✳ رَحِم صد ساله‌ی عالم دنیا ✍ در رَحِم مادر، بچه دست و پا درمی‌آورد ولی درآن‌جا به کار نمی‌آید. وقتی در این عالم می‌آید، همه را نیاز دارد. تکالیف ظاهری که برای ما در نظام شریعت قرار دادند، ایجاد آلات و قوا و اعضا و جوارحی می‌کند که کارایی‌شان خوب آشکار نمی‌شود. مثل رحم است. ما داریم اعضا و جوارح را به اختیار خود ایجاد می‌کنیم چون خدا می‌داند بعد از این چه خبر است و چه عالمی در پیش روی ماست و هرکدام از این‌ها که هرچه هستند[به چه کار می‌آیند] و اگر نباشد، آن‌وقت انسان می‌فهمد گاهی کور است و گاهی کر است و عضو لازم برای ادراک آن‌جا را ندارد. چرا؟ چون ترک کاری را کرده بود که این‌جا امر شده بود. اوامر و نواهی الهی، هر کدام از این‌ها دارد انسان را می‌تراشد تا انسان وقتی وارد آن عالم می‌شود ببیند تناسب کامل با آن عالم دارد؛ با این‌که این‌جا نمی‌فهمید. این صد ساله‌ی عالم دنیا رَحِم است؛ چنان‌چه آن نه ماهه رحم بود برای آمدن این صد ساله. 👤 حجت الاسلام#عابدینی