ماجرای جیغ‌های بنفش شیخ ژورنالیست! آیا #مسیح‌مهاجری با مصی علینژاد به گفتمان سیاسی مشترک رسیده‌اند؟! #اختصاصی 🔻🔻🔻 روزنامه جمهوری اسلامی که روزگاری پایگاه نشر افکار انقلابی و پرچمدار تقابل با جریان‌های حوزوی زاویه‌دار بود، در سال‌های اخیر، خصوصا از دوران فتنه۸۸ به بعد، در سراشیبی سقوط سیاسی و بلکه انحراف ایدئولوژیک قرار گرفته است. راز این روزها _که البته اصلا برای جریان انقلابی خوشایند نیست_ را باید در تغییر فکری/سیاسی مسیح مهاجری سردبیر روزنامه جمهوری اسلامی جستجو کرد؛ شیخ ژورنالیستی که روزگاری نه فقط جریان‌های زاویه‌دار و مخالفان حوزوی که حتی برخی انتقادهای نه چندان صریح از سوی برخی اعضای جامعه مدرسین را نیز برنمی‌تافت و شمشیر را از روبسته بود! اما این روزها که مخالف‌خوانی و ژست اعتدالی گرفتن مد شده‌ است، ره دیگری در پیش گرفته و در کوبیدن جریان انقلابی میدان دار شده است! نمونه اگر بخواهید تضعیف دولت انقلابی، آن‌هم در شرایطی دشوار که امکان تبعات اجتماعی برخی تصمیمات بزرگ اقتصادی زیاد است! هیچ عقل سلیمی تجویز نمی‌کند که در اوج التهابات و گذر از پیچ‌های دشوار سیاسی/اجتماعی، جیغ بنفش سر داده شود و زمینه تحریک عواطف مردم فراهم گردد. نکته مهم‌تر هم‌نوایی با بیگانه است! به راستی امروز باید از آقای مسیح مهاجری پرسید در مقابل چالش همنوایی سیاسی با امثال مصی علینژاد، چه پاسخی دارد؟! مخرج مشترک امثال مسیح مهاجری‌ها و مهدی نصیری‌ها با پیاده نظام بی‌آبروی دشمن، همان دم خروسی است که بیرون زده و موجب می‌شود کسی داعیه دلسوزی و مردم دوستی آنان را باور نکند و سخن‌پراکنی‌های خشن و متصلب آنان را مصداق نقد ناصحانه و مومنانه نداند! آیا سرکوب کردن رقیب سیاسی و بی‌آبرو کردن مخالفان فکری آنقدر می‌ارزد که کسانی بخواهند ضمن نفی گذشته خویش، بر مصالح ملی و ارزش‌های انقلابی پای بگذارند؟! امید است خداوند همه حامیان انقلاب اسلامی را از امتحان‌های دشوار آخرالزمانی مصون بدارد که حسن عاقبت نصیب فرماید.