آقای رئیس جمهور چه بر سر زیارت اربعین آورده‌اید!؟ ✅ آقای رئیس جمهور چه بر سر زیارت اربعین آورده‌اید!؟ (متن را تا انتها بخوانید) چندسالی بود کلاً از مرز زمینی به کربلا مشرف نشده بودم. مخصوصاً مرز شلمچه که شاید ده‌سالی می‌شد. امسال که به حسب اجبار تیم خدام باید از شلمچه می‌رفتم خوشحال بودم پیش خودم گفتم هم فال است و هم تماشا... هم توی مسیر کربلا سختی می‌کشم و لذت بیش‌تری می‌بریم و هم یه قدمی تو سرزمین‌های راهیان نور می‌زنیم و یاد قدیما و خادمی شهداء رو زنده می‌کنیم... اما زهی خیال باطل... 🔺متأسفانه آن‌قدر مسیر و روند اعزام زائران تسهیل شده بود که دیگر خبری از سختی‌های تردد و کمبود امکانات و... نبود 🔺پارکینگ‌ها و جاده‌ها در بهترین شرایط ممکن و خدمات‌رسانی به طور ۲۴ساعته در جریان بود. 🔺نمی‌‌فهمم اصلا چه معنی دارد که با طرف عراقی به تفاهم برسید و با API سیستم گذرنامه کشورمان را به سیستم گذرنامه عراق وصل کنید که هر وقت تردد سنگین شد دیگر طرف عراقی اصلا دیگر مهر ورود و خروج نزند و مردم معطل نشوند...!؟ 🔺چه فکر کرده‌اید که در گرمای شلمچه تونل سرد راه انداخته‌اید با کلی کولر و آب سرد و ... نمی‌گذارید مردم گرمازده شوند. آخر مگر کربلای زمینی بدون گرمازدگی و حال خرابی مزه می‌دهد!؟ 🔺من نمی‌فهمم چرا باید مردم پابرهنه و دست خالی جامعه درمرز زمینی شلمچه امکاناتی در سطح سالن ترانزیت بزرگترین فرودگاه بین‌المللی کشور یعنی فرودگاه امام خمینی(ره) یا حتی بهتر از آن را تجربه کنند. خوب این‌ها اگه می‌خواستند می‌رفتند چندین میلیون پول می‌دادند و یک بلیط رفت و برگشت لاکچری می‌گرفتند و می‌رفتند کربلا...!؟ 🔺این چه صیغه‌ای بود که ستاد فعالان مردمی اربعین پیاده کرده بود و عراقی ها را پای کار آورده بود تا اتوبوس رایگان بگذارند و تعدادی از مردم را رایگان و به زور از شلمچه سوار کنند و ببرند نجف...!؟ 🔺 اصلاً یکی باید توضیح بدهد که چرا رفته‌اید و چندصد دستگاه اتوبوس از ترکیه اجاره کرده‌اید که کمبود وسایل نقلیه نباشد...!؟ 🔺چرا مأموران گذرنامه و‌ مرزداری باید با یک زائر این‌قدر خوب و محترمانه برخورد کنند مگر می‌رود مهمانی!؟ حواستان هست که دارد سفر اربعین مشرف می‌شود...!؟ 🔺چرا خبری از بیغوله‌های توزیع ارز در مرز نبود و اینقدر شیک و مجلسی و محترمانه و بدون دردسر باید می رفتیم و قبل سفر از بانک‌های شهر خودمان ارز تحویل می‌گرفتیم!؟ چرا پیامک می‌دهید جمعه هم شعب بانک خدمات می‌دهند...!؟ 🔺 اصلاً بگذار ببینم این گذرنامه ۵۰ تومنی زیارتی دیگر فکر کدام مسئول بی‌فکری بوده که گذرنامه را دست هر آدم بی‌پولی برساند...!؟ 🔺چرا کاری کردید که حدود ۵ میلیون نفر از این امکانات استفاده کنند یعنی نزدیک ۷ درصد جمعیت کشور!؟ فکر این را نمی‌کنید که کشور خالی شود!؟ 