت در حال تغییر است!
و این تویی که انتخاب می‌کنی برسی یا نرسی...
بمانی یا بروی!
بمانی در تمدنی که قرنهاست زمین را به سوی قهقرا سوق داده است،
و یا بروی برای رسیدن به تمدنی که خدا، (همان که تو را با دستهای خویش ساخته و به تمام ابعاد وجودت آگاه است)، با آن سعادتمندت می‌داند.
شاید فرصتهای آخر انتخاب باشد!
نکند چشمانت را باز کنی و ببینی که در میان اوج توهمات کوچک دنیا گیر کرده بودی و همه رفتند و رسیدند به #امام
و ... دور تو خالیِ خالی است!
★ فمعکم معکم لا مع غیرکم.
| خدایا بیدارمان کن بخواهیمش،
تا ببینیمش |
⁉️ #تحلیل مهم / چرا ایران از اصل غافل‌گیری در #تنبیه_متجاوز اجتناب کرد؟!
🚀 جمهوری اسلامی ایران، طبيعتا نمی‌توانست و نمی‌خواست که فرصت‌طلبانه با خون شهدای خود معامله کند تا از آمریکا و اروپا، امتیاز بگیرد! اما می‌توانست، چند روز دیگر صبر و سکوت کند تا جنایتکاران احساس کنند که ایران #مرعوب گردیده و از انتقام منصرف شده و از حالت #آماده‌باش صد در صدی، خارج بشوند و آنگاه موشک‌های نابودکننده‌ی خود را بر سر غاصبین جنایتکار، فرود بیاورد!
👈 ایران می‌توانست با اعلام مواضع فریبکارانه و غیرصادقانه، دشمنان فریبکار خود را فریب داده و سپس همگان را با حملات خود غافلگیر سازد؛
‼️ اما چنین نکرد؛ بلکه:
✍️ اولا در اوج حکمت، حدود دو هفته به نهادهای بین‌المللی و دولت‌های مختلف فرصت داد تا متجاوز را محکوم کنند یا ماهیت اهریمنی و استکباری خود را نشان دهند؛
✍ ثانیا در اوج شجاعت، به #اسرائیل و #آمریکا و #ناتو و همه‌ی هم‌پیمانان شرور آنها فرصت داد تا با آمادگی صد در صدی خود، به مقابله با موشک‌های ایرانی برخیزند و #موازنه_قدرت جهانی بر همگان معلوم شود.
✍ ثالثا به شهرک‌نشینان اراضی اشغالی مهلت داد که از مراکز نظامی فاصله بگیرند و به #پناهگاه ها بروند، برای اینکه به زنان و کودکان و خانواده‌های یهودی کمترین آسیب‌ها وارد بشود؛ تا جهانیان رسم #انسانیت و مردانگی و جوانمردیِ ایرانیان و جبهه‌ی پیروان #ولایت_فقیه را دریابند و آنرا با ۱۹۰ شبانه‌روز نسل‌کشی فلسطینیان توسط صهیونیست‌های کودک‌کش مقایسه کنند و تفاوت دو جریان جهانی #جبهه_حق و #جبهه_باطل را تشخیص بدهند.
📌 این عملیات حیرت‌انگیز نظامی، سرشار از حکمت و شجاعت و انسانیت، گامی #تمدن‌آفرین و #تاریخ‌ساز بود.
✅ حالا نوبت صف‌بندی #مستضعفین جهان در مقابل #مستکبرین جنایتکار است.
✍ و این همان #بیداری_جهانی است که لازمه‌ی اصلی و نخستین اهداف #انقلاب_اسلامی بوده: بیداری ملت‌های جهان در برابر طاغیان و مستکبران و آماده‌سازی اذهان و #افکار_عمومی جهان برای پذیرش یگانه #منجی عالم، امام دوازدهم شیعیان...
✅ وقتی که او بیاید، مردم دنیا به یکدیگر خواهند گفت که ایشان، #امام همین #شیعه ای است که تنها یاور بی‌پناهان و مظلومان #غزه و #فلسطین بوده و تنها کسانی که در مقابل وحشیان و خونخواران #صهیون و یهود مفسد، ایستاده است.
📌 و چه چیزی زیباتر از این...؟!
.
تحلیل زیبایی از راهپیمایی اربعین
شیعه یک جمع متفرّقی بود؛ یک جامعه‌ای بود که در یک‌جا و در یک مکان زندگی نمیکرد؛ در مدينه بودند، در کوفه بودند، در بصره بودند، در اهواز بودند، در قم بودند، در خراسان بودند؛ در اطراف و اکناف بلاد بودند.
اما یک روح در این کالبد متفرّق و در این اجزای متشتّت، در جریان است؛ مثل دانه‌های تسبیح، یک رشته و یک نخ، همه‌ی اینها را به هم وصل میکرد؛ آن رشته، چه بود؟ *رشته ی اطاعت و فرمانبری از مرکزیت تشیع، از رهبری عالیِ تشیّع یعنی #امام ؛ همه‌ی این رشته‌ها به آنجا متصل میشد؛* قلبی بود که به همه‌ی اعضا فرمان میداد. و به این ترتیب، تشیّع یک سازمان و یک تشکیلات بود.
ممکن بود دو نفر از حال هم خبر نداشته باشند اما کسانی بودند که از حال همه باخبر بودند. اطاعت و فرمانبری آنها به حساب، فریاد زدنشان از روی دستور، سکوتشان بر طبق نقشه، همه‌چیزشان با حساب.
*فقط کار آنها یک عیبی داشت* و آن اینکه همدیگر را کمتر میدیدند. اهل یک شهر و شیعیان یک منطقه البته یکدگر را میدیدند، *اما یک #کنگره‌ی_جهانی لازم بود برای شیعیانِ ائمه (عليهم السلام) در آن روزگار؛ این کنگره‌ی جهانی را معین کردند،* وقتش را هم معين کردند؛ گفتند در این موعد معین، هرکس که میتواند در آن کنگره شرکت کند؛ *آن موعد «روز #اربعین» است و جای شرکت «سرزمین #کربلا»؛* چون روح شیعه روح کربلائی و روح عاشورائی است و در کالبد شیعه تپش روز عاشورا مشهود است. شیعه هر جا که هست، دنباله‌روِ عاشورای حسین است. این است که می‌بینیم همه جا این تپشهایی که در شیعه مکشوف شده، از آن مرقد پاک، ناشی است. اینها شعله‌هایی بوده که از آن روح مقدّس و پاک و از آن تربت عالی‌مقدار سرکشید؛ به جان‌ها و روح‌ها رسید؛ انسانها را به گلوله‌های داغی تبدیل کرد و آنها را به قلب دشمن فرو برد...»
📚 منبع: کتاب شرح نهج‌البلاغه؛ جلد اول: منشور حکومت علوی؛ آیت‌الله خامنه‌ای؛ ص ۳۰-۳۱