#امام_جواد_ع_شهادت خاکستر وجود مرا می‌دهد به باد سنگینی عزای تو یا حضرت جواد تشنه، میان خانه ی خود دست و پا زدی یک جرعه آب، همسر تو، دست تو نداد زهری که ذره ذره تنت را مذاب کرد خونی به قلب فاطمه و بوتراب کرد سوزانده تر ز زهر جفا، ظلم همسر است غربت میان خانه، دلت را کباب کرد @hosenih پاره جگر شدی و کنارت طبیب نیست اینجا کسی به فکر امام غریب نیست وقتی که پای بغض علی در میان بُوَد جسم امام و هلهله، اصلاً عجیب نیست گرچه به لب رسیده نفسهای آخرت لب تشنه ای، شبیه لب جدّ اطهرت اما هنوز یاد گل یاس پرپری یاد مدینه کرده ای و یاد مادرت در پیچ و تاب بودی و می دید ام فضل بر اشک و ناله های تو خندید ام فضل گرچه کنار جسم تو در رقص و شادی است دیگر سر تو را که نبرّید ام فضل هم نیت بریدن زیر گلو نکرد هم نیزه بر لب و دهن تو فرو نکرد خندید بر نوای جگر سوز تو، ولی با پای خویش، جسم تو را زیر و رو نکرد @hosenih خوب است اسیر نیزه و خنجر نمی شوی بی پیرهن در این دم آخر نمی شوی دست کسی نخورده به گیسوی دخترت دلواپس کشیدن معجر نمی شوی شکر خدا که دور و برت خواهری نبود در وقت دست و پا زدنت، مادری نبود شکر خدا کنیزکی از نسل ساربان آنجا به فکر غارت انگشتری نبود شاعر: #محمود_مربوبی © اشعار آیینی حسینیه 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e