🔺نمی‌گویم خدمتی نشده، همین که برنداشته‌اید و مرز را نیاورده‌اید در شهر خودمان جای شکرش باقی است و حالا اضافه‌کردن پنجاه‌درصدی گیت‌های تردد و فعال کردن سه گذرگاه مرزی ۲۴ ساعته را ندیده می‌گیریم... 🔺هرسال در مسیر برگشت از کربلا آنقدر سختی می‌کشیدیم که خودم را با این زمزمه راضی میکردم که «سفر کرب و بلا آخرش رنج و بلا» امسال حتی من را از خواندن این شعر محروم کردید... 📌خلاصه که جناب آقای رئیس جمهور و دولت محترم سیزدهم هیچ فکر کرده‌اید که چه بر سر زیارت اربعین مردم آورده‌اید!؟ حواستان باشد که این مردم به این همه خدمت‌رسانی یک‌هویی عادت ندارند و نباید کاری کنید که انتظارشان از دولت جمهوری اسلامی بالا بروند. پ‌ن: ۱. متأسفانه یک تفکر در بین برخی کنشگران اجتماعی فراگیر است که آدم به ظاهر روشن‌فکر یا حتی حزب‌الهیِ دست‌به‌قلم باید همیشه غر بزند و الا ممکن است از قافله عقب بماند و در جمع رسانه‌ای‌ها کم‌تر دیده شود. ۲. وقتی این‌قدر اتفاقات خوب و کم نقص برای خدمت به سیل عاشقان حسینی از سمت دولت رقم خورده و کمتر جای نقد گذاشته با یک فرار رو به جلو همان نقاط قوت را دست می‌گیریم و سیاه‌نمایی می‌کنیم. ۳. بی‌شک مردم ما لیاقت بیش از این‌ها را دارند ولی شروع این حرکت و تسهیل‌گری نشان‌دهنده یک عزم راسخ برای بهبود شرایط کشور به نفع مردم کف جامعه و قشر ضعیف و کمتر برخوردار است... ۴. برخلاف همه سال‌های گذشته امسال سهم دولت در تسهیل شرایط برای ایجاد یک حماسه مردمی در اربعین جدی بود هرچند که بار اصلی همچنان بر دوش مردم بود و اگر حرکت توده‌ها و گروه‌های مردمی نبود این اتفاقات نمی‌افتاد. #یادداشت ✍ #سید_سراج_الدین_جزایری 🇮🇷 @MobserChannel 🇮🇷 🇮🇷 eitaa.com/Mobser 🇮🇷

#یادداشت محمد حسین شهبازی 💢 شور ماجرا را درنیاورید!!! 💢 ✍🏻 پیرامون حضور کاشفان حجاب در مراسمات انقلابی و مذهبی مانند راهپیمایی امسال هم مجبورم بنویسم! چون برخی اوقات نسبت به سخنان رهبری نومنُ ببعض و نکفر ببعض هستیم و در پازل اباحه‌گری کار می‌کنیم و رهبری را در چشم متدینان تخریب می‌کنیم در ادامه بخوانید: سلام به همراهان عزیز؛ در سال‌های اخیر، دشمنان انقلاب، کشف حجاب را بعنوان یک «مخالفت مدنی» جهت «ضدیت با نظام» تبلیغ کرده‌اند؛ و در کمپین «چهارشنبه‌های سفید» و امثال آن باصراحت گفته‌اند «کشف‌حجاب» بهانه‌ای برای براندازی اصل نظام اسلامی است. اگر تا قبل از اغتشاشات سال گذشته این موضوع فراگیر نبود و برخی افراد این را نمی‌دانستند؛ بعد از این التهابات همه -حتی افراد دور از رسانه- به وضوح فهمیدند که در شرایط فعلی؛ «کشف حجاب» کاملا به معنای «ضدیّت با انقلاب اسلامی» تلقّی می‌شود. در این شرایط، عجیب است عدۀ بسیار قلیلی به راهپیمایی ۲۲ بهمن (که هدف آن تقویت و تایید انقلاب اسلامی است) آمدند؛ ولی کشف حجاب کامل کردند (که همه فهمیده‌اند هدف اینکار مخالفت با اصل انقلاب تلقّی می‌شود؛ حتی اگر فرد کاشف حجاب چنین قصدی نداشته باشد در رسانه‌های معاند این بازتاب را خواهد داشت)؛ حال سوال اینجاست، این کار متناقض (که از طرفی تایید انقلاب است؛ از طرفی تظاهر به کاری که ضدیت با انقلاب است) با چه هدفی صورت می‌پذیرد؟ همه می‌دانیم بی‌شک یکی از مهمترین اهداف دشمن (نه لزوما این افراد) در پروژۀ اخیر خود «#عادی‌سازی کشف‌حجاب» و #قبح‌زدایی از منکرات در جامعۀ اسلامی ماست؛ پس یقینا افرادی مامور هستند برای همین ماموریت «حضور بی‌حجاب» داشته باشند؛ حال فرض می‌گیریم اکثر از این خانم‌ها واقعا چنین ماموریت و چنین قصدی ندارند (گرچه حداقل امسال، عدم تحلیل چنین تناقضی، بعید به‎نظر می‌رسد؛ اما حمل به صحت می‌کنیم)؛ بله؛ می‌دانیم رهبری فرمودند روز ۲۲ بهمن را مظهر اتحاد ملی قرار دهیم؛ و همچنین می‌دانیم دشمن هم درصدد ایجاد آشوب و درگیری و التهاب و حاشیه در این جشن عظیم ملی است؛ پس مشخص است هرکاری که موجب درگیری بین مردم شود غلط است؛ این هم سرجای خودش؛ لکن دیگر شور ماجرا را درنیاوریم!!! بر چنین فرضی هم که اون خانم واقعا مامور به «عادی‌سازی کشف حجاب» نیست؛ بازهم اینکه منِ حزب‌اللهی، منِ طلبه، منِ آخوند، منِ صدا و سیما و... حضور بی‌حجاب این افراد را بازتاب بدهم؛ و به تعریف و تمجید و ستایش این حرکت بپردازم که: ایها الناس!!! ببینید ولو حجاب ندارد اما طرفدار نظام است! یقینا و بلاشک در «پروژۀ عادی‌سازی منکر و کشف حجاب» نقش ایفاء کرده‌ام! ولو ناخواسته! رفقای عزیز! من و شما به هیچ‌وجه حق نداریم به بهانۀ «جذب»، «گناه و منکر» را به رسمیّت بشماریم. وگرنه مخاطب حق دارد به این «سکولاریسم عملی» ما بخندد که چطور وقتی بی‌حجاب در راهپیمایی است، تحویل می‌گیرید، اما همین بی‌حجاب اگر در اپال و فلان پاساژ باشد، می‌خروشید؟! گاهی اوقات نسبت به سخنان رهبری «نُومِن بِبَعض و نَکفُر بِبَعض« هستیم! اینکه ایشان صراحتا کشف حجاب را #حرام_شرعی و‌#حرام_سیاسی نامیدند! و اینکه ایشان ۱۹ دی‌ماه ۱۴۰۲ تحذیر می‌دهند که مسألهٔ #کشف_حجاب از قبل انقلاب با هدایت انگلیس‌ها بوده و می‌فرمایند مسأله را با این چشم ببینید! اینها را نمی‌بینیم این را نمی‌بینیم که رهبری در دیدار با حوزویان به جدّ از پروژهٔ #استحاله_فرهنگی تحذیر دادند و فرمودند نتیجهٔ استحالهٔ فرهنگی، #قبح_زدایی از #گناهان و کبائر است! با این قبیل تحلیل‌ها، به قبح‌زدایی از منکرات کمک می‌کنم... و بدتر از همه، با این تقطیع کردن منظومهٔ فکری رهبری برای القای نظر غلط و خلاف شرع خود ، ایشان را در چشم متدینان تخریب می‌کنید! و این اتفاقا بارها و بارها از سوی این افراد افتاده است! ان‌شاءالله که از روی غفلت و ناآگاهی باشد!

