♦️ #اذان و #اقامه در #نماز_فرادی ❓سوال: حکم گفتن اذان در نمازهای فرادی چیست؟ ⬅️ پاسخ: 👇👇 ⬅️ امام (ره): برای مرد و زن مستحب است پیش از نمازهای واجب شبانه روزی، اذان و اقامه بگویند، ولی پیش از نماز عید فطر و قربان، مستحب است سه مرتبه بگویند: «الصلاة». در نمازهای واجب دیگر، این سه مرتبه را به امید مطلوب بودن این کار نزد خدای متعال بگویند. [1] ⬅️ آیت الله خامنه ای: مستحب است پیش از نمازهای واجب شبانه روزی، اذان و اقامه بگویند و این استحباب در مورد نمازهای صبح و مغرب و به ویژه در نماز جماعت، مورد تاکید است. در دیگر نمازهای واجب، مانند نماز آیات، اذان و اقامه وارد نشده است. [2] ⬅️ آیت الله مکارم: برای مرد و زن مستحب است پیش از نمازهای واجب شبانه روزی اذان و اقامه بگویند و بهتر است در صورت امکان ترک نشود؛ به خصوص اقامه. برای نماز عید فطر و قربان و نمازهای واجب دیگر اذان و اقامه مستحب نیست، بلکه سه مرتبه به امید مطلوب بودن این کار نزد پروردگار بگویند: «الصلاة». [3] ⬅️ آیت الله سیستانی: برای مرد و زن مستحب است پیش از نمازهای واجب شبانه روز اذان و اقامه بگویند و برای سایر نمازهای واجب یا مستحب، مشروع نیست. پیش از نماز عید فطر و قربان در صورتی که با جماعت بخوانند، مستحب است سه مرتبه بگویند :«الصلاة». [4] ⬅️ آیت الله صافی: برای مرد و زن مستحب است پیش از نمازهای واجب شبانه روزی اذان و اقامه بگویند. پیش ازنمازهای واجب غیر شبانه روزی، مثل نماز آیات، مستحب است سه مرتبه بگویند: «الصلاة». [5] ⬅️ آیت الله بهجت: برای مرد و زن مستحب است پیش از نمازهای واجب شبانه روز اذان و اقامه بگویند و احتیاط مستحب آن است که اقامه ترک نشود مخصوصا در نماز صبح و مغرب و برای کسی که به جماعت نماز نمی خواند؛ ولی پیش از نماز عید فطر و قربان مستحب است سه مرتبه بگوید: «الصلاة». همچنین برای اعلام وقت نماز به دیگران اذان گفتن مستحب است. گفتن اذان و اقامه در غیر این موارد و به قصد ورود در شرع حرام است. [6] _____________ پی نوشت: 👇👇 [1]. توضیح المسائل ده مرجع، م 916؛ امام، العروة الوثقی مع تعلیقات، ج 1، فصل فی الاذان و الاقامه؛ سبحانی، توضیح المسائل، م 883 (در مورد اقامه، مستحب موکد است). [2]. استفتاء (رساله مصور، ج 2، ص 79). [3]. مکارم، توضیح المسائل، م 841 و استتفائات جدید، ج2، س 230 و العروة الوثقی مع تعلیقات، ج 1، فصل فی الاذان و الاقامه. [4]. سیستانی، توضیح المسائل، م 903 و منهاج الصالحین، ج 1، ص 189. [5]. صافی، توضیح المسائل، م 925 و هدایة العباد، ج 1، م 716. [6]. بهجت، توضیح المسائل، م 755 و وسیلة النجاة، م 672.