🖤فلسفه قیام عاشورا #قسمت_دوم 2. اطاعت امر الهی: آن حضرت(ع) به عنوان اولوا الامر می‌بایست به اطاعت از خدا و رسول(ص) بپردازد. (نساء، آیه 59) یکی از مهم‌ترین وظایف و مسئولیت‌های اولوا الامر، انجام رسالت الهی بی‌هیچ خوف و خشیت از دیگران است. بنابراین، فراتر از مسئولیت‌های مومنان عادی لازم است که حتی گاه به دور از تقیه به انجام وظیفه رسالی خویش بپردازد. البته امامان می‌توانند تقیه کنند چنان‌که امیرمومنان علی(ع) در 25 سال دوران سکوت این گونه عمل کرد. اما گاه لازم است که دست از تقیه برداشت و آن زمانی است که اصل دین در خطر باشد و اسلام در جامعه اسلامی به تباهی کشیده شود و جامعه اسلامی در امر دین به فساد سوق داده شده باشد؛ چنان‌که در عصر امام حسین این گونه بود و ایشان ناچار می‌بایست برای اصلاح امت اسلام قیام کند و تقیه را کنار گذارد؛ چرا که پس از معاویه با حضور یزید دیگر فاتحه اسلام خوانده می‌شد، خود آن حضرت(ع) این مطلب را بصراحت بیان کرده است: وَ عَلَی الإسلام السَّلامُ إذْ بُلِیتِ الأُمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ یزیدَ؛ زمانی که امت اسلامی گرفتار زمامداری مثل یزید شود، باید با اسلام خداحافظی کرد». •✹@masire_saadatt࿐•

#داستان اگر آن زن شما را بخشيد من هم شما را بيامرزم 👈 #قسمت_دوم قاضى نزد زن برادر برگشت و گفت: من حكم سنگسار تو را گرفته ام، اگر قبول كنى و كام من برآرى، آن را اجرا نخواهم كرد و گرنه سنگسارت خواهم نمود. زن گفت: من به اين كار ناشايست دست نمى زنم و تو هر آنچه مى خواهى بكن. قاضى وقتى ديد زن برادرش تسليم نمى شود، مردم را باخبر كرد و آن زن را به صحرا برد و چاله اى كند و زن را در آن قرار داد و مردم شروع كردند به طرف او سنگ پرتاب كردن، تا زمانى كه گمان كردند كارش تمام شده و به اتفاق قاضى به خانه هايشان برگشتند. اما زن كه هنوز رمقى داشت و نيم جان بود، چون شب شد از گودال بيرون آمد. ناى راه رفتن نداشت به روى زمين افتاد و به حالت سينه سر خود را مى كشيد تا به خانه اى در وسط بيابان رسيد. بر در آن خانه خوابيد تا صبح شد، مرد صاحبخانه در را باز كرد آن زن را ديد، از جريان آمدنش به آنجا سؤ ال كرد، زن سر گذشت خود را براى او تعريف كرد، مرد صاحب خانه بر او رحم كرد و او را به خانه خود برد. آن مرد پسر كوچكى داشت كه غير از آن ، فرزند ديگرى نداشت. او زن را مداوا كرد تا زخم و جراحتهاى بدن او بهبود يافت و تربيت فرزند كوچكش ‍ را به او سپرد. مرد مال و ثروت زيادى داشت و غلامى كه او را خدمت مى كرد، آن غلام عاشق آن زن شد و دلى صد دل گرفتار او و به او در آويخت. گفت: اگر با من مباشرت نكنى تو را مى كشم، زن گفت: هر كارى مى خواهى بكن كه ممكن نيست اين كار بد از من صادر شود. آن غلام وقتى از زن مايوس شد آمد و فرزند كوچك مرد را كشت و پيش او رفت و گفت: اين زن زنا كار را كه آوردى و فرزند خود را به او سپردى ، فرزندت را كشت. مرد پيش زن آمد و به او گفت: چرا چنين كردى؟ آيا فراموش كردى كه من در حق تو چه خوبيها كردم؟ زن جريان را براى او تعريف كرد و بيگناهى خود را اثبات نمود. ولى مرد صاحب خانه گفت: من ديگر دلم راضى نمى شود كه تو در اين خانه بمانى، اين بيست درهم را بگير و از اينجا برو، اينها را توشه خود كن و خدا را كارساز خود بدان و او را در شب هنگام از خانه اش بيرون كرد. ✍ ادامه دارد.... •✹@masire_saadatt࿐•