امیر حسین ثابتی ولی این پایان ماجرا نیست. جنگ 2023 خود کربلاست. حق خالص در برابر باطل خالص. صحنه جنگ غزه هیچ شبهه ای ندارد. هر جنایتی که تصور بکنی اینجاست. عین کربلا. هر روز یک پیشروی تازه برای شیطان. هر ساعت خون جدید برای ضحاک. ظلم خالص. بدون افزودنی،با پخش زنده، با اخرین فناوری های روز آمریکا و اروپا، پاکسازی با دقت میلیمتری. بدون جلوه های ویژه، جنات ناب. عریان عریان عریان. عین کربلا. تا کجا می توانی چشم هایت را بسته نگه داری؟ تا کجا میتوانی این صحنه را ببینی و سکوت کنی؟ تا کجا می توانی اعتراض کنی و هزینه ندهی؟ تا کجا می توانی هزینه بدهی و بایستی؟ سوال اصلی این قضیه "تا کجا؟" است. عین کربلا. امکان ندارند کسی به این معرکه کشیده نشود. معرکه یقه اش را میگیرد. یا این طرفی یا آن طرف. وسط بازی هم ندارد. یا ظالمی یا مبارز. عین کربلا. می آید دنبالت پشت میز، گوشه کافه، پای صفحه اینستاگرام، کنار رختخواب، پای تخته، در صف اتوبوس، پای گلدان، در دورترین نقطه ها، سراغ بی ربط ترین آدم ها و سریع ترین فراری ها. یقه ات را میگیرد و می پرسد: " تا کجا؟" چپ یا راست، سیاسی یا غیر سیاسی، مسلمان یا بی دین، هیچ فرقی ندارد، حتی خود اسراییل را هم مخاطب میکند: تا کجا جنایت را جلو میبری؟ تا کجا ترور میکنی؟ تا کجا خون میخوری؟ تو ای دولت آمریکا تا کجا پای اسراییل می ایستی؟ ای تمدن غربی و اروپا تا کجا پشتیبانی میکنی؟ آهای کشور اسلامی تا کجا نگاه میکنی؟ ای باکو و ترکیه و سعودی تا کجا به اسراییل کمک میکنی؟ هیچ کس از این سوال مصون نیست. ای یمنی ها تا کجا هزینه میدهید؟ ایرانیها تا کجا صبر میکنید؟ تا کجا در تله جنگ نمی افتید؟ تا کجا جنگ را باور میکنی؟ جوابها در این یکسال پیداست. بودند کسانی که فقط یک ماه بعد از 7 اکتبر در تهران گفتند: "مردم ایران از اینکه جای فلسطینی ها هزینه بدهند خسته اند". آ.خامنه ای ولی کسی بود که معنای این نبرد را همان ابتدا فهمید و گفت "شرایط کنونی منطقه به گونه‌ای است که هم برای دشمن صهیونیستی شرایط مرگ و زندگی است و هم برای جبهه حق". شاید مهمترین جمله سال اخیر که بعضی ها دوست دارند نشنوند. او و هزاران ایرانی که آماده شهادت در جمعه بعد از حمله به اسراییل جمع شدند پاسخ شان را بلند اعلام کردند. اما چیزی تمام نشده، منتظر باشید که به زودی عادیسازان یقه تان را بگیرند و به اعتراض بپرسند تا کجا هزینه بدهیم؟! درد معترضین به حماس دقیقا اینجاست که "چرا ما را در این موقعیت قرار دادی؟ چرا روزگار عادی مرا به هم زدی؟" عین کربلا. آنجا هم حسین را متهم به تفرقه کردند. اما او پرچم "تا کجا؟" را برداشت و جلوی عادیسازی شیطان ایستاد. حالا نوبت امتحان ماست. اشتباه نکنید، مساله نه صرفا آخرتی و اعتقادی بلکه عمیقا انسانی و اکنونی است. اگر عادیسازان پسا کربلا دنیایی داشتند ما نیز در فردای تماشا دنیایی خواهیم داشت. بله این جعبه پاندورایی بود که ضیف و سنوار و حماس آگاهانه بازش کردند، اما شاید تصور نمیکردند که پخش زنده قتل یک ملت، این نسل کشی عیان، این هلوکاست واقعی، کک جامعه عرب و ترک مسلمان را هم نگزد! حتی در پایتخت های غربی تظاهرات شد اما کشورهای مسلمان در کمال آرامش و اسلام رحمانی و مناسک عبادی به همکاری با قاتل ادامه دادند! جز بعضی شیعیان، عین کربلا. تا کجا اسلام مرده است؟ تا کجا انسان مرده است؟ شاید اینجا بود که یحیی سنوار، این اسطوره زمان، خالق 7 اکتبر، زاده اردوگاه، پرورده زندان، دشمن شیطان، در پیامی به مذاکره کنندگان گفت: «باید راهی را که آغاز کرده‌ایم ادامه دهیم و اگر نه، بگذار این یک کربلای دیگر بشود.» سنوار پاسخش را داد و حماسه ای حسینی ساخت. خون یحیی خطرناک است نه اندوهناک. تازه آغاز ماجراست و این سوال ما را رها نمیکند، تا کجا؟ تا آخر تاریخ، عین کربلا. #یادداشت امیر حسین ثابتی

امکان ندارند کسی به این معرکه کشیده نشود. معرکه یقه اش را میگیرد. یا این طرفی یا آن طرف. یا ظالمی یا مبارز. وسط بازی هم ندارد. عین کربلا. می آید دنبالت پشت میز، گوشه کافه، پای صفحه اینستاگرام، کنار رختخواب، پای تخته، در صف اتوبوس، پای گلدان، در دورترین نقطه ها، سراغ بی ربط ترین آدم ها و سریع ترین فراری ها. یقه ات را میگیرد و می پرسد: " تا کجا؟" چپ یا راست، سیاسی یا غیر سیاسی، مسلمان یا بی دین، هیچ فرقی ندارد، حتی خود اسراییل را هم مخاطب میکند: تا کجا جنایت را جلو میبری؟ تا کجا ترور میکنی؟ تا کجا خون میخوری؟ تو ای دولت آمریکا تا کجا پای اسراییل می ایستی؟ ای تمدن غربی و اروپا تا کجا پشتیبانی میکنی؟ آهای کشور اسلامی تا کجا نگاه میکنی؟ ای باکو و ترکیه و سعودی تا کجا به اسراییل کمک میکنی؟ هیچ کس از این سوال مصون نیست. ای یمنی ها تا کجا هزینه میدهید؟ ایرانیها تا کجا صبر میکنید؟ تا کجا در تله جنگ نمی افتید؟ تا کجا جنگ را باور میکنی؟ جوابها در این یکسال پیداست. بودند کسانی که فقط یک ماه بعد از 7 اکتبر در تهران گفتند: "مردم ایران از اینکه جای فلسطینی ها هزینه بدهند خسته اند". آ.خامنه ای ولی کسی بود که معنای این نبرد را همان ابتدا فهمید و گفت "شرایط کنونی منطقه به گونه‌ای است که هم برای دشمن صهیونیستی شرایط مرگ و زندگی است و هم برای جبهه حق". شاید مهمترین جمله سال اخیر که بعضی ها دوست دارند نشنوند. او و هزاران ایرانی که آماده شهادت در جمعه بعد از حمله به اسراییل جمع شدند پاسخ شان را بلند اعلام کردند. اما چیزی تمام نشده، منتظر باشید که به زودی عادیسازان یقه تان را بگیرند و به اعتراض بپرسند تا کجا هزینه بدهیم؟! درد معترضین به حماس دقیقا اینجاست که "چرا ما را در این موقعیت قرار دادی؟ چرا روزگار عادی مرا به هم زدی؟" عین کربلا. آنجا هم حسین را متهم به تفرقه کردند. اما او پرچم "تا کجا؟" را برداشت و جلوی عادیسازی شیطان ایستاد. حالا نوبت امتحان ماست. اشتباه نکنید، مساله نه صرفا آخرتی و اعتقادی بلکه عمیقا انسانی و اکنونی است. اگر عادیسازان پسا کربلا دنیایی داشتند ما نیز در فردای تماشا دنیایی خواهیم داشت. بله این جعبه پاندورایی بود که ضیف و سنوار و حماس آگاهانه بازش کردند، اما شاید تصور نمیکردند که پخش زنده قتل یک ملت، این نسل کشی عیان، این هلوکاست واقعی، کک جامعه عرب و ترک مسلمان را هم نگزد! حتی در پایتخت های غربی تظاهرات شد اما کشورهای مسلمان در کمال آرامش و اسلام رحمانی و مناسک عبادی به همکاری با قاتل ادامه دادند! جز بعضی شیعیان، عین کربلا. تا کجا اسلام مرده است؟ تا کجا انسان مرده است؟ شاید اینجا بود که یحیی سنوار، این اسطوره زمان، خالق 7 اکتبر، زاده اردوگاه، پرورده زندان، دشمن شیطان، در پیامی به مذاکره کنندگان گفت: «باید راهی را که آغاز کرده‌ایم ادامه دهیم و اگر نه، بگذار این یک کربلای دیگر بشود.» سنوار پاسخش را داد و حماسه ای حسینی ساخت. خون یحیی خطرناک است نه اندوهناک. تازه آغاز ماجراست و این سوال ما را رها نمیکند، تا کجا؟ تا آخر تاریخ، عین کربلا. #یادداشت @salmaneshoon مسئولین محترم! به این عکس‌ها خیره شوید! فرو افتادن سران مقاومت را مشاهده کنید! شهادت پاک‌ترین مردمان این عصر را ببینید! چه سوال خوبی است این سوال! «تا کجا؟» تا کجا می‌خواهید بنشینید و دستورات رهبری را بر زمین بگذارید؟ تا کجا می‌خواهید به #کمترین_مجازات بسنده کنید؟ تا کجا می‌خواهید شریان حیاتی رژیم وحشی و منحوس را قطع نکنید؟ تا کجا؟ ... غزه و طوفان الاقصی، سرعت چرخ زمان را بیشتر کرد. سرعت حوادث را بیشتر کرد. دلها را آماده کرد. ظلم‌ستیزی را افزایش داد. پرده از چهره جبهه‌ی باطل کشید. و هر دو طرف جنگ را به نهایت تلاش برای بقا رساند. قصد مصداق‌سازی ندارم. اما احساس می‌کنم این رویه‌ای که قوم یهود در پیش گرفته و منطقه را به آتش و خون می‌کشد، همان وعده پیش از ظهور بوده و قرار بر غرق به خون شدن شامات باشد. هر چند از نزدیکی ظهور باید خوشحال باشیم، اما ای کاش به فرموده آیت‌الله بهجت، در همین وعده هم بداء حاصل شود و ظهور بدون کشته شدن عزیزان‌مان تحقق یابد.